Εντεκα καλόπαιδα, έντεκα άντρες με τα όλα τους, Παρασκευή βράδυ στο Παγκράτι στην Πλατεία Βαρνάβα επιτέθηκαν σε ζευγάρι ομοφυλοφίλων και τους έσπασαν τα πόδια. Είχε προηγηθεί η σφοδρή αντίδραση των μητροπολιτών στο Αντιρατσιστικό οι οποίοι διατράνωσαν το χριστιανικό τους δικαίωμα να λένε «τα σύκα σύκα» (sic) λες και τους το στέρησε ποτέ κανείς, τόσους αιώνες μέσα στις Μονές και στα δεσποτικά. Σούζα μπροστά στην ίδια αυτουργό αγιαστούρα στέκονται χρόνια τώρα και οι πολιτικοί άνδρες (ή γυναίκες), αρκετοί εκ των οποίων θα είχαν και εκείνοι σπασμένα πόδια αν δεν τους προστάτευε η υποκρισία τους. Αλλά τι τα θες και τα σκαλίζεις; Πίσω απ’ αυτό το διαρκές έγκλημα, ο καθένας βλέπει ό,τι θέλει. Κάποιοι διακρίνουν σοβαρά ελλείμματα παιδείας και πολιτικής αγωγής. Αλλοι επισημαίνουν θεσμικά κενά και άλλοι υπερπληρότητα βλακείας. Εγώ πάλι, από συνήθεια πες ή από ίδιον συμφέρον, βλέπω μίσος αβυσσαλέο κι άκρατο προς ό,τι εζυγίσθη, εμετρήθη και δεν ευρέθη αρκετά αρσενικό. Σ’ αυτόν τον ηλίθιο πόλεμο θα έχουμε πάντα να θρηνούμε ένα ζευγάρι σπασμένα πόδια ή δυο κορμιά φουσκωμένα με αναβολικά και γαζωμένα από σφαίρες. Για μια χούφτα βιομηχανική τεστοστερόνη, για ένα αδειανό πουκάμισο, για ένα φωνακλάδικο ψεύδος.

Λένε ότι το «ή ταν ή επί τας» το είπε μητέρα. Αλλά ποια είμαι εγώ για να διορθώσω την Ιστορία;

Τελευταία Νέα