Αναζήτηση
Μεσοβέζικα
Γιατί το Οχι πήρε 62% στο δημοψήφισμα; Μήπως επειδή έξι στους δέκα Ελληνες ήθελαν τη ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ενωση; Μα, αν ήταν έτσι τα πράγματα, το κόμμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη θα έπρεπε να σκίζει στις δημοσκοπήσεις.
Το μεγάλο ποσοστό του Οχι δεν αφορούσε καν τα ίδια τα μέτρα Γιούνκερ: στην πραγματικότητα, οι ψηφοφόροι εξέλαβαν το Οχι ως Ναι στον Αλέξη Τσίπρα –προσωπικά. Και μετά ήλθαν το Μνημόνιο, η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και οι κάλπες…
Σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας υπογράψει τη συμφωνία με τους δανειστές, επανέρχεται με εθνικές εκλογές, οι οποίες στην πραγματικότητα είναι ένα δεύτερο δημοψήφισμα με το ίδιο θέμα: Ναι ή Οχι στον Τσίπρα; Με την αυτοδυναμία να αποκλείεται, οι ψηφοφόροι καλούνται να αποφασίσουν αν τον θέλουν στη θέση του πρωθυπουργού –όλα τα υπόλοιπα έπονται.
Επονται; Βεβαίως –για παράδειγμα, το συνηθισμένο μετεκλογικό ερώτημα έχει ήδη απαντηθεί: θα έχουμε κυβέρνηση, βρέξει – χιονίσει. Διότι, αν δεν έχουμε κυβέρνηση και ξαναπάμε σε εκλογές, μαύρο φίδι που μας έφαγε. Τα πράγματα στην οικονομία είναι πολύ χειρότερα από το 2012.
Το ερώτημα επομένως είναι αν ο Τσίπρας θα είναι πρωθυπουργός –και το μεγαλύτερο όπλο του για να ξαναγίνει, είναι ο εαυτός του. Πράγμα το οποίο έχει αντιληφθεί η ελληνική κοινωνία, πλην των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του Τσίπρα.
Τα δύο τελευταία χρόνια, ο τέως πρωθυπουργός απέφυγε επιμελώς να συγκρουστεί εσωκομματικά, τόσο με τον Λαφαζάνη όσο και με εκείνους που τον θέλουν πρόεδρο υπό κομματική ομηρεία. Δηλώνει ότι θέλει να συγκρουστεί με το παλιό των άλλων –αλλά συμβιώνει, έστω και αναγκαστικά, με το δικό του παλιό. Μόνο που η ζωή –και η κάλπη –αναζητά πάντοτε τις καθαρές λύσεις. Και όχι τις μεσοβέζικες καταστάσεις.
