Λένε πως οι Ιρανοί έχουν μια σπλαγχνική, σχεδόν γονιδιακή σχέση με το χιούμορ. Χρησιμοποιούν πολλά λογοπαίγνια στον καθημερινό τους λόγο –κληροδότημα των δημοφιλών περσικών ποιημάτων του 14ου αιώνα. Το χιούμορ ήταν πάντα για αυτούς ένα όπλο ψυχολογικής επιβίωσης μέσα σε δύσκολες συνθήκες, μια βαλβίδα εκτόνωσης των πιέσεων που επιβάλλει η κοινωνία.

Λένε πως τις εβδομάδες που προηγήθηκαν των προεδρικών εκλογών του 2009, οι πλάκες έδιναν κι έπαιρναν. Οι περισσότερες είχαν στόχο τον Μαχμούτ Αχμαντινετζάντ, υποψήφιο τότε για δεύτερη θητεία. Οι Ιρανοί σατίριζαν την «επαρχιώτικη» εμφάνισή του, την έλλειψη παιδείας του, τα ψέματα που έλεγε για τα ποσοστά του πληθωρισμού, ακόμα και την κακή προσωπική υγιεινή του. Οι υποστηρικτές του μεταρρυθμιστή υποψήφιου Μιρ-Χοσεΐν Μουσαβί έβγαζαν το άχτι τους κοροϊδεύοντας τα μούσια των πολιτοφυλάκων Μπασιτζί. Λίγο αργότερα, μετά τις εκλογές νοθείας, οι Μπασιτζί ηγήθηκαν της άγριας καταστολής των διαδηλωτών. Και οι Ιρανοί έπαψαν να γελάνε.

Λένε, όμως, πως τον τελευταίο καιρό, το χιούμορ επέστρεψε στο Ιράν. «Πάω για ύπνο. Ξυπνήστε με αν κερδίσει ο [μετριοπαθής] Ροχανί, αφήστε με να κοιμηθώ αν νικήσει ο [συντηρητικός] Γκαλιμπάφ· κι αν βγει ο [υπερσυντηρητικός] Τζαλιλί, ανοίξτε το γκάζι», έγραψε κάποιος στο twitter λίγες ώρες προτού ανακοινωθούν επισήμως τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών. Εκτοτε, μετά τη νίκη του μετριοπαθούς κληρικού Χασάν Ροχανί δηλαδή, κάνει θραύση στο facebook μια σελίδα ονόματι «Ροχανί, σε ευχαριστούμε». «Ροχανί, σε ευχαριστούμε! Σήμερα το πρωί, ένας αστυνομικός κατέβηκε από το ελικόπτερο για να επιδιορθώσει την παραβολική κεραία στην ταράτσα μου», έγραψε ένας –οι παραβολικές κεραίες απαγορεύονται στο Ιράν. «Ροχανί, σε ευχαριστούμε! Σήμερα πήγα να βάλω βενζίνη. Εδωσα στον υπάλληλο 4.900 ριάλ και μου γύρισε ρέστα», έγραψε ένας άλλος –15 λεπτά του ευρώ ασφαλώς και δεν αρκούν στο Ιράν των κυρώσεων για βενζίνη.

Λένε πως οι Ιρανοί για πρώτη φορά έπειτα από καιρό κάνουν πλάκα γιατί νιώθουν ελπίδα. Πάντως το ανέκδοτο που κυκλοφορούσε το Σαββατοκύριακο, λίγο πριν αναλάβει καθήκοντα ο Ροχανί, είχε ως εξής: «Αν ονειρευτήκατε ποτέ να πεθάνετε πάνω στον κολοφώνα της ευτυχίας, είναι η ιδανική στιγμή να αυτοκτονήσετε!». Για τη συνέχεια, εγγυήσεις δεν υπάρχουν.