Δεν χρειάζεται να είσαι αντιευρωπαίος για να βλάψεις την Ευρωπαϊκή Ενωση. Μπορείς να το κάνεις ακόμη και αν έχεις ευρωπαϊκό DNA. Είναι η περίπτωση του Αντώνη Σαμαρά –τουλάχιστον όπως εμφανίστηκε στα εγκαίνια της ελληνικής προεδρίας. Για την ακρίβεια, ήταν φανερό ότι ο Πρωθυπουργός τα εξέλαβε ως εγκαίνια της προεκλογικής καμπάνιας του κόμματός του.

Φάλτσο. Η κυβέρνησή του ασκεί την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης εξ ονόματος όλων των πολιτών και αδιακρίτως πολιτικών συσχετισμών στην Ευρώπη. Στην Αθήνα δεν ήρθαν οι εκπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για να στηρίξουν την εκλογική καμπάνια της ΝΔ. Ούτε οι εκπρόσωποι των Ευρωσοσιαλιστών για να στηρίξουν το ΠαΣοΚ –από την ηγεσία του οποίου προβάλλεται ότι είναι ο… «αποκλειστικός αντιπρόσωπος» του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, ενώ τέτοιοι αντιπρόσωποι δεν υπάρχουν και οσονούπω στην παρέα θα προστεθεί η ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη.

Στην Αθήνα ήρθαν οι εκπρόσωποι των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ενωσης για να στηρίξουν την ευρωπαϊκή ιδέα και να συνδράμουν την άσκηση της ευρωπαϊκής προεδρίας για το προσεχές εξάμηνο. Οπως κάνουν σε όλες τις χώρες, ανεξαρτήτως ιδεολογικής απόχρωσης των κυβερνήσεων. Από αυτή την άποψη, δεν είναι κομψό να τους χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις σαν ντεκόρ σε κομματικές επιδιώξεις.

Ακόμη χειρότερο είναι ότι ο Πρωθυπουργός συνέδεσε την κυβερνητική πολιτική με τις ευρωπαϊκές πεποιθήσεις των Ελλήνων. Το υπονοούμενο ήταν: όποιος αποδέχεται την ευρωπαϊκή ιδέα αποδέχεται την κυβερνητική πολιτική και αντιστρόφως.

Αυθαίρετος συλλογισμός που μπορεί να στρέψει την ελληνική κοινωνία κατά της Ευρώπης. Κάλλιστα ο πολίτης μπορεί να απορρίπτει την κυβέρνηση και να εγκρίνει την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η στρατηγική της οποίας υπερβαίνει τις κυβερνήσεις, τις ιδιαιτερότητες των χωρών, τα Μνημόνια και τις ιδεολογικές προστριβές. Αλλωστε, μόνο έτσι αποκτά ιστορική αξία η συγκρότηση, η λειτουργία και η επιδιωκόμενη μετεξέλιξή της. Δεν υπάρχει χάριν της μιας ή της άλλης ιδεολογίας, της μιας ή της άλλης χώρας, του ενός ή του αλλού μπλοκ κομμάτων. Υπάρχει χάριν της «όλης Ευρώπης». Και όταν χρησιμοποιείται σαν άλλοθι για την πολιτική μιας κυβέρνησης πλήττεται.

Αυτά είναι βασικά στη σημερινή Ευρώπη και η παραβίασή τους ρίχνει νερό στον μύλο δυνάμεων που την πριονίζουν. Αλλά στην Ελλάδα συμβαίνει και με την ευρωπαϊκή ιδέα αυτό που έλεγε ο Τζορτζ Οργουελ για τον χριστιανισμό και τον σοσιαλισμό: «Οι χειρότεροι διαφημιστές τους είναι οι πιστοί τους».