«Επεσε η αυλαία τωνΌσκαρ κιέλαβεεπιτέλουςτέλος η εθνικήαγωνία γιατη διεθνή αναγνώρισητου αµφιλεγόµενου Κυνόδοντα»ξεκινά ειρωνικάο Ριζοσπάστης τηνιδεολογική «κατεδάφιση» της ταινίας.

ΓιατίοΚυνόδοντας«επιχειρείµια προσπάθεια–δειλήγιατηνώρα– εξίσωσηςτουφασισµούκαιτου κοµµουνισµού,συµβάλλονταςέτσι ενεργητικάστηνακόµαβαθύτερη αντιδραστικοποίηση της τέχνης που παράγεταιστουςσηµερινούςκαιρούς…» Και«συνιστά τονπρόδροµο µιας πιο ωµά αντικοµµουνιστικής τέχνης, στα πλαίσια της εκστρατείας της ΕΕπου στόχοέχει τοχτύπηµα της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και της ταξικής πάλης…» Είναι προφανές ότι το ΚΚΕ δραστηριοποιείται όλο και περισσότερο και στα πολιτιστικά,λόγου χάρηκάνοντας παράστασηδιαµαρτυρίας στη διεύθυνση ενός λυκείουπου οι καθηγητές του έστειλαν τους µαθητές να δουν την πολυβραβευµένη «αντικοµµουνιστική», λέει,ταινία Ηζωή των άλλων.

Αλλά προπάντων καταθέτειτη δική του πολιτιστικήπρόταση, καιµάλιστα τη λογοτεχνική. Κιας είν’ καλά το διαδίκτυο, που διασώζει ό,τι µπορεί να χάνει ηαπό λειψή ταξική συνείδηση αµέλειά µας. Έτσι, µε το λακωνικότατο σχόλιο «Ο λόγος για τον οποίο ο Ριζοσπάστης “χτύπησε” τον Κυνόδοντα» παρέπεµψε κάποιος σε παλαιότερο λογοτέχνηµα που δηµοσιεύτηκε στο όργανο του ΚΚΕ.

∆ύο µόνο αποσπάσµατα:

«Σάρκα απ’ τη σάρκα του λαού η Ρηνιώ, ευλογηµένογέννηµατηςµήτρας της φτωχολογιάς,σαν πάτησε γερά στης νιότης ταποδάρια οργανώθηκε στην ΚΝΕ.Στα δυο χρόνια πάνω έγινε και µέλος του ΚΚΕ. Καλή συντρόφισσακαισυνεπήςεπαναστάτρια. Έρωτας γαρ όµωςµέσα σ’ όλα τ’ άλλα,κι η όµορφηΡηνιώ µικροπαντρεύτηκε. ∆υο αγγελούδια οι καρποί του επιπόλαιου γάµου της, κι όταν ταχιάχώρισε τ’αντρόγυνο τα παιδιά µείνανε στηναπόλυτη ευθύνη της, ηθικά και οικονοµικά…» «Ανάποδα πράµατα όµως. Ενώ δούλευε όλοκαιπερισσότερεςώρες ηµερησίως, ταέσοδά τηςόλο και µειώνονταν και τα έξοδά της όλο και αυγαταίνανε. Αδύνατον πια ν’ ανταποκριθεί έστωκαι λειψάστις τυπικές της υποχρεώσεις σαν µέλος του Κόµµατος. Συντρίµµιατα κουράγια της που θάψανε τη διάθεσή της, κι ο χρόνος αµείλικτος εχθρός κι αυτός. Οι σύντροφοί τηςόµως δεν τηνξεχνούσαν. Κάθεπου ’χανεµάζωξη, συνέλευση, εξόρµηση κλπ., τηνκαλούσαν να συµµετάσχει. Την τελευταία δε φορά που την επισκέφθηκαν της ανακοίνωσαν πως τη διέγραψαν απ’ το Κόµµα, γιατί η διαρκής απουσία τηςεµπόδιζε τηλειτουργία της οργάνωσης.Μεµιάςβουρκώσανε τα µελιάτης µάτια,µα έκρυψετην υγρασία τουςµε τουτσιγάρου της τον καπνόπου τάχατα ενόχλησε. Φύγανε οι σύντροφοί της…» Είπα «παλαιότερο». Και ευλόγως θα φαντάζεται τώρα ο αναγνώστης δεκαετία του ’40, του ’50, το πολύ. Είναι όµως του2005. Σηµερινό· ούτε καν χτεσινό.

Και πολύ φοβάµαι, και αυριανό.

Τελευταία Νέα