Εξυπνη ψήφος

Τι ξέρουμε για τις εκλογές της Κυριακής; Λίγα πράγματα –ίσως το πιο σημαντικό είναι ότι αποκλείεται να πάει η δουλειά όπως το 2012: δεν πρόκειται κανείς να αναλάβει την ευθύνη να οδηγήσει σε δεύτερες εκλογές, διότι όποιος το πράξει θα καταστραφεί πολιτικά.

Επομένως, το ερώτημα δεν είναι «αν» αλλά «ποιος» θα κάνει κυβέρνηση. Ή μάλλον ποιοι –μια και οι αυτοδυναμίες έχουν τελειώσει, ακόμα και με το μπόνους των 50 εδρών. Και το πιο σημαντικό –αν θα είναι μια κυβέρνηση με τέσσερις – πέντε ζωές ή μια κυβέρνηση έτοιμη να καταρρεύσει από την ορκωμοσία.

Υπάρχει περίπτωση να έχουμε επανάληψη του Ιανουαρίου; Να μπορεί δηλαδή το πρώτο και το προτελευταίο κόμμα να συγκροτήσουν ένα κυβερνητικό σχήμα που θα έχει στο τσεπάκι τη δεδηλωμένη; Πολύ δύσκολο –αν επαληθευτεί η δημοσκοπική τάση για οκτακομματική ή εννιακομματική Βουλή: κάτι τέτοιο θα σήμαινε πριόνισμα των «μεγάλων» –άρα μειωμένη κοινοβουλευτική δύναμη για όλους. Οπότε θα χρειαστούν τουλάχιστον τρία κόμματα για να δουλέψει το μαγαζί.

Αδύνατον; Καθόλου –άλλωστε συνέβη και το 2012, αν και τότε χρειάστηκαν δεύτερες εκλογές λόγω της αρχικής άρνησης της ΔΗΜΑΡ να συμμετάσχει. Το θέμα όμως είναι τι σόι κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα βγάλουν αυτοί οι τρεις –θα μπορούν να περνάνε νομοσχέδια ή θα ξαναζήσουμε το φετινό καλοκαίρι;

Με την έννοια αυτή, οι εκλογές της Κυριακής γίνονται πολύπλοκες –όχι μόνο για τους δημοσκόπους, αλλά και για τους ψηφοφόρους: δεν έχει σημασία μόνο η πρωτιά, αλλά και το ποσοστό των κομμάτων που θα συμβάλουν στη διακυβέρνηση την επόμενη μέρα.

Διότι είναι αλλιώς να συμμετάσχει στην κυβέρνηση ένα κόμμα που μετά βίας μπήκε στη Βουλή και είναι αλλιώς κι αλλιώτικα το ίδιο κόμμα να έχει πάρει ένα αξιοπρεπές ποσοστό: εκτός από την έξυπνη σήτα υπάρχει και η έξυπνη ψήφος –αρκεί να μη βγάλει ένα χαζό αποτέλεσμα…