Αναζήτηση
«Battleship – Η ναυμαχία» Υπερπαραγωγή και ρεσιτάλ οπτικών εφέ με σκηνοθέτη τον (ηθοποιό) Πίτερ Μπεργκ και καστ από Τέιλορ Κιτς που προορίζεται για ζεν πρεμιέρ. Ακολουθούμενος από την ένστολη με βαθμό κελευστή του Πολεμικού Ναυτικού Ριάνα στο κινηματογραφικό της ντεμπούτο (αλλά μην τρελαίνεστε, μοιάζει με αρσενικοθήλυκο χωρίς ίχνος γοητείας). Καθώς και από την ex μανεκέν Μπρούκλιν Ντέκερ (αυτή μάλιστα), τον Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ και, τέλος, υπεράνω όλων αυτών, ως ναύαρχος φυσικά, ο πολυχρησιμοποιημένος και τσαλακωμένος Λίαμ Νίσον. Βαρέθηκα να τον βλέπω, αλλά αυτός δεν βαρέθηκε να εισπράττει δολαριακώς. Οχι, χαζός είναι να λέει no!
Αφού, σου λέει, μας γκρέμισαν οι Γιαπωνέζοι στα πεδία των μαχών του Περλ Χάρμπορ, ευκαιρία τώρα να πάρουμε το αίμα μας πίσω επινοώντας ένα φανταστικό, σύγχρονο και πέτσινο Περλ Χάρμπορ. Το έκαναν και με τον «Ράμπο» όπου επί της οθόνης κατατροπώνουν τους Βιετκόνγκ.
Εδώ λοιπόν το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, συνεπικουρούμενο από ιαπωνική συμμαχία, θα αντιμετωπίσει εξωγήινο, τερατώδες, κτηνώδες και ανελέητο εξωγήινο Ναυτικό. Που φυσικά καταφθάνει στη Χονολουλού, τη Χαβάη και τον Ειρηνικό για να εξολοθρεύσει πρώτα τον αμερικανικό στόλο και στη συνέχεια να πάρει παραμάσχαλα και να ενταφιάσει οτιδήποτε υπάρχει και κυκλοφορεί στον πλανήτη Γη. Αυτό!
Ετσι, λοιπόν, τρελός επιστήμονας με το συμβολικό όνομα Ζαπάτα στέλνει «μήνυμα» σε μακρινό πλανήτη με την ονομασία G. Με αποτέλεσμα τα τερατόμορφα εξωγήινα κτήνη να εντοπίσουν και να εφορμήσουν στη Γη. Ολα αυτά στη διάρκεια της ναυτικής άσκησης RIMPAC (Rim of the Pacific Exercise).
Ετσι το αθώο, στα χαρτιά, σινεμαδάκι καταλήγει μια επικών διαστάσεων διαφημιστική εκστρατεία του Πολεμικού Ναυτικού. Σαν να βλέπουμε επικό πολεμικό κατόρθωμα των μπολσεβίκων από σοβιετική προπαγάνδα με εντολή Στάλιν. Τότε τους κοροϊδεύαμε, τώρα τη χολιγουντιανή προπαγάνδα την προσκυνάμε.
Κι ενώ λοιπόν τα γιγαντιαία τεθωρακισμένα θαλάσσια «κτήνη» καταρρίπτουν το ένα μετά το άλλο τα σκάφη των ΗΠΑ, ένας ανθυποπλοίαρχος, που όλοι – πλην της θυγατέρας του ναυάρχου – τον θεωρούν «πανηλίθιο», με συνεργάτη έναν παμπόνηρο ιάπωνα πλοίαρχο και με βοηθό τη Ριάνα καταφέρνουν να βυθίσουν μερικά «κτήνη». Τρελό; Κάτι χειρότερο. Βλακώδες και νοσηρό.
Η συνέχεια και το φινάλε σαν καραμπινάτο αλαλούμ ελληνικό. Οπου βετεράνοι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου – τα ΚΑΠΗ ντε – παρέα με μουσειακό σκάφος με το όνομα «Μιζούρι» (ας πούμε το «Ελλη») καταφέρνουν να βυθίσουν την εξωγήινη ναυαρχίδα και να λυτρώσουν τον κόσμο από καταστροφή και γενοκτονία. Τι λένε εδώ; Οσα δεν πιάνει η αλεπού τα κάνει πλαστικά, θορυβώδη μεταλλουργεία.
Κοντολογίς. Η απροσμέτρητη ανοησία εκλαμβάνεται ως φαντασία. Η πολεμική προπαγάνδα ως ψυχαγωγία. Και τα οπτικά εφέ ως κινηματογραφική πανδαισία. Για τα χαϊβάνια εννοώ. Τουτέστιν ΚΔΟΑ. Κτηνώδης Δύναμη Ογκώδης Αγνοια. Ουστ από ‘δώ! Βαθμοί=0
