Βάζω στοίχημα. Διχασμένο θα βγει το κοινό. Από το τελευταίο μεταλλαγμένο μελοδραματικό θρίλερ του Πέδρο Αλμοδόβαρ «Το δέρμα που κατοικώ», δηλαδή «La Piel Que Habito» Με έναν Αντόνιο Μπαντέρας από τον παλιό, καλό, ισπανικό καιρό. Οταν ο Φράνκενσταϊν της Μαίρης Σέλεϊ συναντάει τον δρα Μαμπούζε και τον Καλιγκάρι!

Τρανσγέννηση. Κάτι σαν γενετική. Με κεντρικό ήρωα έναν ερευνητή και χειρουργό της πλαστικής (Αντόνιο Μπαντέρας). Που καταφέρνει να παρασκευάσει τεχνητό ανθρώπινο δέρμα από τον γενετικό κώδικα χοίρων! Δέρμα ανθεκτικό στα τσιμπήματα κουνουπιών και από χτυπήματα τραυματισμών. Αυτό το εναρκτήριο λάκτισμα των μεταμορφώσεων, παραμορφώσεων και μεταλλάξεων. Το πρόβλημα όμως είναι συναισθηματικό.

Το πειραματόζωο. Ο Ρόμπερτ (ο ερευνητής που λέγαμε) «ντύνει» με αυτό το ανθεκτικό, μεταλλαγμένο δέρμα, μια νέα γυναίκα, τη Βέρα (Ελενα Ανάγια). Απομονωμένη και έγκλειστη στο προσωπικό του καταφύγιο, που το έχει μετατρέψει σε ερευνητικό κέντρο και παράνομη ιδιωτική κλινική. Αυτός – ο επιστήμονας – και το πειραματόζωό του. Ταυτόχρονα ο καλλιτέχνης και το έργο του. Καλλιτέχνης γιατί, όπως ο γλύπτης έτσι κι αυτός. Αντί για μάρμαρο ή χαλκό χρησιμοποιεί δέρμα και σώμα αληθινό. Ετσι δημιουργείται μια μεταλλαγμένη επαφή. Η ομορφιά της Βέρας είναι κατασκευασμένη. Τεχνητή. Το ίδιο και η σχέση. Αυτός ο δημιουργός. Εκείνη το έργο του. Το γλυπτό του.

Η Γκαλ. Αυτό είναι το όνομα της νεκρής γυναίκας του Ρόμπερτ. Που μέσα από την απελπισία της από το κάψιμο του δέρματός της και της παραμόρφωσής της ύστερα από αυτοκινητικό δυστύχημα έπεσε από το παράθυρο και αυτοκτόνησε. Ετσι συμβολικά «Γκαλ» ονομάζει και την ευρεσιτεχνία του. Γκαλ, δηλαδή, είναι το δέρμα με το οποίο ντύνει τη Βέρα. Επομένως η Βέρα είναι το υποκατάστατο της Γκαλ. Μια έγκλειστη ζωντανή στη θέση μιας παραμορφωμένης νεκρής

Η Νόρμα. Δεύτερη, καταλυτική για τον ψυχισμό του Ρόμπερτ, απώλεια, η κόρη του η Νόρμα. Που έπειτα από βιασμό κατέληξε σαλεμένη σε ίδρυμα ψυχιατρικό. Ετσι η Βέρα, το ζωντανό γλυπτό, είναι υποκατάστατο δύο γυναικείων απωλειών: της γυναίκας και της κόρης του Ρόμπερτ

Τρανσέξουαλ. Ετσι η διαδικασία της μετάλλαξης δεν έχει να κάνει μόνο με την παρέμβαση στο φύλο αλλά με όλη την καθημερινότητα του Ρόμπερτ. Η μετάλλαξη ως επιστημονική έρευνα και βελτίωση του δέρματος. Η μετάλλαξη της πραγματικότητας από το αληθινό στο φαντασιακό. Η μετάλλαξη των σχέσεων από την νεκρή γυναίκα του και την κόρη του στη Βέρα, που είναι εγκλωβισμένη σαν πειραματόζωο των ναζιστών!

Πέδρο Αλμοδόβαρ. Η πιο συμπαγής σκηνοθεσία του και η πιο ακραία ιστορία του. Στην πραγματικότητα με αυτή την ταινία συνοψίζει όλη τη διαδρομή του και πλαγίως, με το μαστίγιο, κάνει την αυτοκριτική του. Γιατί ο Ρόμπερτ είναι αυτός. Ο καλλιτέχνης του μεταλλαγμένου μελοδράματος.