λήμματα

βιζιτού. 1) Γυναίκα ελαφρών ηθών. 2) Βουλευτής που λέει την άποψή του. 3) Χώρα που ετεροσυντηρείται, δεν αυτοσυντηρείται… Κοινώς ανεπρόκοπη.

γάμοι. Πραγματοποιήθηκαν τρεις του ίδιου προσώπου μέσα σε τρεις ώρες. Αυτό συνέβη επειδή οι Ελληνες και οι αρμόδιες υπηρεσίες τους δεν είναι φτιαγμένοι γι’ αυτή τη γη, αλλά για το… (βλ. παρακάτω).

γραπτό. Εχει την αξία του αλλά υπολείπεται του προφορικού. Καλό το έντυπο αλλά το ραδιόφωνο έχει άλλη χάρη. Μπορείς να γράψεις τη φράση: «Ο Πρωθυπουργός συναντήθηκε χθες με την κυρία Μέρκελ. Το σουτιέν Φρα-Ντιάβολο σας στηρίζει από κάθε άποψη»; Οχι, αλλά μπορείς να την ακούσεις. Και την ακούς!

Διάστημα. Νέο πεδίον δόξης για τους Ελληνες, εννοείται αν συνδεθεί με το ακαταμάχητο συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας που είναι ο τουρισμός. Μια βάση εκτοξεύσεως τουριστών στο Διάστημα εν Ελλάδι θα επιβεβαιώσει αφενός ότι εμάς τους Ελληνες δεν μας χωρούν αυτός ο τόπος και αυτός ο κόσμος, και αφετέρου ότι είμαστε χώρα για άλλον πλανήτη ή πλανήτες. Εκεί, πέραν των άλλων, δεν θα μπορούν να μας βρίσκουν και να μας ψεκάζουν.

θάνατος. Ως αιφνίδιος αφορά πρόσωπα φυσικά και νομικά, κατά προτίμηση, ιδιωτικού δικαίου. Τα τελευταία, ειδικότερα, έλκονται από τον αιφνίδιο θάνατο για ανεξήγητους λόγους. Μοιάζουν με το «ιδιοφυές άλογο» του Μούζιλ που κανείς δεν ξέρει πού και πώς συναντήθηκε με την ιδιοφυΐα. Υπάρχει, βέβαια, η άποψη ότι κάποια από τα πρόσωπα αυτά δεν υπάρχουν αλλά δεν τους το ‘χουν πει για να μην τρομάξουν. Στην περίπτωση αυτή ο θάνατος πλήττει, αν όχι έναν ήδη νεκρό, πάντως έναν ανύπαρκτο.

Ισπανοί. Περίεργοι άνθρωποι. Εφαρμόζουν εξ ιδίας πρωτοβουλίας Μνημόνιο εις βάρος του εαυτού τους και επιπλέον ισχυρίζονται ότι σύντομα θα βγουν απ’ αυτό. Ολα δείχνουν ότι πρόκειται περί απάτης. Μνημόνιο χωρίς τρόικα (βλ. λήμμα) δεν γίνεται.

κριτήρια. Επονται των αποφάσεων. Γι’ αυτό όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι παραγωγικοί (ως λήπτες του σχετικού επιδόματος) και όλοι οι ελληνικοί νομοί παραμεθόριοι –ακόμη και οι όντως παραμεθόριοι, όπως η Μεσσηνία!

Μαδούρο. Πρόεδρος της Βενεζουέλας. Διαδέχτηκε τον Ούγκο Τσάβες. Εθεσε σε κινητικότητα τη μεγάλη σταθερή γιορτή της χριστιανοσύνης που είναι τα Χριστούγεννα. Το έκανε κινούμενος από γνήσια επαναστατική ορμή και από διάθεση να προλάβει κάπως τον καλπασμό του πληθωρισμού προς το υπερπέραν. Είναι άλλο να αγοράζεις τη γαλοπούλα στη Βαρβάκειο του Καράκας 80% ακριβότερη από πέρυσι και άλλο 200% ύστερα από είκοσι ημέρες. Ο πρόεδρος συμπεριφέρθηκε στη μεγάλη γιορτή σαν αυτή να ήταν διοικητικός υπάλληλος του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Ολα δείχνουν ότι με τη φόρα που έχει πάρει μάλλον θα θέσει σε διαθεσιμότητα και το Πάσχα που, ούτως ή άλλως, είναι κινητή γιορτή.

πολιτικός (-ή, – ό). Επίθετο. Σημαίνει «όχι ακριβώς». Παράδειγμα, οι εκφράσεις: «πολιτική ευθύνη», «πολιτική διαπραγμάτευση», «πολιτική τοποθέτηση». Η σχετικοποίηση της σημασίας οποιουδήποτε ουσιαστικού διά της προτάξεως του συγκεκριμένου επιθετικού προσδιορισμού παράγει ένα σύμπαν σχετικής ανοησίας που αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος.

τίμημα. «Το τέλος του τιμήματος» είναι ο τίτλος του βιβλίου του Νταν Χάζοβιτς. Εκεί αναπτύσσεται η άποψη ότι στον σημερινό δυτικό κόσμο κανείς δεν πληρώνει τίμημα για τις πεποιθήσεις ή τις απόψεις του. Γράφει ο Χάζοβιτς: «Στο σύμπαν του δικαιωματισμού κανείς αιρετικός δεν ρίχνεται στην πυρά, κανείς αριστερός δεν εκτελείται ή δεν στέλνεται στα ξερονήσια, όπως συνέβαινε στην Ελλάδα του εμφυλίου πολέμου. Οπως κανείς διανοούμενος δεν υποχρεώνεται να πιει το κώνειο. Αυτό είναι μια νίκη του πολιτισμού που αποδυναμώνει, όμως, την ισχύ και την αντίστοιχη αίγλη του πολιτικού και ιδεολογικού ηρωισμού. Είναι και μια δικαίωση του Μπρεχτ που οίκτιρε την ανάγκη του λαού για ήρωες».

τρόικα. Λέγεται ότι θα φύγει. Δεν το πιστεύει κανείς. Δεν μπορεί να μας το κάνει αυτό όσο κρατά το «έτος Καβάφη». Οι υπάλληλοι των δανειστών έχουν διαβάσει τον μεγάλο Αλεξανδρινό. Χωρίς καμιά προσπάθεια ταύτισαν τον εαυτό τους με τους «βαρβάρους». Νομίζουν ότι με τα σούρτα-φέρτα τους επί τρεισήμισι χρόνια έδιναν νόημα στη ζωή μας και το ‘χουν πάρει επάνω τους ότι «ήσαν μία κάποια λύσις». Δεν προβλέπεται, λοιπόν, να μας αφήσουν μόνους. Σκέφτονται τι θα γίνουμε χωρίς αυτούς.