Η ανακούφιση ήταν εμφανής και τη συμμερίζονται σχεδόν παντού. Διεθνής Τύπος και ηλεκτρονικά μέσα κάνουν λόγο για την κρίσιμη και έγκαιρη παρέμβαση του Σούπερ Μάριο ώστε να ανακτήσει η ευρωζώνη την αξιοπιστία της και να φανεί ξεκάθαρα πως το κοινό νόμισμα, το ευρώ, έχει μέλλον. Ποιοι ήταν οι παραλήπτες του μηνύματος; Οι αγορές και οι κυβερνήσεις.

Οι πρώτες εκδήλωναν την ανησυχία τους με κινήσεις φυγής κεφαλαίων από την Ευρώπη. Με το Πρόγραμμα των Αμεσων Νομισματικών Συναλλαγών (OMT) εγκαινιάζεται παρέμβαση της ΕΚΤ στην αγορά ομολόγων μιας χώρας, αποτρέποντας την ανεξέλεγκτη αύξηση των επιτοκίων.

Οι κυβερνήσεις, πάλι, έχουν κι αυτές νέο μήνυμα στα «εισερχόμενά» τους: προκειμένου να επωφεληθούν από τη στήριξη της ΕΚΤ προς τα ομόλογά τους, θα πρέπει να μπουν σε κάποιο συμφωνημένο πρόγραμμα δημοσιονομικής πειθαρχίας με αυστηρούς όρους (κάτι σαν Μνημόνιο, με τους αντίστοιχους εποπτικούς μηχανισμούς). Αν δεχτούν τους όρους, θα απολαύσουν την προστασία. Αυτό αφορά χώρες με προβλήματα αλλά χωρίς πρόγραμμα (π.χ. Ισπανία, Κύπρος, ίσως και Ιταλία) ή χώρες που ενηλικιώθηκαν και βγήκαν στις αγορές (Ιρλανδία).

Αν και δεν μας αφορά άμεσα, είναι καλό νέο για την Ελλάδα που προσβλέπει στη διατήρηση της θέσης της μέσα στην ενωμένη Ευρώπη. Είναι κακό νέο για μια Ελλάδα-Σαμψών που σέρνει τα πόδια της εκτοξεύοντας απειλές συνολικής κατεδάφισης της ευρωζώνης…

Στην πραγματικότητα, φαίνεται πως ο Ντράγκι κατάλαβε ότι υπήρχε ένα δομικό πρόβλημα στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Με την τελευταία του πρωτοβουλία αφαιρεί την επιλογή της συνολικής κατεδάφισης από τις ενέργειες ή τις παραλείψεις μιας χώρας – ενδυναμώνει, δηλαδή, τα στατικά του κτιρίου.

Τι μένει πια για τον Σαμψών; Αν καταλάβει τι γίνεται γύρω του, θα προσπαθήσει να στεγαστεί και ο ίδιος στο βελτιωμένο οικοδόμημα. Αντί να απειλεί να το γκρεμίσει, μπορεί να διοχετεύσει την ευρηματικότητά του για να κάνει τη ζωή του (και των άλλων) πολύ καλύτερη.

Αν, πάλι, παραμείνει αδιόρθωτος, θα καταφέρει να ρίξει τη δική του κολόνα (αυτοκτονώντας) χωρίς να απειλήσει την ευημερία των υπολοίπων.

Δεν θέλει πολλή σκέψη για να διαλέξει κανείς σε τέτοιο δίλημμα. Θέλει;

Η Αντιγόνη Λυμπεράκη είναι καθηγήτρια Οικονομικών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αντιπρόεδρος της Δράσης