Μόνο ανέφελη δεν θα είναι, όπως θα έχετε καταλάβει, η πώληση του ΟΛΠ. Επίμαχο θέμα, ως γνωστόν, το αίτημα των δήμων να εξαιρεθεί από την παραχώρηση το θαλάσσιο μέτωπο της Δραπετσώνας, που όμως αποτελεί τον μοναδικό ελεύθερο ακόμη χώρο του λιμανιού για επενδύσεις σε νέες προβλήτες ακτοπλοΐας.

Τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ, η πρόταση που κατέθεσε ο υπουργός Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας προς τους τέσσερις δημάρχους Πειραιά, Κερατσινίου – Δραπετσώνας, Περάματος και Σαλαμίνας κατά τη συνάντηση της Δευτέρας. Ο Δρίτσας λοιπόν πρότεινε να δώσουν οι δήμαρχοι μια κοινή συνέντευξη Τύπου προκειμένου να αναπτύξουν τις θέσεις τους περί εξαίρεσης της παραθαλάσσιας έκτασης της Δραπετσώνας από τον διαγωνισμό, ώστε να παραχωρηθεί στην τοπική κοινωνία.

Προς μεγάλη στενοχώρια του υπουργού, ο δήμαρχος του Πειραιά Γιάννης Μώραλης διαφώνησε με την ιδέα. Αποφάσισε να σπάσει το δημοτικό μέτωπο, καθώς δεν τον νοιάζει η Δραπετσώνα, παρά να καταλήξει στους δήμους ολόκληρο το ανταποδοτικό τέλος επί του τζίρου του ΟΛΠ. Η συνέχεια προσεχώς.

Το γράμμα του Σταύρου

Ο Σταύρος Θεοδωράκης έγραψε χθες γράμμα στον άγνωστο ποταμικό. Τι εννοώ; Εγραψε μια ανοιχτή επιστολή με την ευκαιρία της έναρξης του περίφημου προσυνεδριακού διαλόγου προς όποιον ανήκει στο κόμμα του. Τι λέει;

Κατ’ αρχάς, ως προς τη συρρίκνωση των ποσοστών τους: «Ξέρουμε και όλοι το αναγνωρίζουν ότι αυτή η υποχώρηση ήταν συγκυριακή». Παρ’ όλα αυτά, τους ενημερώνει πως οι αντίπαλοί τους θέλουν ένα γονατισμένο Ποτάμι, αλλά αυτοί –οι ποταμικοί δηλαδή –είναι εδώ για να τα αλλάξουν όλα «στη χώρα, στην κοινωνία και βέβαια και στο εσωτερικό τού» κόμματος.

Δεσμεύεται, λοιπόν, ότι θα προσπαθήσει να δώσει το «παρών» σε όλες τις περιφερειακές συναντήσεις του προσυνεδριακού διαλόγου και εκεί θα συζητήσουν «πρόσωπο με πρόσωπο» τι κόμμα θέλουν.

Και για όσους κακεντρεχείς σπεύσουν να παρατηρήσουν ότι δεν υπάρχει ούτε ίχνος αυτοκριτικής στο γράμμα του, να επισημάνω πως ο αρχηγός παραδέχθηκε ένα ολόκληρο λάθος του. Ποιο ήταν αυτό; Οτι, λέει, δεν αντέδρασε «όσο σκληρά κι όσο έγκαιρα» έπρεπε στον οχετό εναντίον του Ποταμιού που άνοιξαν «οι άνθρωποι που στην πολιτική ήταν πάντα υπηρέτες κάποιων «συμφερόντων«».

Πιτέλα υπέρ Ποταμιού

Και επειδή σας μιλάω για επιστολές, ο Σταύρος εκτός από αποστολέας μιας έγινε και παραλήπτης μιας χθες. Του την έστειλε ο πρόεδρος της Προοδευτικής Συμμαχίας Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Τζιάνι Πιτέλα.

Αρχίζει με την προσφώνηση «αγαπητέ Σταύρο» –ή «dear Stavros» αν προτιμάτε –και συνεχίζει σε αρκετά παρηγορητικό στυλ: «Τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών έδειξαν πως Το Ποτάμι κατάφερε να επιβεβαιώσει τον ρόλο του ως καθοριστικού παίκτη του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Για ένα νέο κόμμα, αυτή η αποστολή δεν ήταν εύκολη» κ.τ.λ., κ.τ.λ.

Κατά τα άλλα, του γράφει ότι στις επόμενες μάχες που θα δώσει μπορεί να βασίζεται στους Ευρωσοσιαλιστές.

Να σας θυμίσω μόνο ότι Το Ποτάμι δεν είναι μέλος του PES, του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (συμμετέχει ως παρατηρητής), οι δυο του ευρωβουλευτές συνεργάζονται όμως ως ανεξάρτητοι με την ευρωομάδα Σοσιαλιστών και Δημοκρατών.

Ακτιβιστές κατά Τσίπρα

Εφόσον ωστόσο αναφέρθηκα στον σύντροφο Τζιάνι, να σας γράψω ότι δεν βλέπουν όλοι εντός Ελλάδας με καλό μάτι την προσέγγιση που επιχειρεί ο Τσίπρας με τον Πιτέλα. Για την ακρίβεια, υπάρχουν κάποιοι που βγάζουν σπυριά με την αγάπη που περιβάλλει τον Αλέξη. Το εκφράζουν μάλιστα και ανοιχτά.

Ποιοι είναι αυτοί; Είναι η ομάδα των Ακτιβιστών του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Πρόκειται για την πιο δυναμική ομάδα του ΕΣΚ, που δρα σε όλη την Ευρώπη και αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από νεολαίους, έχοντας μάλιστα πολύ μεγάλη επιρροή, καθώς τελευταία έχει φτιάξει οργανώσεις και στην Ελλάδα.

Οι έλληνες Ακτιβιστές λοιπόν έστειλαν επιστολή στον Πιτέλα, μέσω της οποίας αποδοκιμάζουν την προσέγγιση των δύο πλευρών, κατηγορώντας τον Τσίπρα για «λαϊκισμό, που απέχει από τις αρχές και τις αξίες της σοσιαλδημοκρατίας» καθώς προτίμησε να συνεργαστεί με τον «ψεκασμένο» Πάνο Καμμένο, αρνούμενος «κάθε συζήτηση με προοδευτικές δυνάμεις όπως το ΠΑΣΟΚ και Το Ποτάμι».

Παράλληλα, υπενθυμίζουν διάφορες επιθετικές τοποθετήσεις του Αλέξη απέναντι σε ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες, όπως το περιβόητο πλέον «Ολαντρέου» για τον γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ.

Βλέπω πως ορισμένοι ανησυχούν ιδιαίτερα για την τυχόν σύσφιγξη των σχέσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς την κρίση ταυτότητας της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας τα τελευταία χρόνια.

Αποστολή στη Λίμα

Μπορεί όλα τα βλέμματα να είναι στραμμένα αυτές τις μέρες στη Νέα Υόρκη, όπου βρίσκεται σε εξέλιξη η ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όμως την κυβέρνηση την καίει μια άλλη. Η ετήσια Σύνοδος του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, που θα διεξαχθεί φέτος στη Λίμα του Περού, 9 με 11 Οκτωβρίου. Τη χώρα μας θα εκπροσωπήσει ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Εκεί, λοιπόν, θα έχει την ευκαιρία για μια σειρά επαφών, με πολλούς και διαφορετικούς στόχους. Πρώτα από όλα, να πείσει τους ομολόγους του και τους επικεφαλής αυτών των οργανισμών ότι η Ελλάδα θα εφαρμόσει το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων.

Παράλληλα, θα προσπαθήσει να θέσει για ακόμη μία φορά στο τραπέζι την ανάγκη ρύθμισης του χρέους, αλλά και να πείσει τους εκπροσώπους των κορυφαίων funds του πλανήτη πως η Ελλάδα αποτελεί πλέον ελκυστικό προορισμό για επενδύσεις.

Το βασικό που καίει το Μαξίμου, όπως καταλαβαίνετε, είναι το ζήτημα του χρέους. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Τσίπρας θα έστελνε τον Ευκλείδη ακόμη και στο Μάτσου Πίτσου, όχι απλά στη Λίμα.