Η Κίνα χαράτσωσε τον Ζαν Γιμού με 1,2 εκατομμύρια δολάρια επειδή παραβίασε την πολιτική του ενός παιδιού κι έκανε μάνι μάνι τρία. Αν ήμουν εγώ στα πράγματα, θα του είχα ρίξει τα διπλάσια για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας. Δεν ξέρω κιόλας με ποια ακριβώς μέθοδο επιτυγχάνεται ο έλεγχος των γεννήσεων σ’ εκείνα τα μέρη, αν πρυτανεύει η εγκράτεια ή αν παίζει ακόμα η οίκαδε άμβλωση με τη βελόνα του πλεξίματος. Ο,τι και να συμβαίνει, είμαι απολύτως πεπεισμένη ότι οι μεν γονείς έχουν γίνει νευρασθενικοί, τα δε μοναχοπαίδια σκέτα γαϊδούρια. Πήγα κάποτε ένα ταξιδάκι ώς εκεί κι αντί να χαζεύω παγόδες, χάζευα μάνες με παιδιά, γυναίκες δίχως άντρες. Στα πόσα ζευγάρια κοτσιδάκια λογαριάζεται ευτυχής μια Κινέζα; Αν βλέπατε το καμάρι όσων είχαν δίδυμα, θα καταλαβαίνατε. Εχω κι εγώ δίδυμα αδέρφια και ξέρω τι εστί, το κινεζικό επίτευγμα όμως είναι εντελώς άλλο πράγμα. Πώς να σας το πω; Η δίδυμη κύηση στην Κίνα είναι σαν να έχεις κάνει στην Ελλάδα φοροδιαφυγή μεγατόνων, παρακράτηση του ΦΠΑ, παραβίαση του νόμου για τα τραπεζοκαθίσματα, όλα αυτά μαζί αλλά με την ανοχή του κράτους. Πόσοι όμως είναι οι τυχεροί; Οχι οι γονείς αλλά οι γιοι και οι κόρες. Αυτοί που θα μοιραστούν το κατά κεφαλήν οικογενειακό άγχος και θα μάθουν να αγαπούν μέσα από τη δοκιμασία και το μοίρασμα.

Διαβάζω ότι η κινεζική κυβέρνηση χαλάρωσε λίγο τη ζώνη αγνότητας και ότι σε ορισμένες περιοχές επιτρέπει την απόκτηση δεύτερου παιδιού αν το πρώτο είναι κορίτσι. Ε, αυτό πια το καταλαβαίνετε κι από μόνοι σας. Δεν είναι δα και κινέζικα.