ΑΝ βαριέται κανείς τις αναλύσεις και δεν ενδιαφέρεται για τα παραπολιτικά, υπάρχει ένας απλός τρόπος να δει γρήγορα πόσο καλά στέκεται μια κυβέρνηση. Να τσεκάρει την κατάσταση του υπουργού Οικονομικών, και μάλιστα από διαφορετικές γωνίες.

ΓΩΝΙΑ πρώτη: Ποια η σχέση του υπουργού Οικονομικών με τον Πρωθυπουργό; Αυτονοήτως, είναι καλή, αλλιώς δεν θα ήταν στη θέση του. Στην πραγματικότητα, το ερώτημα σημαίνει: Πόση ενέργεια πρέπει να δαπανά ο Πρωθυπουργός για να στηρίζει τον υπουργό Οικονομικών; Αν η ενέργεια είναι μεγάλη, τότε ο χρόνος τρέχει εις βάρος του υπουργού Οικονομικών. Ο Παπανδρέου στήριζε φανατικά τον Παπακωνσταντίνου –από τις πιο ασύμμετρες σχέσεις -, ώσπου δεν μπορούσε να τον στηρίξει άλλο και παραδόθηκε στον Βενιζέλο. Ο Καραμανλής στήριζε τον Αλογοσκούφη για πέντε χρόνια, ώσπου έκρινε ότι ήταν προτιμότερο να τον αντικαταστήσει. Ο Σημίτης στήριξε με εμμονή τον Χριστοδουλάκη, έως την αναπόφευκτη ήττα στις εκλογές του 2004.

ΓΩΝΙΑ δεύτερη: Πώς τα πάει ο υπουργός Οικονομικών με τους συναδέλφους του στην κυβέρνηση; Επιβάλλεται ή αμφισβητείται; Ο Γιάννος ήταν τσάρος, ο Χριστοδουλάκης γδάρθηκε ουκ ολίγες φορές, ο Αλογοσκούφης τσακωνόταν με τον Σουφλιά –αλλά και με τον Λιάπη. Ο Παπακωνσταντίνου τους είχε περίπου όλους απέναντι –ακόμη και ο Ραγκούσης δάγκωνε στο τέλος τη γλώσσα του.

ΓΩΝΙΑ τρίτη: Είναι ανεκτός ο υπουργός Οικονομικών στην Κοινοβουλευτική Ομάδα; Αυτό συναρτάται με το αν χαϊδεύει τους βουλευτές, με το αν κάνει ρουσφέτια και με το αν η οικονομική πολιτική είναι δημοφιλής. Το τελευταίο είναι δύσκολο σε καιρό κρίσης. Ο Παπακωνσταντίνου ήταν μονίμως λιθοβολούμενος στους ΚΤΕ βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Ο Αλογοσκούφης πλήρωσε πρώτος το δημοσιονομικό αδιέξοδο της διακυβέρνησης Καραμανλή, αν και πρόσεχε να μην ερεθίζει τους βουλευτές της ΝΔ. Ο Χριστοδουλάκης δεν ήταν ΠΑΣΟΚ και ο Γιάννος ήταν ο Γιάννος· στην πραγματικότητα οι δύο τελευταίοι ήταν υπουργοί σε φάση ανάπτυξης και έργων, κάτι που κάνει τη διαχείριση των βουλευτών πιο εύκολη.

ΓΩΝΙΑ τέταρτη: Ποια η αντίληψη της αγοράς για τον υπουργό Οικονομικών; Τον πάνε οι μεγάλες επιχειρήσεις και τα μεγάλα συμφέροντα ή όχι; Σε μικρές χώρες όπως η Ελλάδα, όπου η σχέση με το κράτος είναι κρίσιμη για τους περισσότερους μεγάλους παίκτες της οικονομίας, είναι δύσκολο να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Οι προστριβές είναι αναπόφευκτες. Ισχυσε, σε διάφορες παραλλαγές, για όλους όσοι κράτησαν τη θέση του υπουργού Οικονομικών τα τελευταία 20 χρόνια.

ΓΩΝΙΑ πέμπτη: Πώς τα πάει ο υπουργός Οικονομικών με την κοινωνία –δεν υπάρχει. Ακόμη και σε φάση οικονομικής άνθησης, το χαρτοφυλάκιο τραυμάτισε πολιτικά όσους το κράτησαν. Ο Γιάννης Στουρνάρας δεν ενδιαφέρεται να γίνει πολιτικός και γι’ αυτό δεν τον απασχολεί η φθορά. Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα κριτήρια, ο υπουργός Οικονομικών δεν χρειάζεται υπερβολική στήριξη από τον Πρωθυπουργό, ενώ δεν έχει ουσιαστικές κόντρες στο Υπουργικό Συμβούλιο. Το ΠΑΣΟΚ τον χρεώνει αβέρτα πολιτικά, αλλά ο Βαγγέλης Βενιζέλος έχει κρατήσει το χαρτοφυλάκιο της Νίκης και ξέρει τις ωμές πραγματικότητες των αριθμών. Ακόμη περισσότερο: ο Βενιζέλος είναι ο μόνος που πήγε από το υπουργείο Οικονομικών στην αρχηγία του κόμματός του και αυτό κάτι λέει. Το μόνο ερωτηματικό είναι λοιπόν η σχέση του Στουρνάρα με τους «κουρασμένους» βουλευτές της συμπολίτευσης. Αυτή θα διευκρινισθεί αναπόφευκτα το φθινόπωρο –αν και στο μέτωπο αυτό ο υπουργός Οικονομικών στηρίζεται τόσο από την ηγεσία της ΝΔ όσο και από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.