[SMS] Ισως να μην «επιβιώσουμε»!

– Στο νέο, «κυβερνητικό» πρόγραμμα ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναλέει (όπως και στο προηγούμενο) ότι θα καταγγείλει άμεσα το Μνημόνιο. Η καταστροφή, οικονομική και πολιτική, έρχεται κάθε μέρα και πιο κοντά, σχεδόν κοντεύει να μην είναι πια ανατρέψιμη. Το ξέρουν οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ. Σε συγκέντρωση π.χ. τις προάλλες με μεταξύ άλλων ομιλητή, ως ευρωπαίο σύμμαχο, τον σλοβένο φιλόσοφο Σ. Ζίζεκ, ο Α. Τσίπρας είπε την αποκαλυπτική φράση: «Το κρίσιμο (sic) είναι να καταφέρουμε να επιβιώσουμε (sic)».

– Το ξέρουν λοιπόν. Θα καταγγείλουν το Μνημόνιο ενώ μπορεί να μην «επιβιώσουμε». Για το ζωτικό θέμα του ευρώ, παρά δεκάδες διαβεβαιώσεις «δεν θα κάνουμε μονομερείς ενέργειες», «δεν είναι στόχος μας η έξοδος από το ευρώ», επιμένουν στην άμεση και μονομερή καταγγελία, ομολογώντας ότι ίσως δεν «επιβιώσουμε». Συγχρόνως τολμάνε μπροστά στο χείλος της καταστροφής τη βαθιά συντηρητική, παλαιοκομματική παραμυθία ότι «θα» κάνουν παροχές: κατάργηση των μειώσεων μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, διαγραφή των δανειακών υποχρεώσεων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών…

– Πώς θα χρηματοδοτήσουν τις παροχές είναι απλούστατο: κρατικοποίηση τραπεζών, φορολόγηση υψηλών εισοδημάτων, κατάργηση φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών, επαναφορά στο Δημόσιο μεγάλων επιχειρήσεων… Ξέρουν ότι είναι αδύνατο. Ακόμα κι αν γινόταν το θαύμα να πετύχει η τραγικά αποτυχημένη στην ιστορία σοσιαλιστική συνταγή, θα χρειαζόταν χρόνια και χωρίς το δάνειο δεν θα έχουν να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις από τα άδεια κρατικά ταμεία. Ο Τσίπρας στην παραπάνω φράση εξηγεί ότι για να «επιβιώσουμε» απαιτείται «η αναγκαία αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών λαών».

– Το τραγικότερο είναι ότι αρκούνται στην απόδοση της ευθύνης σε «άλλους». Εχουν συχνά επαναλάβει: εάν «τολμήσουν» οι εταίροι διακοπή του δανείου, τότε για τη δραχμή θα φταίνε αυτοί και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, αν δεν επιβιώσουμε θα φταίνε οι ευρωπαίοι εταίροι αλλά για να «επιβιώσουμε» χρειάζεται «η αναγκαία αλληλεγγύη» των ευρωπαϊκών λαών. Στο μεταξύ «εμείς» ας μην «υποκύψουμε» στην «τρομοκρατία» περί δραχμής, ας ψηφίσουμε «αριστερή κυβέρνηση», όχι μόνο περιμένοντας λαγούς με πετραχήλια αλλά κυρίως επειδή αριστεροσύνη είναι να πτωχεύσουμε «με αξιοπρέπεια» δίνοντας επαναστατικό παράδειγμα στους ευρωπαϊκούς λαούς.