Η απόσταση από την οθόνη στο σανίδι δεν είναι εύκολο να διανυθεί. Είναι, λένε, για τους τολμηρούς. Από τους εγχώριους κινηματογραφιστές, όπως οι Στράτος Τζίτζης, Σύλλας Τζουμέρκας και Σταύρος Τσιώλης, έως τους χολιγουντιανούς, όπως ο συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης Νιλ Λαμπιούτ, πολλοί μεταπηδούν από τη μία πλευρά της ψευδαίσθησης στην άλλη, από το θέατρο στον κινηματογράφο.

Οταν δεν πλάθει με λέξεις σκοτεινούς χαρακτήρες, είτε για τη μεγάλη οθόνη είτε για το σανίδι, ο Νιλ Λαμπιούτ δίνει σκηνοθετικές οδηγίες σε σταρ, όπως οι Ρενέ Ζελβέγκερ, Μόργκαν Φρίμαν και Κόλιν Φερθ. «Οι συνεργασίες μας είναι συνήθως εξαιρετικές. Εξαρτάται από το ταλέντο και τον επαγγελματισμό τους. Οταν αυτά υπάρχουν, τότε το εγώ και η αλαζονεία των χολιγουντιανών είναι ανύπαρκτα», λέει.

Από τα μεγάλα στούντιο μεταφέρει τις συγγραφικές του εμπνεύσεις σε θέατρα ανά τον κόσμο. Ετσι, το έργο του «Δάσος, βαθύ και σκοτεινό» παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Νίκου Καμτσή, με τους Μάξιμο Μουμούρη και Τζωρτζίνα Παλαιοθοδώρου στο θέατρο Τόπος Αλλού στην Αθήνα.

Στον κινηματογράφο στράφηκε όταν είδε τη γαλλικής παραγωγής ταινία «The Soft Skin». «Πιο πριν δεν είχα ανακαλύψει την ανθρώπινη πτυχή της κάμερας όταν αφηγείται ιστορίες».

Ο οργασμός του γυρίσματος παραδέχεται ότι τον συναρπάζει. Αλλά όλο αυτό το γιγάντιο πράγμα με τους χιλιάδες ανθρώπους να τρέχουν γύρω μου πολλές φορές με ξεπερνά και το αφήνω στην τύχη», λέει στα «ΝΕΑ» ο 49χρονος Νιλ Λαμπιούτ σε ένα διάλειμμα από τις ετοιμασίες της ταινίας «Seconds of Pleasure» με την Τζούλια Στάιλς.

«Εκείνο που με γοητεύει περισσότερο είναι το θέατρο και το γράψιμο, η περιπέτεια με τους ήρωες. Οταν κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο προσπαθούμε να τιθασεύσουμε ή να επιβληθούμε ο ένας στον άλλον», σπεύδει να εξηγήσει ο σκηνοθέτης των ταινιών «Ερωτικό μυστικό» με την Γκουίνεθ Πάλτροου, «Ενας θάνατος σε μια κηδεία», «Νοσοκόμα Μπέτι».

Αυτή την περίοδο φλερτάρει και με τα δύο, καθώς υπάρχει η σκέψη να μεταφερθεί στον κινηματογράφο το έργο «Δάσος, βαθύ και σκοτεινό», όπως έγινε με τα έργα «The Shape of Things» και «In the Company of Men».

Οι ήρωές του, εγκληματίες, δολοφόνοι μωρών, παιδεραστές. Σαν φαντάσματα, λέει, τον κυνηγούν και δεν τον αφήνουν ήσυχο αν δεν πει την ιστορία τους. «Ολα όμως πηγάζουν από την ευαισθησία, τον πόνο και το ανικανοποίητο. Οπως η Μπέτι στο «Δάσος, βαθύ και σκοτεινό». Θα έλεγε κανείς ότι είναι μια ελευθερίων ηθών γυναίκα. Βιώνει όμως το αδιέξοδο της επαρχιακής πόλης και της οικογένειάς της που βρίσκονται σε αποσύνθεση, και αντιδρά», εξηγεί ο Νιλ Λαμπιούτ αναφερόμενος στην παράσταση στο Τόπος Αλλού, όπου δύο αδέλφια συγκρούονται ανελέητα.