«Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει μια υπερήφανη ιστορία παροχής ασύλου σε εκείνους που το έχουν ανάγκη και δεν απελαύνουμε κανέναν άνθρωπο που κινδυνεύει από διωγμό λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού του».

Επίσημη ανακοίνωση του βρετανικού υπουργείου Εσωτερικών

Υπάρχουν κάπου 75 χώρες όπου η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη. Υπάρχουν άνθρωποι που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους διότι κινδυνεύουν λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τους. Κάποιοι από αυτούς καταφέρνουν να φτάσουν στη Βρετανία και να αιτηθούν εκεί ασύλου. Μέχρι το 2010 οι υπεύθυνοι του βρετανικού υπουργείου Εσωτερικών απλώς απέρριπταν το 98% των αιτήσεων αυτών με την αιτιολογία ότι οι αιτούντες μπορούσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και να ζήσουν εκεί με ασφάλεια προσποιούμενοι ότι δεν είναι γκέι. Το 2010 όμως το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας έκρινε απαράδεκτο να καλούνται οι άνθρωποι αυτοί να κρύψουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Κι έτσι κλήθηκαν αντί να τον κρύψουν να τον αποδείξουν.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, έρευνα βρετανικής ΜΚΟ κατέδειξε πως κάποιοι υπεύθυνοι στο βρετανικό υπουργείο Εσωτερικών υιοθετούν, όταν έχουν απέναντί τους ανθρώπους που ζητάνε άσυλο λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, μια προσέγγιση «στα όρια της πορνογραφίας», με ερωτήσεις τύπου «ήταν τρυφερό σεξ ή σκληρό;». Εναν μήνα αργότερα, έρευνα επιτροπής του υπουργείου διαπίστωσε ότι οι συγκεκριμένοι αιτούντες άσυλο δυσκολεύονται τόσο να πείσουν, ώστε συχνά αναγκάζονται να καταθέσουν φωτογραφίες και βίντεο που τους δείχνουν να κάνουν σεξ. Και χθες διέρρευσε στην εφημερίδα «Ομπζέρβερ» εμπιστευτικό έγγραφο όπου είχαν καταγραφεί όλες οι ερωτήσεις στις οποίες υποβλήθηκε, στη διάρκεια πεντάωρης ανάκρισης, ένας αμφισεξουαλικός αιτών άσυλο: «Εβαλες το πέος σου στα οπίσθια του Χ;»∙ «Οταν ο Χ διείσδυσε μέσα σου είχες στύση;»∙ «Εκσπερμάτισε ο Χ μέσα σου;»∙ «Γιατί χρησιμοποίησες προφυλακτικό;»∙ «Τι σε ανάβει στον τρόπο με τον οποίο περπατάνε οι άνδρες;».

Το βασικό πρόβλημα, εξηγούσε ένας δικηγόρος, ο Κόλιν Γίο, είναι πως «οι υπεύθυνοι πιστεύουν ότι όλοι λένε ψέματα. Αυτό οδηγεί σε μια παντελή έλλειψη σεβασμού προς τους ανθρώπους που έχουν απέναντί τους». Κι αν αυτά συμβαίνουν στη Βρετανία, όπου εν πάση περιπτώσει διεξάγονται κάποιες έρευνες, γίνονται κάποιες συστάσεις, διαρρέουν κάποια έγγραφα, μπορεί να φανταστεί κανείς τι γίνεται σε άλλες χώρες όπου η διαδικασία εξέτασης των αιτήσεων ασύλου καλύπτεται από παχύ πέπλο μυστηρίου.

Τελευταία Νέα