Αυτή τη στιγμή που μιλάμε (προχθές το βράδυ για σας, τρεις μέρες μετά την εκπομπή του Τράγκα), χρυσαυγίτες της περιοχής εισβάλλουν στο Νοσοκομείο της Καλαμάτας για να τσακώσουν επί το έργον καμιά αλλοδαπή αποκλειστική. Μαθαίνω ότι το Νοσοκομείο συνεχίζει να παρέχει τις υπηρεσίες του χάρη στον πατριωτισμό των λίγων γιατρών και νοσηλευτών που του έχουν απομείνει. Για τον τοπικό βουλευτή της ΧΑ όμως, η ρατσιστική ατζέντα είναι προτεραιότητα κι ας τυγχάνει και ο ίδιος γιατρός. Οδοντίατρος μεν, αλλά τι σημασία έχει; Ολο και κάποιον βοηθό θα χρειάζεται για να του δώσει τον τροχό, να κρατήσει σταθερό το σωληνάκι που μαζεύει το σάλιο, να αλλάξει το κυπελλάκι όπου φτύνει τα ρέστα του ο έρμος ο ασθενής.

Την τελευταία φορά που έφυγα από οδοντιατρείο με ένα δόντι λιγότερο δεν θυμάμαι να ρώτησα για την ιθαγένεια και τα χαρτιά της κυρίας που μου έβαλε αιμοστατικό σε μπαμπάκι αλλά ούτε και θα με ένοιαζε να το μάθω. Πόσω μάλλον αν ήμουν κατάκοιτη κι ώρα μεσάνυχτα κάποιος έπρεπε να μου αλλάξει τον ορό, ίνα μη τι χείρον είπω. Οταν ο παππούς μου πάλευε με τον άγγελο δεν είχε εφευρεθεί ο ρατσισμός, ούτε και το φάρμακο που θα μπορούσε να τον κρατήσει στη ζωή. Οπως και να το δεις, είναι ο Θάνατος, ηλίθιε.