Μπορεί όλοι οι Ελληνες και μαζί ο ευρωπαϊκός Νότος να πανηγύρισαν με το ηχηρό «χαστούκι» του Αναστασιάδη στη Μέρκελ, πολύ γρήγορα ωστόσο έγινε σαφές ότι με συναισθηματισμούς δεν αντιμετωπίζονται τα κρίσιμα θέματα της οικονομίας. Επί της ουσίας, με το ηρωικό άλμα στο κενό που επιχείρησε το κυπριακό Κοινοβούλιο η Κύπρος μπήκε σε μεγάλες περιπέτειες.

Μάλιστα το «όχι» της κυπριακής κυβέρνησης –στο οποίο κάποια κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσαν να επενδύσουν πολιτικά –κράτησε μόλις λίγες ώρες. Χθες η κυβέρνηση Αναστασιάδη που την Παρασκευή στο Eurogroup αρνιόταν να κουρέψει κατά 9,9% τα δισεκατομμύρια των ρώσων ολιγαρχών, έφτασε κάτω από την πίεση των γεγονότων να πει «ναι» στο κούρεμα όλων των καταθέσεων –κυρίως Κυπρίων –της Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου άνω του ποσού των 100.000 ευρώ! Και ακόμα δεν έχει βρεθεί συμφωνία με την τρόικα και κανείς δεν ξέρει αν θα βρεθεί έως τη Δευτέρα.

Η κυπριακή ηγεσία με το «όχι» της έδειξε και απύθμενη αφέλεια προεξοφλώντας ότι θα υπάρξει πρωτοβουλία διάσωσης της κυπριακής οικονομίας από τη Ρωσία. Γιατί όμως ο Βλαντίμιρ Πούτιν να έρθει σε σύγκρουση με την Ανγκελα Μέρκελ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, τους καλύτερους πελάτες του για φυσικό αέριο; Αλλά, ακόμη και αν η ρωσική πλευρά στήριζε την Κύπρο, είναι βέβαιο ότι θα ζητούσε αβάστακτα ανταλλάγματα –βάση ανεφοδιασμού του ρωσικού στόλου στο νησί τώρα που η Μόσχα χάνει τα ερείσματά της στη Συρία –που θα προκαλούσαν ανυπέρβλητα προβλήματα στις στρατηγικές συμμαχίες της Κύπρου. Τόσο με το Ισραήλ (και τις ΗΠΑ) στην υπόθεση των κοιτασμάτων της όσο και με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τον ισχυρό πολιτικό πυλώνα της Κύπρου για την αντιμετώπιση των απειλών της Τουρκίας.

Με λίγα λόγια, η πολιτική ηγεσία του νησιού όχι μόνο δεν έκανε τίποτα τον τελευταίο χρόνο (μετά το ελληνικό PSI) να βάλει τάξη στα του οίκου της, αλλά δεν είχε καν εναλλακτικό σχέδιο για να αντιμετωπίσει τη γερμανικής έμπνευσης απόφαση του Eurogroup που στόχευε τις κυπριακές τράπεζες.

Το χειρότερο είναι ότι η Κύπρος μπήκε σε μεγάλες περιπέτειες –σε μια Ευρωπαϊκή Ενωση που ακολουθεί το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» της κ. Μέρκελ, η οποία αδυνατεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να συμπεριφερθεί ως ηγέτις ευρωπαϊκής υπερδύναμης.