Στο απόσπασμα που ακολουθεί, ο Χολμς κάνει έρευνα στον κήπο της βίλας του Κάρστερς που έχει υποστεί διάρρηξη

«Καλέ μου Γουάτσον. Πόσο τυχερός είμαι που σε έχω στο πλευρό μου. Αλλά νομίζω ότι από εδώ μπήκε ο εισβολέας χθες τη νύχτα…». Είχαμε φτάσει στην άκρη του κήπου, εκεί όπου το μονοπάτι συναντούσε το δρόμο. Το πάρκο βρισκόταν στην απέναντι πλευρά. Ο παρατεταμένος ψυχρός καιρός και το περιποιημένο γρασίδι είχαν δημιουργήσει μαζί έναν τέλειο καμβά, πάνω στον οποίο φαινόταν ολοκάθαρα, σαν παγωμένη, κάθε κίνηση που είχε λάβει χώρα στη διάρκεια των προηγούμενων είκοσι τεσσάρων ωρών. «Από εδώ, αν δεν κάνω λάθος, πέρασε ο σχολαστικός και αποτελεσματικός Λεστράντ».

Υπήρχαν πατημασιές ολόγυρα, αλλά

ο Χολμς έδειχνε κάποιες συγκεκριμένες.

«Δεν είναι δυνατόν να ξέρεις ότι αυτές είναι οι δικές του».

«Οχι; Το μήκος του διασκελισμού δείχνει έναν άνδρα ύψους γύρω στο ένα εβδομήντα, όσο είναι το ύψος του Λεστράντ. Φορούσε μπότες με τετράγωνη μύτη, όπως αυτές που έχω δει πολλές φορές να φοράει ο Λεστράντ. Αλλά το πιο αδιάσειστο στοιχείο είναι το γεγονός ότι οι πατημασιές αυτές κατευθύνονται προς τη λάθος κατεύθυνση, πράγμα που σημαίνει πως εκείνος που τις έκανε αγνόησε καθετί σημαντικό – και ποιος άλλος μπορεί να έκανε κάτι τέτοιο εκτός από τον Λεστράντ; Βλέπεις, μπήκε και βγήκε από τη δεξιά πύλη. Είναι μια απόλυτα φυσική επιλογή, αφού αυτή είναι η πρώτη από τις δύο πύλες καθώς πλησιάζει κανείς το σπίτι. Ο εισβολέας όμως σίγουρα ήρθε από την άλλη».

«Οι δύο πύλες μού φαίνονται πανομοιότυπες, Χολμς».

«Είναι πράγματι πανομοιότυπες, μόνο που η αριστερή είναι λιγότερο εκτεθειμένη χάρη στη θέση του σιντριβανιού.

Αν ήθελες να πλησιάσεις το σπίτι χωρίς να γίνεις αντιληπτός, αυτή θα διάλεγες. Και όπως παρατηρείς, εδώ έχουμε μόνο μια σειρά από ίχνη με τα οποία πρέπει να ασχοληθούμε. Μάλιστα! Τι έχουμε εδώ;». Ο Χολμς έσκυψε στο έδαφος, άρπαξε

ένα αποτσίγαρο και μου το έδειξε.

«Ενα αμερικανικό τσιγάρο, Γουάτσον. Φαίνεται από το είδος του καπνού. Θα πρόσεξες επίσης πως πουθενά τριγύρω δεν υπάρχει στάχτη».

«Μια γόπα αλλά πουθενά στάχτη;»

«Αυτό σημαίνει ότι, παρ’ όλο που πρόσεξε να μην γίνει αντιληπτός, δεν έμεινε

για πολλή ώρα. Δεν το βρίσκεις σημαντικό αυτό;».