Τα οικονομικά μέτρα αν και εξαιρετικά δυσάρεστα γίνονται ευρέως αποδεκτά, καθώς αναγνωρίζεται ότι συνιστούν αναγκαίο κακό. Εκείνο που εξακολουθεί πάντως να αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερης ανησυχίας είναι το γεγονός ότι αυτή η πολιτική βυθίζει τη χώρα σε μεγαλύτερη ύφεση, καθώς δεν αντιμετωπίζει ούτε στο ελάχιστο το πρόβλημα τής εδώ και καιρό μηδενικής παραγωγής πλούτου. Αυτό που λείπει συνεπώς σήμερα είναι η δρομολόγηση ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου, ικανού και τις ανάγκες της χώρας να καλύψει και το τεράστιο χρέος της να αποπληρώσει.

Η διεθνής εμπειρία διδάσκει ότι η οικονομική ανάπτυξη στις μέρες μας στηρίζεται στην οικονομία της γνώσης.

Γεγονός που προϋποθέτει επένδυση σε ένα ισχυρό και ποιοτικά αναβαθμισμένο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, εγγυητή τόσο για την παιδεία των αυριανών πολιτών-στηλοβατών του κοινωνικού και πολιτικού συστήματος όσο όμως και για την παραγωγή μέσω της έρευνας νέων καινοτομικών και γι΄ αυτό και ανταγωνιστικών προϊόντων.

Η σημερινή κυβέρνηση μπορεί, αν επενδύσει στην οικονομία της γνώσης, να κάνει τη διαφορά.

Και να μείνει στην ιστορία όχι μόνο ως αυτή που οδήγησε στον μονόδρομο του ΔΝΤ, αλλά και ως εκείνη που δρομολόγησε τη ριζική αντιμετώπιση των παθογενειών που μας έφεραν σε αυτό…

Ο Γιάννης Μυλόπουλος είναι καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ