Η κόρη. Πριν από μερικούς μήνες δημιούργησε μια ιστοσελίδα για να εκθέσει ηλεκτρονικά τους πίνακές της. Την περασμένη εβδομάδα εμφανίστηκε χαμογελαστή στο ελβετικό τηλεοπτικό δίκτυο RTS για να δηλώσει ότι το όνομα που φέρει αποτελεί τιμή για την ίδια. Είπε ότι αγαπά τον πατέρα της όχι μόνο επειδή είναι κόρη του, αλλά και ως πιστή καθολική που ακολουθεί τις Δέκα Εντολές. Θυμάται ακόμη την προσευχή που έλεγε μαζί του πριν πάει για ύπνο. Η ημέρα της σύλληψής του ήταν η χειρότερη της ζωής της. Εχει αποδώσει σε έναν ζωγραφικό πίνακα τα συναισθήματα εκείνης της ημέρας: στην αριστερή πλευρά εικονίζεται ένας άνδρας με χειροπέδες χωρίς πρόσωπο ανάμεσα σε άλλους άνδρες που πανηγυρίζουν, στη δεξιά ο άνδρας δεν φορά χειροπέδες. Στο τέλος της συνέντευξης η δημοσιογράφος τη ρωτά χωρίς περιστροφές για τα θύματα του πατέρα της. Η Λουτσία Ρίινα απαντά: «Εμείς οι νέοι πρέπει να κοιτάμε μπροστά. Δεν μπορούμε να μένουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν».

Ο πατέρας. Γεννήθηκε το 1930 στο χωριό Κορλεόνε της Σικελίας. Το ένα του παρατσούκλι ήταν «Τοτός ο Κοντός», το άλλο «Το Κτήνος». Κατά τη διάρκεια της καριέρας του στο οργανωμένο έγκλημα σκότωσε περισσότερα από σαράντα άτομα και έδωσε εντολή να εκτελεστούν πάνω από χίλια. Ο Σαλβατόρε Ρίινα ήταν ο αρχηγός της οικογένειας των Κορλεονέζι. Από τον πόλεμο που ξέσπασε ανάμεσα στις οικογένειες της Μαφίας το 1980 και διήρκησε έως τις αρχές της δεκαετίας του ’90 βγήκε νικητής. Στον πόλεμο με το ιταλικό κράτος οργάνωσε με επιτυχία τη δολοφονία δύο δικαστών. Συνελήφθη το 1993 έπειτα από πολλά χρόνια κυνηγητού. Οι αστυνομικοί τον ανακάλυψαν σε ένα μπούνκερ και τον οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα με τις σειρήνες των περιπολικών να ουρλιάζουν. Το «Κτήνος» καταδικάστηκε σε τριάντα φορές ισόβια. Δεν παραδέχθηκε ποτέ την ενοχή του, δεν έδειξε ποτέ το παραμικρό ίχνος μεταμέλειας. Αν και 83 ετών, παραμένει σκληρός και ανελέητος.

Ενα σχόλιο. Χρόνος και χώρος και φροϊδικό σκάψιμο δεν υπάρχει, αλλά ούτε και λόγος για φροϊδικά πασαλείμματα. Δεν ξέρει πού και σε τι να πρωτοψάξει κανείς. Σε μια γυναίκα 33 χρονών; Στην κόρη του «Κτήνους»; Σε μια καθολική που εκκλησιάζεται σχεδόν κάθε Κυριακή; Σε μια ζωγράφο που έχει ζωγραφίσει ένα ψάρι σε εκατοντάδες χρωματικές παραλλαγές; Ή μήπως πρέπει να πιάσει το νήμα από εκείνη την παιδική προσευχή που έλεγε «Χριστούλη μου, σ’ ευχαριστώ που προστατεύεις τους αγαπημένους μου»; Η Repubblica προτίμησε να μεταφέρει την είδηση ασχολίαστη. Εκτός αν κρύβει κάποιον σχολιαστικό υπαινιγμό η τελευταία φράση του ρεπορτάζ: «Η Λουτσία Ρίινα σκέπτεται σοβαρά να μετακομίσει στην Ελβετία».