Μια κλασική ορολογία γύρω από το ψέμα είναι τα περίφημα «κατά συνθήκην ψεύδη». Είναι αυτά που λέγονται εν γνώσει μας ότι είναι ψέματα, για να μη θίξουμε ή να μην προκαλέσουμε τον άλλον. Το θυμήθηκα βλέποντας ένα πλήθος φωτογραφιών από τη χθεσινή έκτακτη –από κάθε άποψη… –σύσκεψη που πραγματοποίησε η διαπραγματευτική ομάδα υπό τον πρόεδρο Αλέξη στο υπουργείο των Οικονομικών, να πλημμυρίζει το Διαδίκτυο.

Περίσσεψαν τα χαμόγελα, οι πόζες, οι χαριτωμενιές κάθε είδους, και όλα αυτά γιατί; Για να διαψευστούν όσοι –μεταξύ τους και εγώ –καταγράφουν ότι οι σχέσεις του προέδρου Αλέξη με το «ουάου» αγόρι Βαρουφάκη πιο χάλια δεν γίνονται. Και ότι όλα είναι μέλι γάλα και σε φάση «πάμε σαν άλλοτε». Αλλά είναι;

Διαβεβαιώ πως ΔΕΝ είναι! Οχι μόνο γιατί όπως (εγκαίρως και εγκύρως) έχω ενημερώσει, το «ουάου» αγόρι Βαρουφάκης αντιμετωπίζεται από τον πρόεδρο Αλέξη, και το περιβάλλον του, ως τεράστιο «βαρίδι», και εξαιτίας αυτού αρκετές φορές βρέθηκε έως τώρα πολύ κοντά στην έξοδο από την κυβέρνηση. Αλλά και γιατί αυτή την περίοδο ο πρόεδρος Αλέξης δεν θέλει να ανοίξει κανένα εσωκομματικό μέτωπο. Είναι της άποψης να υπάρξει πρώτα συμφωνία και μετά θα τα δούμε ένα ένα τα θέματα –και του Βαρουφάκη…

Παρατηρήσεις

Με αυτά τα δεδομένα, ο πρόεδρος πήρε τους δικούς του και κατέφθασε στην Πλατεία Συντάγματος για τη σύσκεψη, κάτι για το οποίο ουδεμία απορία εκφράζω. Εως εδώ καλά, λοιπόν, και πρόβλημα κανένα που λένε. Αλλά ένας προσεκτικός παρατηρητής των φωτογραφιών που επαναλαμβάνω πλημμύρισαν το Διαδίκτυο, όπως εγώ θα μου επιτραπεί να περιαυτολογήσω, είδε ορισμένα πράγματα που επιθυμεί να τα μοιραστεί με το φιλοθέαμον κοινό. Αναφέρω:

Την απρέπεια του Γιάνη Βαρουφάκη έναντι του Πρωθυπουργού Αλέξη: κάθησε στην κεφαλή του τραπεζιού συσκέψεων και δεν παραχώρησε ως ώφειλε τη θέση αυτή στον, πες τον και φιλοξενούμενο, πρόεδρο Αλέξη!

Την παρουσία γενειοφόρου νεαρού, και μάλιστα μπροστά μπροστά, στο τραπέζι των συσκέψεων.

Πληροφορήθηκα ότι πρόκειται για ειδικό σύμβουλο του αντιπροέδρου Δραγασάκη, ονόματι Θανάση Μισδανίτη.

–Τι κάνει αυτό το παιδί σε μια τέτοια σύσκεψη; ρώτησα έναν δικό μου.

–Γράφει για λογαριασμό του Δραγασάκη.

–Γιατί ο Δραγασάκης δεν μπορεί να γράψει μόνος του; ξαναρώτησα πολύ περίεργος τον άνθρωπό μου.

–Τι να σου πω, δεν ξέρω. Η ουσία είναι ότι τον έχει και κρατάει σημειώσεις.

–Μόνο το τι λέει ο Δραγασάκης ή και οι υπόλοιποι; επέμεινα.

–Απ’ όσο έχω καταλάβει, ό,τι λένε όλοι. Μην το ψάχνεις περισσότερο.

Για να είμαι ειλικρινής δεν το ψάχνω, αλλά να πω ότι δεν με ξένισε; Με ξένισε. Ακου «γράφει για λογαριασμό του Δραγασάκη», λες και ο άλλος έχει δυσκαμψία στο χέρι και δεν μπορεί να κρατήσει μόνος του σημειώσεις.

Η επισήμανσή μου προ εβδομάδων για τον Montblanc στιλό που «εξαφανίστηκε» από τα χέρια του προέδρου Αλέξη σε ένα διάλειμμα της συνέντευξής του στον Χατζηνικολάου, φαίνεται πως (του) έγινε μάθημα: δεν το κρατάει πλέον. Χθες κρατούσε έναν που έμοιαζε πολύ φθηνός –σαν αυτούς που βρίσκεις στα ξενοδοχεία δίπλα στο κομοδίνο…

Εχω και μία σειρά από άλλες παρατηρήσεις, τις οποίες αποφεύγω τώρα να καταγράψω εδώ, διότι δεν έχω καμιά διάθεση να «φάω» ολόκληρη τη στήλη μου με το τι έγινε χθες. Αλλωστε –είδηση –η σύσκεψη με την ίδια σύνθεση θα επαναληφθεί σήμερα. Αλλά όχι στο υπουργείο Οικονομικών. Αρκετά μας έπεισαν (εμένα μου λες…) χθες, για το πόσο συμπαθούν όλοι το «ουάου» αγόρι Βαρουφάκη. Σήμερα, Μέγαρο Μαξίμου…

Για την αλήθεια

Στο μεταξύ, συνεχίζεται με αμείωτη ένταση το… πιπίλισμα της καραμέλας ότι «τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης» υπονομεύουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Το άθλιο σίριαλ που παρακολουθήσαμε προεκλογικά, και στόχευε αποκλειστικά στη «θυματοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζεται και μετά τις εκλογές, σε μια προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα χαρακτηριστικότερα στοιχεία αυτής της κυβέρνησης, που είναι η αθέτηση υποσχέσεων/δεσμεύσεων, οι παλινωδίες, οι ερασιτεχνισμοί, και εν τέλει η ανικανότητα.

Παρακολούθησα και εγώ στο Διαδίκτυο, συνεντευξιαζόμενο σε εκπομπή του Star, τον υπουργό Ανεργίας (γιατί Εργασίας δεν τον λες –με 60 επιχειρήσεις να κλείνουν καθημερινά και κάπου 700 νέους ανέργους να προστίθενται στο 1,5 εκατ. του Σαμαρά) Σκουρλέτη.

Ο τύπος, τρελή… σταλίνα μιλάμε, όχι απλώς δεν δεχόταν τις ερωτήσεις που του τέθηκαν, αλλά όταν επίμονα ρωτήθηκε για τη 13η σύνταξη – δώρο, στους συνταξιούχους (άλλη μία απατηλή υπόσχεση) τα πήρε κρανίο και άρχισε να βρίζει τα μέσα, που υπονομεύουν την κυβέρνησή του!

Παιδί μου, άμα ο άλλος μεγάλωσε με τα νάματα του σταλινισμού, του είδους «αλήθεια είναι ό,τι συμφέρει το κόμμα», μέχρι να πεθάνει σε αυτά θα αναφέρεται. Και πώς θα γίνει αυτό; Εύκολα: μία εφημερίδα, ένα κανάλι, ένα ραδιόφωνο. Ητοι «Αυγή», ΕΡΤ, Στο Κόκκινο –να μάθει ο λαός όλη την αλήθεια. Μα όλη…
Νοικοκυρεμένα

Διαπίστωσα όμως ότι υπάρχουν εκφάνσεις, θα τις χαρακτηρίσω, επί του θέματος «μέσα ενημέρωσης». Οπως με ενημέρωσε μια πηγή μου στην κυβέρνηση, αλλά όχι ο ίδιος, ο αποκληθείς και καλαμοϊππεύς υπουργός Παππάς προτίθεται να παρουσιάσει λέει συντόμως την πρότασή του για τις τηλεοπτικές άδειες. Εκκινεί από την επιεικώς βλακώδη άποψη ότι λόγω της συρρίκνωσης της διαφημιστικής δαπάνης, πρέπει να περιοριστεί ο αριθμός των καναλιών και έχει καταλήξει, μου είπε ο άνθρωπός μου, στην απόφαση να προκηρύξει… τρεις τηλεοπτικές άδειες!

Επειδή είναι μάλλον μάταιος κόπος να του εξηγήσει κάποιος ότι η μείωση της διαφημιστικής δαπάνης είναι ακόμη ένα αποτέλεσμα της κρίσης, τουλάχιστον ας το κάνει σωστά: τι τα θέλει η χώρα τα τρία κανάλια; Ε-να! Και αφού έχουμε πλέον ΕΡΤ, ας επανασυστήσουν την ΥΕΝΕΔ, να δέσει το πράγμα οριστικά και διά παντός!..

Κάτι κινείται

Αλλά υπάρχει ζωή και πέραν του ΣΥΡΙΖΑ και θα το αποδείξω στη συνέχεια, διότι αυτό είναι κάτι που ορισμένοι δείχνουν να ξεχνούν. Υπάρχει ας πούμε το ΠΑΣΟΚ –αυτό το καθημαγμένο ΠΑΣΟΚ που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του και αυτό τον καιρό βρίσκεται σε προσυνεδριακές διαδικασίες και παραμονές εκλογής νέου προέδρου, ο οποίος θα διαδεχθεί τον πρόεδρο Βαγγέλη.

Παρά τα όσα θα πίστευε κανείς, υπάρχει ενδιαφέρον, γίνονται κινήσεις, αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες, τέλος πάντων κόσμος ζυμώνεται προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Μια τέτοια κίνηση εκδηλώθηκε χθες: την υπογράφουν, διά κειμένου, τρία στελέχη του λεγόμενου «εκσυγχρονιστικού» ρεύματος, Γιώργος Φλωρίδης, Νάσος Αλευράς και Κώστας Καρτάλης, που αν κατάλαβα σωστά εισηγούνται να πάει το ΠΑΣΟΚ τώρα σε μια μεταβατική ηγεσία (εκλογή προέδρου από το Εκτελεστικό Γραφείο) για να ανασυγκροτήσει εν συνεχεία τον χώρο. Κακή δεν τη λες, ως πρόταση.