Αυτές τις μέρες η Αργεντινή αποπληρώνει τις τελευταίες υποχρεώσεις της από τη χρεοκοπία του 2001. Από την πρώτη στιγμή της ελληνικής κρίσης πολλοί παραλλήλιζαν την κατάστασή μας με αυτήν της νοτιοαμερικανικής χώρας. Το αναμφίβολα σχετικό είναι το δέσιμο της οικονομίας με ένα ισχυρό νόμισμα (δολάριο – ευρώ). Η κυβέρνηση δεν είχε στα χέρια της το εργαλείο της υποτίμησης. Το πρόβλημα χρέους και στις δύο περιπτώσεις αφορούσε κυρίως το κρατικό και δευτερευόντως το ιδιωτικό. Στην Αργεντινή το χρέος ήταν μόλις 60% του ΑΕΠ (έναντι 130% της Ελλάδας) και το εξωτερικό ισοζύγιο ελλειμματικό μόλις κατά 1% (έναντι 11%). Οι δύο χώρες έμοιαζαν στην αναποτελεσματικότητα του κράτους, στη διαπλοκή, στη διαφθορά και στην πολιτική αστάθεια.

Η χρεοκοπία στην Αργεντινή ήλθε έπειτα από δύο αναδιαρθρώσεις χρέους – η τελευταία μόλις λίγες εβδομάδες πριν από την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και τη χρεοκοπία. Το 2001 οι καταθέσεις είχαν μειωθεί κατά 23%. Στην Ελλάδα οι καταθέσεις έχουν μειωθεί κατά 40% από την αρχή της κρίσης, οι δε τράπεζές μας είναι πρακτικώς χρεοκοπημένες μετά το PSI. Το σημαντικότερο ζήτημα για την Ελλάδα, μερικούς μήνες μετά τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους στην ιστορία, είναι η επανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Οι εταίροι παρέχουν τη δυνατότητα να ξεπεραστεί το πρόβλημα. Δυστυχώς δεν μπορούν να εξαλείψουν και τον πολιτικό κίνδυνο.

Ο Γιώργος Προκοπάκης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων, πρώην καθηγητής στο Columbia University.