Οι μετεωρολογικές προβλέψεις μετατράπηκαν – και δεν είναι η πρώτη φορά – σε ένα επιπλέον «πολιτικό» επιχείρημα κατά των σκληρών οικονομικών μέτρων. Ανάλογα με τον λογοτεχνικό οίστρο των παρουσιαστών – σχολιαστών, μάλιστα, το χειμωνιάτικο φαινόμενο παρουσιάστηκε σαν απόδειξη της σκληρής «μοίρας του λαού», που δεν του φτάνουν τα βάσανά του έχει εναντίον του και τον καιρό. Μια καλή ευκαιρία, με άλλα λόγια, να αναδειχθεί ένα αίσθημα μιζέριας, συστατικό εκείνης της νοοτροπίας που θέλει τον τόπο πάντα θύμα των Αλλων, των εχθρικών ξένων και εν προκειμένω του καιρού.

Σχεδόν αυτοματισμός πλέον αυτή η ερμηνεία κάθε αρνητικού φαινομένου, πόσω μάλλον των καιρικών που παραμένουν ανεξέλεγκτα από την επιστήμη παρά τις προσπάθειές της. Ως εκ τούτου το «δελτίο καιρού» έχει εξελιχθεί, ειδικώς όταν προμηνύει πρόσθετες δυσκολίες στην καθημερινότητα, σ’ ένα είδος προφητικού τηλεμονόπρακτου πλήρους βαθύτατων νοημάτων, ανοιχτού σε πλείστες όσες ερμηνείες, αναλόγως το ύφος της εκπομπής που το φιλοξενεί, από μεταφυσικές – για το μάταιο του ανθρώπινου αγώνα μπροστά στη δύναμη της φύσης – μέχρι οικονομικές και πολιτικές, ανάλογα με την επικαιρότητα και τον οίστρο των παρουσιαστών. Και επειδή το απαραίτητο χιονισμένο τοπίο εγγύς του Κέντρου των Αθηνών καθυστερούσε να εμφανιστεί για να ενισχύσει τη θριλερική ατμόσφαιρα για το «πρωτοφανές κρύο» ως επιπλέον δυσοίωνο μήνυμα, περιοριστήκαμε στα ρεπορτάζ από γειτονικές χώρες, όπου το ψύχος είναι πραγματικά πολικό και όπου τα χιόνια κάθε άλλο παρά ακραία εξαίρεση αποτελούν τους χειμώνες.

Γι’ αυτό και το ρεσιτάλ δόθηκε στους συσχετισμούς καιρού και οικονομικής επικαιρότητας, τους οποίους ανέλαβαν οι παρουσιαστές, με τους μετεωρολόγους κατά κανόνα να τις αποφεύγουν. «Δεν είμαι πολιτικός», είπε τις προάλλες ο Θοδωρής Κολυδάς του Mega, όταν οι παρουσιαστές επιχείρησαν να τον παρασύρουν σε σχολιασμό των δυσοίωνων ειδήσεων για τα νέα μέτρα σε συνδυασμό με τις δυσοίωνες προβλέψεις για τον καιρό.

Πιο ευεπίφορος στον συνδυασμό καιρικών φαινομένων και επικαιρότητας, ο Τάσος Αρνιακός του Αnt1, έχοντας μετατρέψει σε προσωπικό στυλ άλλωστε τη μέθοδο αυτή, ήδη από την περασμένη εβδομάδα προέβλεπε μαζί με την επιδείνωση του καιρού και την επιδείνωση της σκληρής οικονομικής καθημερινότητας λόγω των αναγκών για θέρμανση. Με τον Σάκη Αρναούτογλου της ΕΤ3 να δίνει με τις εξονυχιστικά αναλυτικές προβλέψεις του και τον έξοχα επικοινωνιακό του λόγο μια καθημερινή διάλεξη για τις αλλαγές των βαρομετρικών και τη Χριστίνα Σούζη του Σκάι να προτιμά την αξιοποίηση της τεχνολογίας του καναλιού για να προβάλει έξοχες φωτογραφίες τοπίων που αποτυπώνουν ακραία φαινόμενα, τα οποία είχε προβλέψει συνδυάζοντας θέαμα με επιστημονική πρόβλεψη και αποφεύγοντας μονοπάτια που δεν ανήκουν στον τομέα της, η αναμονή της μακράς περιόδου σκληρού κρύου πρόσφερε το πιο ενδιαφέρον τηλεοπτικό πρόγραμμα των ημερών.

Εν ολίγοις αξιοποιούμε α λα ελληνικά την πρόβλεψη του καιρού, γιατί η αλήθεια είναι ότι αυτό καθαυτό το σόου των δελτίων καιρού έχει μακρά ιστορία και συμπυκνώνει με τον τρόπο του την κουλτούρα του θεάματος κάθε εποχής και τόπου. Από το «clowning approach», αμερικανικής εμπνεύσεως, που έκανε μεγάλο σουξέ στις ευρωπαϊκές τηλεοράσεις (γαλλική – βρετανική), μέχρι τις μοντέλες-του-καιρού και μάλιστα με γυμνικές εμφανίσεις, τα τηλεοπτικά σόου μετεωρολογικών προβλέψεων αντανακλούσαν τα ήθη των καιρών της κατανάλωσης και αποθέωναν την κουλτούρα της ελαφρότητας.

Με την ίδια έννοια, τα δελτία καιρού έγιναν αφορμή για τρομολαγνικά σόου στην εποχή που η τηλεόραση επένδυε στον στιγμιαίο τρόμο για να ενισχύσει την καταναλωτική φρενίτιδα σαν εκτονωτικό ξέσπασμα. Αυτή τη φορά η σκληρή πραγματικότητα που φώλιαζε στις γωνιές των αστέγων της πόλης των Αθηνών και αποτυπωνόταν στην αδυναμία πολλών νοικοκυριών της χώρας να ανταποκριθούν στο κόστος της θέρμανσης απαγόρευε κάθε ανάλογη εκμετάλλευση, χωρίς ωστόσο να την αποτρέψει, σαν αυτοματισμό πλέον, της νοοτροπίας του λαϊκισμού που έχει εμποτίσει το εγχώριο θέαμα.