Κάθε Σάββατο στις 7 μ.μ., στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, η μικρή αίθουσα γεμίζει με ένα εφηβικό κοινό που παρακολουθεί το έργο «Στην οθόνη φως» σε σκηνοθεσία της παιδοψυχιάτρου Σοφίας Βγενοπούλου. Ενα ακόμη καινούργιο έργο-βιβλίο του Χατζηγιαννίδη (εκδ. Το Ροδακιό). Θέμα του η νεολαία που ωριμάζει όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με κρίσιμα ερωτήματα. Πρωταγωνιστούν πέντε μαθητές της Β’ Λυκείου – τρία αγόρια, δύο κορίτσια – που καλούνται να διαχειριστούν ένα μυστικό το οποίο θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα τη ζωή του σχολείου. Κουτσομπολιό, εκβιασμός, εκδίκηση, αλληλεγγύη, έρωτας, αρρώστια, πόνος, ντροπή – όλα μπαίνουν στο τραπέζι. «Η εφηβεία, τόσο εκρηκτική και εξοργιστική για τους ενηλίκους, έχει μια κρυμμένη σοφία» μού έλεγε ο συγγραφέας».

Ο Χατζηγιαννίδης διαφωνεί με όσους πιστεύουν πως τα τελευταία χρόνια η νεολαία είναι δαιμονοποιημένη στην Ελλάδα. «Απεναντίας, βλέπω μια… νεολαγνεία, που πάντως τη χρειάζεται μια κοινωνία γερασμένη όπως η δική μας, αλλά που έχει καταντήσει ένα είδος μόδας». Τι μπορούν λοιπόν να μάθουν οι μεγάλοι από τους νέους; «Την πραγματική διάσταση πολλών πτυχών της ζωής μας. Οσο μεγαλώνουμε, βλέπουμε τα περισσότερα πράγματα μέσα από τα φίλτρα της λογικής, της πρακτικότητας, της ηθικής… και μας διαφεύγει ο πυρήνας τους».

Τελευταία Νέα