Αναζήτηση
Πού μας πάει
το λεωφορειάκι;
Αγαπητή Φοίβη,
Πρόσφατα βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη, την πρωτεύουσα της Μακεδονίας μας, και νόμιζα ότι ήμουν σε άλλη χώρα. Πήγα με τον ΟΣΕ και κινήθηκα με τις αστικές συγκοινωνίες. Θαύμα!
Ολα τα δρομολόγια στην ώρα τους, καθαρά λεωφορεία, μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων μέσα στα οχήματα και κυρίως φτηνότερα εισιτήρια, δηλαδή της απλής διαδρομής 0,80 ευρώ και το μισό 0,40 ευρώ.
Εδώ στην Αθήνα μας τα αντίστοιχα έχουν 1,20 και 0,60 ευρώ, σε απλά μαθηματικά 33,33% πιο ακριβά. Ρώτησα ακόμη και έμαθα ότι ο οργανισμός τους είναι πλεονασματικός και προφανώς δεν επιδοτούνται από το κράτος.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, απλά είναι ιδιωτικοποιημένα σε συνεταιρισμό λεωφορειούχων. Δεν υπάρχει κανένας Κουλουμπαρίτσης που με το έτσι θέλω να αφήνει το κοινό χωρίς συγκοινωνίες και επιπλέον να κλείνει τους δρόμους με διαδηλώσεις των 1.000 ατόμων.
Δημοκρατικό και ιερό το δικαίωμα της απεργίας, αλλά όχι με τέτοια συχνότητα και μάλιστα τώρα, σ’ αυτή τη συγκυρία. Βέβαια κόπηκαν ή προσπαθούν να τους κόψουν τις υπερωρίες (κυρίως πλασματικές) και χάνουν το «μέλι», αλλά όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν.
Μήπως πρέπει οι κυβερνώντες να σκεφτούν την ιδιωτικοποίηση και εδώ στο Λεκανοπέδιο; Μήπως λέω, γιατί ο «μπούσουλας» υπάρχει στη Θεσσαλονίκη.
Νίκος Ταπεινός, Πειραιάς
Και πού να δείτε στη Λάρισα τις συγκοινωνίες, αγαπητέ Νίκο, που είναι ιδιωτικές. Πεντακάθαρα λεωφορεία, συνεπή, αυτό που θα έπρεπε να είναι κανονικά τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Και από τιμές, ας μην το συζητάμε και ας μην το συγκρίνουμε. Βέβαια, η Θεσσαλονίκη έχει άλλη χάρη. Εχει Κουράκηδες και τους ομοίους τους κομψευάμενους, που με χαρακτηριστική – έως και θαυμαστή – άνεση (και με φουλάρι ανέμελο) βγαίνουν να προσεταιρισθούν τη λαϊκή κινητοποίηση. Να, κάπως σαν τους Αλεξαίους (πίσω από τις λέξεις, ως γνωστόν, βρίσκεται πάντα ο Αλέξης), που όχι πολύ παλαιότερα κάλυψαν σε μια πορεία «αγανάκτησης» μπροστά στα Προπύλαια κάποιους «άγνωστους» που κακοποίησαν τον πρύτανη. Καλή καγαθή η λαϊκή κινητοποίηση αλλά δεν την αφήνουν ήσυχη με τις κομματικές τους ταμπέλες – και τα φουλάρια;
Της ντομάτας
ο μεσάζων
Αγαπητή Φοίβη μου,
Τώρα που θα μας έλθουν οι ξένοι επιτηρητές, αναρωτιέμαι: γιατί να πληρώνουμε τους δικούς μας διαχειριστές, βουλευτές, πολιτικούς, υπουργούς, γενικούς γραμματείς, υπαλλήλους της Βουλής και λοιπούς μουστερήδες;
Περιμένοντας με ανυπομονησία το σχόλιό σας, Ευθυμία Ζάχου
Είναι κι αυτό, αγαπητή Ευθυμία, κλασικό στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, όπου έχουμε, απαρεγκλίτως, μεσάζοντες που παίρνουν την ντομάτα από τους παραγωγούς και με τούτα και με ‘κείνα φτάνουμε να την πληρώνουμε πανάκριβα (έως και 2,50 ευρώ το κιλό πια στην άλλοτε χώρα της ντομάτας!). Ετσι χάθηκαν και οι παλιές – καλές; – ημέρες που μπορούσες να ρίξεις και καμία ντομάτα…
