«Παράδεισος» του Παναγιώτη Φαφούτη: Πάνω κάτω στην ίδια γραμμή με τον Αλεξάντερ Πέιν και αυτός. Ο παράδεισος του πατρινού καρναβαλιού καταλήγει στάχτες και αέρας κοπανιστός. Η αλληγορία εξαιρετική. Μασκαρευόμαστε, μεταμορφωνόμαστε, γλεντοκοπάμε και ξεχνιόμαστε. Ο λόγος εντελώς εσωτερικός. Εξω κούκλα. Μέσα πανούκλα. Πολύ σωστά. Η αφασία πορεύεται με την εσωτερική ανυπαρξία!

Το στόρι τεμαχισμένο σε τέσσερις ερωτικές ιστορίες. Που λαμβάνουν χώρα στη διάρκεια μιας νύχτας καρναβαλιού. Οσο περνάει η ώρα, όσο τα ντεσιμπέλ πολλαπλασιάζονται και όσο κοπανιούνται τα πλήθη τόσο οι ήρωες απογυμνώνονται και οι σχέσεις τους από μια τρίχα κρέμονται.

Με πολλές σκηνοθετικές και τεχνικές αρετές η πρώτη προσωπική ταινία του Φαφούτη. Από τις ελάχιστες στιγμές που σε ελληνική ταινία απόλαυσα τέτοιο πειστικό, ρεαλιστικό συντονισμό πλήθους κομπάρσων και πρωταγωνιστών (Χρήστος Λούλης, Ολια Λαζαρίδου, Ερρίκος Λίτσης, Μαρία Σκουλά). Από τις ελάχιστες που το εσωτερικό πορεύεται με το τάιμινγκ το εξωτερικό. Αφθονος κόπος, άφθονος μόχθος. Τα κατάφερε. Μερικές στιγμές θα τις ζήλευαν σπουδαία ονόματα της αμερικανικής παραγωγής. Ομως μέχρι εκεί. Γιατί οι περισσότερες ιστορίες είναι κοινότοπες. Γιατί το καστ, πλην εξαιρέσεων, είναι μέτριων έως αόρατων επιδόσεων. Και γιατί η ανάπτυξη είναι φλύαρη και βραδυφλεγής. Ως εκ τούτου πολύ καλός τεχνίτης ο Φαφούτης. Ομως το αποτέλεσμα απρόσωπο, άγευστο και σχεδόν αδιάφορο. Λίγο ακόμα να σηκωθεί πιο ψηλά. Η προσωπικότητα κάνει τη διαφορά! Βαθμοί=5

«Champions, μια αστεία ιστορία»: Ντοκιμαντέρ του Γαβριήλ Τζάφκα όπου μερικά ονόματα του κινηματογραφικού σιναφιού εκφράζουν τις απόψεις τους για την κινηματογραφική παιδεία εν Ελλάδι. Ποια, την πέτσινη; Βαθμοί=Μόνο για ΕΡΤ

Τελευταία Νέα