Αναζήτηση
Στην ηλεκτρονική έκδοση των New York Times έχει αναρτηθεί εδώ και μερικές ημέρες ένας διαδραστικός χάρτης της Νέας Υόρκης. Ο χρήστης περιηγείται στα σημεία της πόλης όπου είναι πιο εμφανείς οι αλλαγές στα δώδεκα χρόνια της δημαρχίας του Μάικλ Μπλούμπεργκ. Μπορεί να ρίξει μια ματιά στα νέα κτίρια της πόλης, στις περιοχές που αναβαθμίστηκαν, στο ευρύ δίκτυο των ποδηλατοδρόμων που κατασκευάστηκε. Ο τίτλος του διαδραστικού χάρτη είναι «Μάικλ Μπλούμπεργκ. Ξανασχεδιάζοντας τη Νέα Υόρκη». Η αμερικανική εφημερίδα δεν έχει καμία αμφιβολία, ο Μπλούμπεργκ παραδίδει σε δύο μήνες μια άλλη πόλη, πολύ καλύτερη από αυτήν που παρέλαβε το 2001. Πώς αλλάζει, όμως, ένας δήμαρχος μια πόλη; Η Monde προσφέρει στους αναγνώστες της έναν μίνι απολογισμό της δημαρχίας.
Τα ποσοστά εγκληματικότητας, υπενθυμίζει η γαλλική εφημερίδα, βρίσκονται στο χαμηλότερο σημείο τους εδώ και δεκαετίες. Η πόλη έκτισε περίπου 500 σχολεία, απέκτησε έναν από τους πιο αυστηρούς νόμους κατά της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ, έπεισε τους πλούσιους κατοίκους της να χρηματοδοτήσουν μακρόπνοα σχέδια –κυρίως στην εκπαίδευση. Παρά το τραύμα της 11ης Σεπτεμβρίου, η Νέα Υόρκη παρέμεινε μια πόλη ανοικτή και φιλόξενη, πιστή στο πνεύμα του κοσμοπολιτισμού. Ο δήμαρχός της υπερασπίστηκε τον γάμο των γκέι και τάχθηκε υπέρ της κατασκευής τεμένους κοντά στο Σημείο Μηδέν. Απαγόρευσε το κάπνισμα σε μπαρ και καφετέριες κι έπειτα στα πάρκα. Η πιο αμφιλεγόμενη απόφασή του ήταν η μέθοδος Stop and Frisk, που επέτρεπε στους αστυνομικούς να σταματούν πολίτες στον δρόμο για να τους υποβάλουν σε σωματική έρευνα. Η απόφαση σκόνταψε σε έναν ομοσπονδιακό δικαστή που έκρινε ότι παραβιάζονται τα δικαιώματα των μειονοτήτων και η πόλη επέστρεψε στους παλιούς της ρυθμούς.
Δεν έχει νόημα να σταθεί κανείς στις αντιδράσεις που θα καταγράφονταν –ή μάλλον έχουν καταγραφεί ήδη –σε αυτή τη γωνιά της Βαλκανικής Χερσονήσου. Κάποιοι γκρίνιαζαν ότι μόνο το τσιγάρο μάς έχει μείνει, άλλοι έχουν καταγγείλει την παράδοση της εκπαίδευσης στο ιδιωτικό κεφάλαιο, ένας εσμός φασιστών και θρησκόληπτων εμποδίζει την ανέγερση του τεμένους και την εφαρμογή του Stop and Frisk έχουν αναλάβει κάτι τύποι με ξυρισμένα κεφάλια και μαύρα μπλουζάκια. Αυτός, όμως, δεν είναι ο απολογισμός του έργου ενός δημάρχου. Κανένας δήμαρχος σε αυτή την επικράτεια δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις όπως αυτές που έλαβε ο Μπλούμπεργκ για να αλλάξει την πόλη του. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι δέσμια μιας κεντρικής εξουσίας που αποφασίζει ακόμη και για τους πεζόδρομους.
Το αποτέλεσμα είναι εμφανές. Η Νέα Υόρκη «ξανασχεδιάστηκε». Την Αθήνα απλώς την «ξανασκεφτόμαστε» χάρις στη χορηγία ενός ιδρύματος. Για να μας μείνει μόνο ένας διαδραστικός χάρτης, που πιθανότατα δεν θα αποτυπώσει ποτέ καμία πραγματικότητα.
