Από κρεβάτι σε κρεβάτι, του Χόλιγουντ, η Ανίτα Εκμπεργκ καταφέρνει το 1956 να παντρευτεί μια δευτεράντζα με το όνομα Αντονι Στιλ. Ο οποίος, καταγοητευμένος κι αυτός, αποφασίζει να δέσει στον λαιμό του τη θηλιά του γάμου. Λάθος. Το πλήρωσε ακριβά. Γιατί η Σουηδέζα εξακολουθούσε να σουλατσάρει και να προτάσσει σε κάθε αρσενικό παράγοντα τα ίδια φυσικά προσόντα που της δώρισε η φύση. Μακριά πλατινένια μαλλιά. Γαλάζια μάτια. Και κάτι μπαλκόνια που σε έριχναν ξερό.

Παγόβουνο καυτό. Οχι μόνο είχε αποδεχθεί τον ρόλο αυτό αλλά και κάθε τόσο εκτόξευε στον ουρανό τις φαντασιώσεις των ανδρών με δηλώσεις του τύπου «Είμαι υπερήφανη για το μέγεθος του στήθους μου». Οχι μέγεθος, υπερ-μέγεθος. Σε μια εποχή που μπότοξ και σιλικόνη ήταν εντελώς άγνωστα. Δηλαδή τα «μπαλκόνια» της Ανίτας ήταν φυσικά.

Τρία χρόνια μετά, ο Στιλ παίρνει διαζύγιο κι έτσι η Ανίτα ξεμένει από Χόλιγουντ. Σχεδόν οριστικά. Ομως στη Ρώμη της Τσινετσιτά, των σκανδάλων, των οργίων και των καλλιτεχνών, ο Φεντερίκο Φελίνι έψαχνε μια αμερικανίδα μπίμπο σταρ. Να κάνει ένα πέρασμα και να αναστατώσει τον Μαρτσέλο της «Γλυκιάς ζωής».

Ενημερωμένος από πρώτο χέρι για τα σκάνδαλα της Ανίτας, της δίνει ρόλο στο «La Dolce Vita». «Μα, Φεντερίκο, εξ όσων γνωρίζω το κορίτσι είναι καλό για το κρεβάτι όχι για την οθόνη» τόλμησε να αρθρώσει ο παραγωγός του, Λουίτζι Ριτσόλι.

Ο Φελίνι όμως είχε καταλάβει ότι η Ανίτα θα κάνει τη διαφορά. Και την έκανε. Στοίχειωσε τη φαντασίωση όλων των αρσενικών, με τη σκηνή που ως αμερικανίδα σταρ με το όνομα Σίλβια περιφέρεται άγρια μεσάνυχτα στα σοκάκια της Ρώμης με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι να την ακολουθεί και στο τέλος μέσα στο σιντριβάνι να την αγκαλιάζει!

Πριν από μερικούς μήνες, η Ανίτα – μεταλλαγμένη από τον πανδαμάτορα χρόνο πλέον – προκάλεσε αίσθηση, όταν στο περιθώριο παρουσίασης εξομολογούνταν πως το νερό στο συντριβάνι ήταν τόσο παγωμένο που και οι δύο πρωταγωνιστές τουρτούριζαν.

Ομως με αυτή τη σκηνή η Ανίτα, έστω για μια στιγμή, αναρριχήθηκε στον θρόνο της σούπερσταρ. Περιττό να αναφερθεί ότι φιλοξενήθηκε στο κρεβάτι των δύο ανδρών. Του σκηνοθέτη και του πρωταγωνιστή. Γιατί όπως έλεγε πριν από χρόνια η σπουδαία Σίρλεϊ Μακ Λέιν στην Μπερλινάλε: «Οποια σταρ ισχυριστεί ότι δεν κοιμήθηκε με τον παρτενέρ και τον σκηνοθέτη της λέει ψέματα».

Με εφαλτήριο τη «Γλυκιά ζωή» η Εκμπεργκ επιστρέφει στις ΗΠΑ, κερδίζει μερικά ρολάκια και το 1963 παίζει σ’ ένα κωμικό γουέστερν με τον τίτλο «4 For Texas» με σκηνοθέτη τον Ρόμπερτ Ολντριτς και πρωταγωνιστές τους Φρανκ Σινάτρα, Ντιν Μάρτιν, Τσαρλς Μπρόνσον. Σκάνδαλο δεν αναφέρθηκε…

Εκείνη τη χρονιά αποφασίζει να ξαναπαντρευτεί. Μια ακόμη δευτεράντζα με το όνομα Ρικ Βαν Νότερ, που είχε παίξει σε κάποια ιταλικά «Βαμπίρ». Γάμος που τυπικά κράτησε δώδεκα χρόνια. Με την Ανίτα να αλλάζει κρεβάτια και πάλι. Ολα γλυκά. Για να καταλάβετε, ένα θα σας πω. Το 1965 ο συμπατριώτης της Μπο Βίντερμπεργκ, από τα νέα μεγάλα ατού του σουηδικού σινεμά, αποφασίζει να της δώσει ρόλο στη ρεαλιστική ταινία «Ερωτας 65», σκηνοθετημένη με ελεύθερη γραφή – κάτι σαν πρωτοπορία – ξέρετε τι απάντησε η Σουηδέζα; «Θεέ μου, τι ερασιτέχνης»!