Τον λοιδορούν επειδή έφαγε τρία ολόκληρα λεπτά από τον καινούργιο χρόνο για να τελειώσει την ομιλία του. Σοβαρό, πολύ σοβαρό! Ο χρόνος είναι πολύτιμος, όπως όλοι μας λένε φέτος πρέπει να ανασκουμπωθούμε γιατί τα πράγματα είναι κρίσιμα, ως εκ τούτου και τα τρία αυτά λεπτά έχουν την αξία τους. Παρ’ όλα αυτά, οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε πως η έμπνευσή του να μετακομίσει από την Πλατεία Συντάγματος στο Θησείο άξιζε τον κόπο. Κι η ομιλία του δεν ήταν δα και τόσο τυπική, ούτε και τόσο άχρηστη. Προσπάθησε να αναδείξει τον συμβολισμό του χώρου, δήμαρχος της Αθήνας είναι ο άνθρωπος.

Δεν έχει βέβαια την ευφράδεια και την άνεση ενός Νικήτα Κακλαμάνη ή ενός Δημήτρη Αβραμόπουλου που διακονούν την τέχνη της ρητορικής ως γνήσιοι απόγονοι του Δημοσθένους. Και να σας πω την αμαρτία μου, προτιμώ τη σχετική αμηχανία που διακρίνει τον Καμίνη όταν μιλάει στο κοινό. Η πολιτική και οι πολιτικοί της μας έχουν χορτάσει από άνεση και ίσως θα έπρεπε κάποτε να αρχίσουν να αναρωτιούνται μήπως το στυλάκι δεν ανταποκρίνεται στις επιδόσεις τους και δεν ταιριάζει στους καιρούς. Ομως αυτά τα τρία λεπτά πήγαν χαμένα και κάνουν τον γύρο του Διαδικτύου ως πολύτιμο «εύρηκα» της πάσης φύσεως ευφυΐας και ακριβείας.

Θα μου πείτε, έχουν και κάποιο δίκιο: η μόνη φορά που είμαστε ακριβείς στα ραντεβού μας είναι όταν αλλάζει ο χρόνος γιατί αμέσως μετά ξεχνάμε και ρολόι και ακρίβειες και ζούμε από το πρωί ώς το βράδυ με ημίωρα στησίματα στην καλύτερη περίπτωση. Πριν από μερικές ημέρες είχαν κυκλοφορήσει κάτι προκηρύξεις με την υπογραφή «Κατάληψη» που υπόσχονταν πως η βίλα Αμαλία θα γίνει ο τάφος του. Δεν είδα και κανέναν να τον υπερασπίζεται. Παραμονή Πρωτοχρονιάς άκουσα δημοσιογράφο της δημόσιας τηλεόρασης να του λέει πως ό,τι μάζεψε στο Σύνταγμα για τους άπορους συμπολίτες μας χάθηκε. Κι όταν εκείνος του απάντησε πως όλα έχουν συγκεντρωθεί στο Παλιό Φρουραρχείο, απέναντι απ’ τον Σταθμό Λαρίσης, κι αν θέλει μπορεί να επισκεφθεί τον χώρο εκείνος άλλαξε κουβέντα. Σιγά μην τρέχει τώρα ώς εκεί κάτω. Τον κατηγορούν ότι «δεν κάνει τίποτε», τον χλευάζουν με τα «παράπονά σας στον δήμαρχο». Και βέβαια οι ίδιοι που τον χλευάζουν ξέρουν πολύ καλά πως ο δήμαρχος μιας πόλης σαν την Αθήνα για να βάλει έναν φανοστάτη χρειάζεται καμιά δεκαπενταριά υπογραφές. Και ξέρουν ακόμη πως μια μεγαλούπολη σαν την Αθήνα, που την κατέστρεφαν οι ίδιοι της οι κάτοικοι για κάτι δεκαετίες, χρειάζεται κάτι παραπάνω από δύο χρόνια για να γίνει ανθρώπινη.

Ηταν καλός για Συνήγορος του Πολίτη λένε, αλλά δεν κάνει για πολιτικός. Αλήθεια ξέρουμε ποιοι κάνουν για πολιτικοί; Ξέρουμε τι είναι αυτό που κάνει τους πολιτικούς; Ή μήπως πρέπει να ομολογήσουμε ότι επειδή θεωρούσαμε μέχρι σήμερα ότι ξέραμε ποιοι κάνουν για πολιτικοί θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τις γνώσεις μας; Κι αν δεις το πολιτικό τοπίο των τελευταίων τριών ετών, το μόνο καινούργιο που κατάφερε να βγάλει ήταν οι δύο δήμαρχοι, ο Μπουτάρης και ο Καμίνης, μια προσδοκία διαφοράς, δύο άνθρωποι που, αν μη τι άλλο, δεν σε προσβάλλουν με την άνεση της βεβαιότητας και την αυταρέσκεια της κενολογίας.

Τελευταία Νέα