Στις 8 Σεπτεμβρίου 2011, η Χίλαρι Κλίντον, τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ζήτησε να γίνει μια εξαίρεση ώστε να επιτραπεί η ταφή του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ στο στρατιωτικό νεκροταφείο του Αρλινγκτον. Ο Χόλμπρουκ είχε καταρρεύσει στο γραφείο της εννέα μήνες νωρίτερα και πέθανε αργότερα, έχοντας την ιδιότητα του ειδικού απεσταλμένου του προέδρου Ομπάμα για το Αφγανιστάν και το Πακιστάν. «Ελάχιστοι διπλωμάτες στην Ιστορία είχαν τόσο βαθιά επιρροή στην πορεία του πολέμου και της ειρήνης όπως ο Ρίτσαρντ και ελάχιστοι πολιτικοί ηγέτες έχουν παράσχει τόσο σταθερά την υποστήριξή τους στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας» έγραψε η Κλίντον στην επιστολή της. «Η σχεδόν 50χρονη καριέρα του στη δημόσια ζωή ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τις ένοπλες δυνάμεις μας και αρκετές φορές ο Ρίτσαρντ βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του μετώπου». Στο κοιμητήριο του Αρλινγκτον θάβονται μέλη των ενόπλων δυνάμεων εν υπηρεσία ή εν αποστρατεία και οι οικογένειές τους, όμως έχουν γίνει αρκετές εξαιρέσεις στο παρελθόν για άτομα με εξέχουσα σταδιοδρομία που στήριξαν τις ένοπλες δυνάμεις.

Η Χίλαρι περιέγραψε τη μακρά διπλωματική καριέρα του Χόλμπρουκ –ως νεαρού αξιωματικού στο Βιετνάμ, στις συμφωνίες του Παρισιού που οδήγησαν στον τερματισμό του, αργότερα ως πρεσβευτή στη Γερμανία, ως του διπλωμάτη που εργάστηκε για τη Συμφωνία του Ντέιτον «που σήμανε το τέλος του αιματηρού πολέμου στα Βαλκάνια» και τελικά «στην πιο περίπλοκη και δυσάρεστη διπλωματική και στρατιωτική πρόκληση της εποχής μας», στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν.

Αυτή η τελευταία αποστολή ήταν «δυσάρεστη» επειδή ο Ομπάμα και ο Χόλμπρουκ δεν τα πήγαιναν καλά. Ο πρόεδρος που δεν του αρέσει «η δραματοποίηση» δεν άντεχε τον υψηλών τόνων Χόλμπρουκ. Δεν υπήρχε θέση για εκείνον στην ομάδα εξωτερικής πολιτικής του Ομπάμα. Ο Χόλμπρουκ είχε υποστηρίξει την Κλίντον στις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος το 2008 και γι’ αυτό η πίστη του σε εκείνον αμφισβητούνταν. Σε μια δημόσια ένδειξη δυσαρέσκειας, ο Ομπάμα πήρε μαζί του αρκετούς συμβούλους όταν επισκέφθηκε το Αφγανιστάν τον Μάρτιο του 2010, όχι όμως τον Χόλμπρουκ.

Αυτή η σύγκρουση πρόσφερε ενδείξεις για το πώς διαμορφώνεται η διστακτική εξωτερική πολιτική του Λευκού Οίκου. Ο αμερικανός πρόεδρος μόλις δήλωσε ότι «δεν έχουμε διαμορφώσει ακόμα στρατηγική» όσον αφορά την πιθανότητα στρατιωτική δράσης εναντίον της ISIS. Αυτή η δήλωση δεν έπρεπε να έχει γίνει. Εκπέμπει αναποφασιστικότητα και όχι μεθοδικότητα και προσοχή, όπως ήθελε ο Ομπάμα. Και υπονοεί αδυναμία. Η εμφάνιση ανακολουθίας από τον Λευκό Οίκο είναι επικίνδυνη –όπως αποδεικνύουν οι κρίσεις στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία. Η εξωτερική μας πολιτική πρέπει να αποκτήσει κότσια.

Για την ταφή του Χόλμπρουκ στο Αρλινγκτον χρειαζόταν η παρέμβαση του Λευκού Οίκου. Η οποία, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν έγινε ποτέ…

Τελευταία Νέα