Η δίκη για το Αρμένισμα ήταν κομβική στην επταετία καθώς κινητοποίησε όλο το φάσμα της δημοκρατικής διανόησης υπέρ της ελευθερίας του πνεύματος και του λόγου. Ο 38χρονος τότε Κουμανταρέας που εργαζόταν σε μια ασφαλιστική εταιρεία και δεν είχε ακόμα καθιερωθεί, τιμωρήθηκε αρχικά με πέντε μήνες φυλακή τον Ιούλιο του 1969 και έφτασε μέχρι τον Αρειο Πάγο με δικηγόρο τον Γιώργο Κουμάντο, για να αθωωθεί τελικά τον Μάρτιο του 1970. Η σχετική μήνυση είχε υποβληθεί αυτεπάγγελτα δυόμισι χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου, και ενώ αυτό είχε κερδίσει το Β΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος.

Το πρόσχημα ήταν οι διαμαρτυρίες κάποιας χριστιανικής οργάνωσης.

Ο χουντικός εισαγγελέας επέμενε ότι ακόμα και ο Αριστοφάνης θα ήταν καταδικαστέος. Μάρτυρες υπεράσπισης ήταν οι Τσάτσος, Μινωτής, Τερζάκης, Μπαστιάς και αρκετά ακόμα καθωσπρέπει ονόματα της πολιτιστικής ζωής, ενώ τον συγγραφέα υποστήριζαν και ριζοσπαστικές φωνές όπως ο Τσίρκας, ο Ταχτσής ή ο Βασιλικός. Σήμερα ωστόσο, ο Κουμανταρέας επιμένει:

«Είχα γράψει αυτό το βιβλίο σε ηλεκτρισμένη ψυχική κατάσταση. Δεν είχα την πρόθεση να είμαι παρεμβατικός. Αν την έχει κανείς, δεν γράφει καλά».