Χάρη στην «εποικοδομητική» παρέμβαση της Ιεράς Συνόδου πολλοί το γνωρίζουν ήδη: η Ινδία έπεισε προσφάτως τον υπόλοιπο κόσμο να αφιερώσει μία ημέρα για να θυμηθεί κάτι το οποίο, πάντως, θυμάται λίγο ώς πολύ και τις υπόλοιπες ημέρες. Οτι η γιόγκα είναι δώρο ενός αρχαίου πολιτισμού που ζούσε κάποτε στην Ινδία –αλλά και στο Πακιστάν, αν θέλει κανείς να εξοργίσει τους Ινδούς, σχολίαζε τις προάλλες στους «New York Times» ο Μάνου Τζόζεφ. Κατόπιν παρότρυνσης του ινδού πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι, ο ΟΗΕ όρισε την 21η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα Γιόγκα. Παρά τη διεκδίκησή της από την Ινδία όμως, σημείωνε ο Τζόζεφ που Ινδός είναι κάτι θα ξέρει, στην πραγματικότητα η γιόγκα δεν είναι συνήθης πρακτική στη χώρα. Και πιθανότατα δεν ήταν ποτέ. Η σύγχρονη αναγέννησή της σε ορισμένους χώρους, όπως τα σχολεία και οι εύπορες αστικές συνοικίες, δεν αποτελεί συνέχεια μιας αρχαίας κληρονομιάς αλλά κομμάτι ενός διογκούμενου παγκόσμιου κινήματος. Η γιόγκα έπρεπε να περιμένει να μετασχηματιστεί η Ινδία σε μία κάπως πιο ισότιμη κοινωνία προκειμένου να διεισδύσει σε μέρη μέχρι τότε απαγορευμένα. Για πάρα πολλά χρόνια ήταν προνόμιο των ανδρών στις υψηλότερες κάστες. Αλλά πριν από επτά δεκαετίες, ένας από αυτούς αποφάσισε να κάνει κάτι αιρετικό. Αρχισε να διδάσκει όχι μόνο ινδούς άνδρες που δεν ήταν Βραχμάνοι αλλά και γυναίκες –όπως επίσης, αργότερα, ξένους. Ηταν αυστηρός ο Μπ. Κ. Σ. Ιγιένγκαρ, και κάποιες φορές χτυπούσε τους μαθητές του. Μια φορά, όταν ένα ζευγάρι τού πήγε ένα σαστισμένο αγόρι και εκείνο του είπε πως είχε σαστίσει διότι είχε βιώσει την πνευματική φώτιση ο Ιγιένγκαρ του έδωσε ένα γερό χαστούκι και «τον θεράπευσε». Οταν ξένες μαθήτριες εξέφραζαν ενδιαφέρον για αυτόν –έγραφε στο βιβλίο του «Φως στη Ζωή» –«τα υψωμένα μου φρύδια και η άγρια ματιά μου έρχονταν να με σώσουν». Και όταν το Βατικανό τον προσέγγισε ώστε να διδάξει μυστικά γιόγκα στον Πάπα, συμφώνησε υπό τον όρο πως αν κάποιος τον ρωτούσε δεν θα έλεγε ψέματα: το Βατικανό απέσυρε το αίτημα. Ο Ιγιένγκαρ, που πέθανε πέρυσι σε ηλικία 95 χρόνων, έχοντας πρώτα παίξει καθοριστικό ρόλο ώστε να φθάσει να εξασκείται η γιόγκα σήμερα από 250 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο, έλεγε συχνά πως η γιόγκα δεν έχει καμία σχέση με τον ινδουισμό. Ελεγε όμως και κάτι ακόμα: «Πώς μπορείς να γνωρίσεις τον Θεό αν δεν γνωρίζεις το μεγάλο δάχτυλο του ίδιου σου του ποδιού;». Τροφή για σκέψη. Προς Ιερά Σύνοδο. Ενταύθα.

Τελευταία Νέα