Την ώρα που ο νεόκοπος δήμαρχος Βόλου έκανε τον εγχώριο πολιτισμό κλωτσοσκούφι (βάζοντας όρους νυχτερινού κέντρου στο τραγούδι) και αναμείγνυε – μαζί με εκείνα των Γιώργου Νταλάρα και Σταμάτη Φασουλή – το όνομά του στον μετεκλογικό λαϊκισμό, ο Γιώργος Κιμούλης είχε άλλες δουλειές. Με φούντες.
Πέρα από την προετοιμασία για τις «Θεσμοφοριάζουσες» σε διασκευή δική του, με τον ίδιο σε ρόλο ανώνυμου συγγενούς («ίσως και μπατζανάκη», όπως λέει), ο ηθοποιός-σκηνοθέτης οργάνωνε την επόμενη δουλειά του, ως… δάσκαλος. Ως Δρ Χίγκινς-Πυγμαλίων του Τζορτζ Μπέρναρ Σο στο μιούζικαλ «Ωραία μου κυρία», που είχε απογειώσει κινηματογραφικά – κερδίζοντας οκτώ Οσκαρ κόντρα στον «Ζορμπά» – ο Τζορτζ Κιούκορ, με τον Ρεξ Χάρισον και την Οντρεϊ Χέπμπορν. Αλλά και ως δάσκαλος-μέντορας για τη Ζέτα Μακρυπούλια, που από πτωχή ανθοπώλις θα μεταμορφωθεί σε πολύ ωραία κυρία Ελάιζα Ντουλίτλ, σε ένα από τα πιο τολμηρά και πολυδάπανα σχέδια της επόμενης θεατρικής σεζόν.
Χώρος για την παραγωγή αξιώσεων δεν έχει ακόμη βρεθεί, όμως η δουλειά έχει γίνει. Οι συντελεστές εντοπίστηκαν στα πόστα τους στο Λονδίνο των μιούζικαλ (όπως η Τζένι Γκίμπσον, υπεύθυνη για την κινησιολογία στο περίφημο Νάσιοναλ Θίατερ) και υπέγραψαν ή υπογράφουν για τη χορογραφία, τα σκηνικά, τα κοστούμια, τη μουσική εκγύμναση… Αλλωστε, όπως εξηγεί ο Γιώργος Κιμούλης στα «ΝΕΑ», η φιλόδοξη παράσταση θα έχει τρεις σκηνοθέτες: για τη σκηνή, για την κίνηση και για την κίνηση των σκηνικών. Αν και η προσαρμογή στα ελληνικά ανήκει στον ίδιο, αναμένεται να βρεθεί και εκείνος που θα συνταιριάξει ελληνικά στη μουσική του Φρέντερικ Λέβε (όπως το «The Rain In Spain Stays Mainly In The Plain» ή το αγαπημένο «I Could Have Danced All Night»).
«Μετά τη “Μήδεια”, τον “Μπόργκμαν” και τον “Επιστάτη” θέλω να ανοίξω σε ένα πιο χαρούμενο τοπίο», είναι η εκπεφρασμένη πρόθεση του Γιώργου Κιμούλη, που δεν αντιμετωπίζει με δέος τα μουσικά μέρη, «μελωδικά ρετσιτατίβι», όπως τα λέει, καθώς έχουν προζάτη διάθεση. Βάζει όμως μια άλλη βασική παράμετρο: «Ενας από τους όρους για να κάνω τον Δρα Χίγκινς ήταν η Ζέτα». Με την οποία ενθουσιάστηκε στο προηγούμενο εγχείρημά της σε μιούζικαλ, το «Sugar».
Μια εμπειρία που για τη Ζέτα Μακρυπούλια άνοιξε δρόμο. «Εκεί ανακάλυψα ότι μου αρέσει το μιούζικαλ» είπε στα «ΝΕΑ». Πέρα από τον ενθουσιασμό της για τη συνεργασία. «Οτι θα τον έχω δάσκαλο», προσθέτει, «θα με εξελίξει πολύ και νομίζω ότι όταν τελειώσουμε θα έχω κάνει δέκα βήματα πιο πέρα». Αν το φοβάται, είπατε; «Οχι, διότι έχω κάνει μαθήματα τραγουδιού τελευταία και διότι δουλεύω σκληρά. Τέτοιες δουλειές πάντα έχουν φόβο, αλλά το στοίχημα είναι ο φόβος να γίνει δημιουργικός».
«Η θεατρική σχέση με τη Ζέτα Μακρυπούλια και λόγω της ιστορίας τού “Ωραία μου κυρία” λειτουργεί καλύτερα στο φαντασιακό των θεατών από τη “Μελωδία της ευτυχίας”, που επίσης είχαμε σκεφτεί αρχικά με τον παραγωγό Διονύση Ποτσολάκη», λέει από την πλευρά του ο Γιώργος Κιμούλης, επικείμενος Δρ Χίγκινς-Πυγμαλίων, που έχει στήσει ολόκληρο το εγχείρημα, το οποίο βρίσκεται στον σχεδιασμό του κοστολογίου.
Και αυτό προτού, την επόμενη άνοιξη, επιχειρήσει να υλοποιήσει ένα μεγάλο όνειρό του, με μία μεγάλη – και σημαντική, όπως λέει – ξένη συνεργασία. Και προτού εκείνη συνεργαστεί με το Mega και ολοκληρώσει τα γυρίσματα για τη νέα ταινία του Νίκου Ζαπατίνα «Στα καλά καθούμενα», από τα Δερβενοχώρια ώς την Κυλλήνη, παρέα με τους άλλους πρωταγωνιστές Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο και Αννα Μαρία Παπαχαραλάμπους.
