Αν αληθεύουν οι πληροφορίες από τη Μαδρίτη ότι οι ευρωπαίοι δεξιοί έκαναν παράπονα στη ΝΔ επειδή δεν ψηφίζει μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, τότε ένα μόνο συμπέρασμα υπάρχει: οι άνθρωποι είναι αδιόρθωτοι.

Δεν ξέρω αν ο Μεϊμαράκης ενεργοποίησε τις γνώσεις γαλλικής που διαθέτει αλλά θα με απογοήτευε βαθύτατα αν καθόταν υπομονετικά να ακούει συμβουλές υπευθυνότητας και μαθήματα κοινοβουλευτικής ορθότητας από διαφόρους φιρφιρίκους του ΕΛΚ.

Διότι είναι όντως αδιόρθωτοι. Πολύ φοβούμαι ότι τους είναι δύσκολο να δεχθούν πως η Ελλάδα είναι μια δημοκρατική χώρα που περικλείει διαφορετικές και συχνά αντικρουόμενες απόψεις, ιδέες, αντιλήψεις και συμφέροντα.

Τα οποία εκφράζονται και συγκρούονται στον στίβο της πολιτικής, όπως συμβαίνει στις δημοκρατίες. Κάποιοι κερδίζουν, κάποιοι χάνουν και πάμε για το επόμενο ματς.

Αντιθέτως μάλλον πιστεύουν ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα με «καλά παιδιά» και «κακά παιδιά».

Τα καλά παιδιά ακούνε τους μεγάλους και τρώνε όλο το φαγητό τους. Τα κακά παιδιά πετροβολούν τα καλά παιδιά. Και γι’ αυτό η κυρία δασκάλα είναι πολύ θυμωμένη με τα κακά παιδιά.

Αυτού του τύπου οι αντιλήψεις και παρεμβάσεις έχουν κάνει έως τώρα τεράστιο κακό στη διαχείριση της κρίσης. Διαχρονικά.

Στην αρχή για τους μεγάλους το κακό παιδί ήταν ο Σαμαράς που δεν τους άκουγε και δεν βοηθούσε τον καλό Παπανδρέου. Μετά έπεσε η φαεινή ιδέα της κοινής κυβέρνησης Παπαδήμου –και διαλύθηκε το πολιτικό σύστημα.

Υστερα το κακό παιδί ήταν ο Τσίπρας που δεν βοηθούσε τον καλό Σαμαρά.

Και τώρα φτου κι από την αρχή! Τα κακά παιδιά θα είναι όσοι δεν βοηθούν τον Τσίπρα που έγινε εν τω μεταξύ καλό παιδί και τρώει όλο το φαγητό του.

Στην ίδια λογική υπακούει δυστυχώς και η επίσκεψη Ολάντ –είναι η λογική με την οποία ο ίδιος Ολάντ είχε επισκεφθεί την Ελλάδα και επί Σαμαρά!..

Επιθυμεί να ανταμείψει τη μεταστροφή του Τσίπρα, ακριβώς όπως είχε επιδοκιμάσει τη μεταστροφή του Σαμαρά. Μόνο που ο καλός μας φίλος γάλλος πρόεδρος δεν έχει και πολλά να δώσει για να στηρίξει τον εκάστοτε αποδέκτη της φροντίδας του. Κι από καλές κουβέντες να φάνε κι οι κότες.

Αυτός ο διαρκής πατερναλισμός κουράζει και προσβάλλει.

Κουράζει επειδή δεν έχει αποτέλεσμα. Ο ελληνικός λαός επιλέγει κάθε φορά όποιον γουστάρει, ανεξαρτήτως αν οι άλλοι τον θεωρούν καλό ή κακό παιδί.

Και προσβάλλει επειδή δεν χρειαζόμαστε ούτε παραινέσεις ούτε συμβουλές ούτε προτροπές από φίλους ή δασκάλους.

Εκτός από καλά ή κακά παιδιά, είμαστε και μεγάλα παιδιά. Μπορούμε μόνοι μας να διαλέξουμε και να κάνουμε το σωστό.