Ο Μπαράκ Ομπάμα είναι αντιμέτωπος με μια μεγάλη πρόκληση: καλείται να διατυπώσει ένα γόνιμο προεκλογικό μήνυμα, με την οικονομία μεσίστια, τον απολογισμό που γνωρίζουμε και τις λιγότερο ή περισσότερο σαφείς δεσμεύσεις που ανέλαβε.

Εκ πρώτης όψεως θα μπορούσε να πει κανείς πως η αποστολή του είναι εύκολη. Ο Μιτ Ρόμνεϊ είναι οπαδός του αρπακτικού καπιταλισμού. Ο συνυποψήφιός του, Πολ Ράιαν, είναι δεδηλωμένος υπέρμαχος της καταστροφής της κοινωνικής ασφάλισης, της Medicare και της Medicaid – των δημόσιων ασφαλιστικών συστημάτων για τους ηλικιωμένους και τους λιγότερο προνομιούχους. Αν πιστέψουμε το ντουέτο Ρόμνεϊ-Ράιαν, αρκεί να περιοριστούν οι παρεμβάσεις του κράτους για να βγει επιτέλους από τον μακρύ του λήθαργο το καλό τζίνι της οικονομικής ανάπτυξης. Παρότι όμως ο Μιτ Ρόμνεϊ είναι πράγματι ο Σερίφης του Νότιγχαμ, ο Ομπάμα δεν είναι ένας Ρομπέν των Δασών.

Το 2008, το μεγαλύτερο κομπόδεμα που συνεισέφερε επιχείρηση στα προεκλογικά του ταμεία προερχόταν από τους εργαζόμενους της τράπεζας επενδύσεων Goldman Sachs. Το οικονομικό του περιβάλλον αποτελούνταν από συνεργάτες τού Ρόμπερτ Ρούμπιν, τότε συμβούλου της τράπεζας Citigroup. Και παρότι το υπουργείο Οικονομικών του πράγματι έσωσε τις τράπεζες, δεν έσωσε κανέναν άλλον.

Θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς πως ο Μπαράκ Ομπάμα θα συνθλίψει τον Μιτ Ρόμνεϊ μέσω μιας εμφατικής υπεράσπισης της κοινωνικής ασφάλισης. Αλλά το ζήτημα αυτό το θολώνει το διακύβευμα της διαχείρισης των ελλειμμάτων. Ο Ομπάμα είναι θύμα των ίδιων των οικονομολόγων του οι οποίοι, εξαιτίας των παρωπίδων τους, υποτίμησαν σταθερά την κρίση και υπερεκτίμησαν την ανάκαμψη• αλλά και όλων των οικονομολόγων, που πείθουν τον εαυτό τους πως είναι δυνατόν να επανέλθει η ανάπτυξη και είναι ανίκανοι να φανταστούν έναν κόσμο όπου αυτή η ευχή δεν γίνεται πραγματικότητα.

Οι Αμερικανοί λατρεύουν τους αισιόδοξους ανθρώπους. Ομως οι ψηφοφόροι τιμωρούν επίσης όσους δίνουν υποσχέσεις που δεν μπορούν να τηρήσουν. Μπορεί λοιπόν ακόμη να κερδίσει ο Πρόεδρος; Φυσικά. Διαθέτει απαράμιλλη ευφυΐα και ρητορικό ταλέντο – ενώ ο αντίπαλός του είναι απλώς ένας αγροίκος.

O Τζέιμς Γκαλμπρέιθ είναι οικονομολόγος, καθηγητής στη Σχολή Δημοσίων Υποθέσεων Λίντον Τζόνσον του Πανεπιστημίου του Τέξας