Τα δύο ποιήματα είτε είναι είτε θα έπρεπε να είναι γνωστά –κάπως διδακτικά μιλώντας. Στο «William George Allum», ένας απόμακρος εγγλέζος θερμαστής, «μπαλωμένος» με σταυρούς, σπαθιά ή φλεγόμενες μπαλαρίνες από την κορυφή ώς τα νύχια, αφού γίνεται αντικείμενο συναδελφικών συζητήσεων για μια ερωτική του περιπέτεια, βρίσκεται νεκρός έξω από τον Βισκαϊκό Κόλπο, καρφωμένος με ένα μικρό σπαθί στο μέρος όπου είχε χτυπήσει το τατουάζ της άγριας καλλονής που αγάπησε ανεκπλήρωτα: στην καρδιά. Στο «Μαραμπού», ένας ναυτικός επίσης γεμάτος με αισχρές ζωγραφιές αφηγείται πως αφού σε ένα ταξίδι από Αίγυπτο προς Γαλλία γνώρισε και αγάπησε μια λεπτή και μελαγχολική κόρη, χρόνια αργότερα κοιμήθηκε μαζί της εν αγνοία του, σε μια στενή κάμαρα ενός σπιτιού βρωμερού και χαμένου. Και τα δύο συγκεντρώνουν αρκετά λογοτεχνικά γνωρίσματα του δημιουργού τους: η ζωηρή εικονοποιία, η βιωματική, ελλειπτική αφήγηση, ο κοσμοπολιτισμός, η θλίψη και μερικοί ναυτικοί όροι, είναι μερικά μόνο από τα ποιητικά συστατικά του Νίκου Καββαδία.
Το γιατί ο Κυριάκος Μαυρίδης, σχεδιαστής, δημιουργός animation και υπεύθυνος για δουλειές όπως «Night Shadows» ή «Size», αποφάσισε να συνδυάσει αυτά τα συστατικά στη μορφή του κόμικ (όπως παλαιότερα είχε κάνει στο «Skiper Straad» με άλλο σενάριο και ο Παναγιώτης Βασιλάτος) είναι κάτι που ενδεχομένως εξηγείται, όπως ακριβώς και η πληθώρα μελοποιήσεων και διαρκών ανατυπώσεων του έργου του ποιητή. Θέλει από τη μεριά του να οπτικοποιήσει έναν λόγο ήδη περιγραφικό; Ή να μοιραστεί τη δική του αναγνωστική εμπειρία, μεταφράζοντάς τη σε διαφορετικό λεξιλόγιο; Οι γραμμές του πάντως είναι χειροποίητες και ρομαντικά ασταθείς, σχεδόν όμως όπως και η ποίηση που τις εμπνέει. Τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, οι ρημαγμένοι αλλά αξιοπρεπείς ναύτες, οι επώδυνα μοιραίες γυναίκες, διαγράφονται αδρά μεν, επιτρέποντας δε να δει κανείς τις φιγούρες που ίσως θέλει. Κλείνοντας το μάτι και σε άλλα ποιήματα του Καββαδία, μια έμφαση δίνεται σε μαχαίρια ή στο λιμάνι της Μαρσίλιας και μάλλον εδώ είναι που πρέπει να αναζητηθεί το νοητό μανιφέστο του κόμικ «Ο θάνατος του William George Allum» από τις Εκδόσεις ΚΨΜ: στην όχι και τόσο ασυνήθιστη αγάπη του δημιουργού του για τον κεφαλονίτη ασυρματιστή.
Η μοναξιά των ηρώων Μια αγάπη, πάντως, που δεν ιεροποιεί το αντικείμενό της. Αφού ο George Allum αφηγηθεί ουσιαστικά την ιστορία του Μαραμπού, το μαχαίρι μπήγεται μεν στην καρδιά του, όχι όμως με τον τρόπο που ο Καββαδίας, αν και δεν διευκρινίζει ρητά, σίγουρα υπαινίσσεται. Οχι ότι οι ιστορίες απαγορεύεται να αλλάζουν. Απλώς, μέχρι να φτάσει στο τέλος, το «Ο θάνατος του William George Allum» μοιάζει να παραμερίζει συστατικά που έχει την ικανότητα να ενσωματώσει. Το ηττημένο και άγρυπνο των «καββαδιακών» ηρώων υπάρχει, εις βάρος πάντως της μοναξιάς που αναβλύζει ακόμα και από τις πιο πολυπρόσωπες ιστορίες του ποιητή. Ο γραφικός λυρισμός και ο εξωτισμός βρίσκουν τη θέση τους στα πάνελ (με ενδεικτικά παραδείγματα εκείνη την πτώση του Allum στη θάλασσα ή τη βρώμικη γειτονιά όπου συναντά την παλιά του αγαπημένη), παρότι η ελλειπτική αφήγηση του Καββαδία μεταφέρεται σε πιο αργά και ρυθμικά πάντως πλάνα. Οχι ότι πρόκειται για άλλη μια διασκευή σε έναν ποιητή που αδίκως θεωρείται «βατός». Πρόκειται όμως για μια μεταγραφή που φαίνεται να έχει σαν καύσιμο τον άδολο συναισθηματισμό του δημιουργού της, ο οποίος όπως και να ‘χει, ούτε από τον Καββαδία έλειπε.
info
Το κόμικ του Κυριάκου Μαυρίδη κυκλοφορείαπό τις εκδόσεις ΚΨΜ
