Αναζήτηση
Το ερώτημα φυσικά δεν είναι ούτε γιατί μέσα στη νύχτα η απόφαση, χωρίς δε καμία διαβούλευση (από αυτές περί των οποίων κόπτεται τόσο ο αγαπημένος ΣΥΡΙΖΑ), ούτε ποια πραγματικά η σκοπιμότητά της, ούτε ποιος την απαίτησε. Το ερώτημα είναι ένα και μοναδικό, αγαπητοί ακροατές: είναι δυνατόν με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου να καταργείται νόμος που πέρασε από την Ολομέλεια της Βουλής με συντριπτική πλειοψηφία 255 «ναι»; (Πρόκειται, όπως είναι ευκόλως αντιληπτό, για τον γνωστό και ως «νόμο Διαμαντοπούλου» που ψήφισε η Βουλή το 2010 με υπουργό Παιδείας την Αννα Διαμαντοπούλου.)
Ερώτηση: Είναι;
Απάντηση: Φυσικά. Επί ΣΥΡΙΖΑ όλα γίνονται. Ακόμη «και του… σπανού τα γένια» που λέγανε παλιά!
Δεν το λες και νωρίς
Παλιά επίσης, όπως και να το κάνεις, όπως και να το δεις, υπήρχαν στην πολιτική αρχές. Οπως για παράδειγμα αυτή που έλεγε ότι αν για κάποιο λόγο γίνουν εκλογές πριν από τη συμπλήρωση 18μήνου από τις προηγούμενες, αυτές πραγματοποιούνται με λίστα, η οποία καταρτίζεται με βάση τη σειρά εκλογής των βουλευτών κατά την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση.
Ο ηρωικός Στάθης Παναγούλης, διαχρονικός αμφισβητίας και «αντί» γενικώς, αντελήφθη στις τελευταίες εκλογές ότι αυτά δεν ισχύουν επί ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ κανονικά έπρεπε να τοποθετηθεί μεταξύ 10ης και 12ης θέσης, οι νέοι του σύντροφοι (γιατί παλιά ήταν ΠΑΣΟΚ, και διάφορα άλλα κόμματα στη συνέχεια) τον «εξόρισαν» στην άκρως επισφαλή 17η θέση του ψηφοδελτίου της Β’ Αθήνας.
Εξελέγη, λόγω της ευρείας νίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Χθες παραιτήθηκε από μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την ελεεινή συμπεριφορά στο πρόσωπό του.
Τον καταλαβαίνω. Λογικά όμως έπρεπε να το περιμένει: αγαπητέ Στάθη, οι «πασοκογενείς» είναι είδος προς εξαφάνιση στον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα το πληροφορήθηκες εσύ;
Κινούμενος στόχος
Η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού Μαρία Βλαζάκη, συν κάτι ακόμη που μου διαφεύγει, δεν ήταν ποτέ ΠΑΣΟΚ, άρα δεν μπορεί να θεωρηθεί και «πασοκογενής». Εξάλλου το δικό της πρόβλημα ακούει στο όνομα Περιστέρη (όχι η Αντζελα η τραγουδίστρια της οποίας το σουξέ «Κόκκινη κάρτα» σπάει ταμεία κατά τον φίλο μου Ανδρέα, αλλά η άλλη η Κατερίνα, η αρχαιολόγος), η οποία δεν φτάνει που ανέσκαψε τον γνωστό τάφο στην Αμφίπολη, αλλά της έφαγε και τη δόξα. Διότι η κυρία γραμματέας εξελέγη επικεφαλής μιας επιτροπής της UNESCO αλλά, φευ, ουδείς ασχολήθηκε, διότι το honor συνέπεσε με τις ανακοινώσεις Περιστέρη περί Ηφαιστίωνος και τα συναφή.
Η κυρία πληροφορούμαι ότι έφαγε δεύτερη βαριά ήττα εντός έδρας, όταν μετ’ ολίγον επιχείρησε να «περάσει» τη δημιουργία ειδικής περιφερειακής επιτροπής αρχαιολόγων, προκειμένου να ασχοληθούν με τις ανακαλύψεις «αυτής» της Περιστέρη στην Αμφίπολη (διάβαζε, να τη βγάλουν ότι δεν ξέρει τι της γίνεται).
Η πρόταση διατυπώθηκε στη διάρκεια σύσκεψης υπό την προεδρία του «φιλοσόφου» Αριστείδη (Μπαλτά) νέου, ως γνωστόν, υπουργού Πολιτισμού και σε αυτή συμμετείχαν και υπηρεσιακοί παράγοντες. Ο υπουργός δεν αποδέχθηκε την πρόταση Βλαζάκη. Αντί επιτροπής, θα πραγματοποιηθεί επιστημονική ημερίδα με τη συμμετοχή αρχαιολόγων ειδικών στις ανασκαφές του 4ου αιώνα προ Χριστού, προκειμένου να παρουσιαστούν τα ευρήματα της ανασκαφής.
Μη στενοχωριέται η κυρία γραμματέας, θα πάρει το αίμα της πίσω: είμαι βέβαιος ότι μέχρι να πραγματοποιηθεί η ημερίδα όλο και κάποιος (άλλος) αρχαιολόγος θα αποδείξει ότι το μνημείο το έφτιαξε μόνη της η Περιστέρη υπό την επίβλεψη της Μενδώνη και με την Παναγιωταρέα να επιβλέπει τα… μπετά!
Λιπίδια
Η Ελλάδα που τρώγεται με τα ρούχα της και η Ελλάδα που ζει με φαντασιώσεις περί του «περιούσιου λαού», χωρίς την παρουσία του οποίου στον πλανήτη αυτός θα ήταν ακόμη στην εποχή των Νεάντερταλ!
Τελευταίο δείγμα αυτής της συστηματικής εθνικής αυτοϊκανοποίησης, η υπόθεση με το παράνομο λογισμικό της Volkswagen που αποκαλύφθηκε στις ΗΠΑ και οδηγεί τον γερμανικό κολοσσό στον γκρεμό. Πολλά ακροδεξιά και όχι μόνο sites στην Ελλάδα (αλλά και έντυπα και ραδιόφωνα) μετέδωσαν την είδηση ότι την αποκάλυψη της γερμανικής απάτης την έκανε μια ελληνίδα καθηγήτρια σε αμερικανικό πανεπιστήμιο.
Αναφέρομαι στα ακροδεξιά sites και έντυπα, διότι αυτά έκαναν πάρτι με την «ανακάλυψη», δημοσιεύοντας ελεεινά σχόλια του είδους «η Ελληνίδα που ξετίναξε τη Μέρκελ και παίρνει το αίμα μας πίσω για τα Μνημόνια»!
Η γυναίκα αυτή, Αννα Στεφανοπούλου το όνομά της, καθηγήτρια Μηχανολογίας στο Πανεπιστήμιο του Michigan, διέλυσε –και μπράβο της –τον γελοίο μύθο. Δήλωσε ότι δεν έχει την παραμικρή σχέση με όλο αυτό. Καμία. Και είναι εξοργισμένη με ό,τι γράφτηκε στην Ελλάδα. Και λυπημένη.
–Δεν πειράζει, ρε παιδιά, σιγά μη σκάσουμε με το τι λέει μια Στεφανοπούλου. Στο κάτω κάτω, όταν εμείς είχαμε χοληστερίνη και τριγλυκερίδια και παίρναμε Lipitor για να τα ρίξουμε οι Γερμανοί έτρωγαν ακόμη βελανίδια…
Κι όμως αλλάζουν
Τους είχα παρεξηγήσει είναι η αλήθεια, με την έννοια ότι εξαρχής είχα δηλώσει ότι δεν με πολυενδιαφέρει πώς θα εξελιχθεί η μάχη για το προεδρικό αξίωμα στη ΝουΔού (δεξιά είναι η ΝουΔού, brothers, δεξιά! Ούτε Κέντρο ούτε κάτι άλλο, Δε-ξι-ά!). Αλλά από όσα είδα το Σ/Κ να εξελίσσονται ανά την περιφέρεια, φαίνεται πως οι άνθρωποι έχουν πάρει στα σοβαρά την υπόθεση εκλογή και με αυτή την έννοια δεν μπορώ να μην την αντιπαραβάλω με την εκλογή λ.χ. προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όπου η εκλογή ήταν τύπου «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσαμε».
Εδώ γίνονται περιοδείες, συγκεντρώσεις, ομιλίες, συναντήσεις, ίντριγκες, κόλπα. Ωραία πράγματα, δηλαδή. Και κυρίως δημοκρατικά. Αν μάλιστα γίνουν και debates, θα συμπληρωθεί η πολύ ωραία εικόνα, η οποία δείχνει ότι το κόμμα της Δεξιάς, το κατ’ εξοχήν αρχηγικό κόμμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, χειραφετείται.
Και αυτό είναι πραγματικά καλό για τη δύσκολη εποχή που ζούμε…
Εκκρεμές
Να μην το ξεχάσω: έγινε πολύς λόγος για το πώς βρέθηκε ο δεύτερος… καμένος του κόμματος Καμμένου στην άσκηση Παρμενίων, την Παρασκευή. Ρώτησα εδώ και εκεί. Μου είπαν ότι ήταν μια πρωτοβουλία του πρώτου… καμένου, που θέλησε με τον τρόπο αυτόν να γλείψει λιγάκι τον δεύτερο… καμένο, ώστε να μην του την κάνει από το κόμμα μετά τον εξοβελισμό του από την κυβέρνηση, εξαιτίας των ρατσιστικών, ομοφοβικών και αντισημιτικών θέσεών του. Για όσους το αγνοούν, ο αρχηγός Καμμένος κρέμεται (δεν θα πω από πού, δεν το επιτρέπει η αγωγή μου από το Eton) όχι μόνο από τον εν λόγω Δημήτρη Καμμένο, αλλά και από τον Νίκο «Γέροντα η ευχή» Νικολόπουλο, γιατί αν του φύγει ένας εκ των δύο, οι ΑΝΕΛ δεν θα λογίζονται πλέον ως κοινοβουλευτικό κόμμα από τον κανονισμό της Βουλής.
Πράγμα που με θλίβει τρομερά, ως προοπτική…
