ΤΑ ΚΕΡΔΗ δεν είναι πάνω από τον άνθρωπο. Οι μισθοί και τα επιδόματα δεν είναι πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών συμμερίζεται αυτές τις αρχές. Οι δολοφόνοι των τριών εργαζομένων της Μarfin μπορεί να είναι αριστεριστές ή προβοκάτορες. Αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγει η ένταση της οργής που κατευθύν- θηκε χθες προς τη Βουλή των Ελλήνων. Και δεν προερχόταν μόνο από αριστεριστές ή απλώς από προβοκάτορες.

Οι πολιτικοί μας υστερούν διαρκώς σε σχέση με τα γεγονότα. Οι δηλώσεις για τη «διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής» είναι χαρακτηριστικές. Ποια είναι η κοινωνική συνοχή σ΄ αυτήν τη χώρα, με την κατακερματισμένη κοινωνία και τις διαλυμένες συλλογικότητες που είχαν συνεκτικό δεσμό τη φαντασίωση μιας δανεικής ευημερίας;

Ζούμε την άμορφη οργή της διάψευσης που εκφράζεται μαζικά αλλά όχι συλλογικά. Οι πολιτικοί θεσμοί φαίνεται να υποχωρούν και η συνδικαλιστική έκφραση γίνεται όλο και πιο ελλειμματική.

Αν οι πολιτικοί μας δεν θέλουν να βυθιστούν μαζί με την υπόλοιπη χώρα, η λύση δεν βρίσκεται στις υπεκφυγές. Η πολιτική ηγεσία πρέπει να εγκαταλείψει το επίπλαστο πένθος της. Πέρα από την έκφραση συμπάθειας στους πολλούς που πλήττονται, οι πολιτικοί χρειάζεται να μιλήσουν με ειλικρίνεια.

Να διαχωρίσουν τα δίκαια από τα άδικα μέτρα. Να πουν ποια είναι ποια. Να πουν ότι τα άδικα μέτρα έχουν ημερομηνία λήξεως την οποία πρέπει όλοι μαζί να προσπαθήσουμε να επισπεύσουμε.

Και, στον βαθμό που η κρίση μπορεί να είναι ακόμα ευκαιρία, ότι οι θυσίες θα πιάσουν τόπο, όχι για να επιστρέψουμε στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά για να χτίσουμε μια κοινωνία στην οποία η κοινωνική δικαιοσύνη και η κοινωνική συνοχή θα αποκτήσουν επιτέλους νόημα.

Γιατί αυτό που μας λείπει περισσότερο αυτήν τη στιγμή είναι το νόημα. Δηλαδή η προοπτική εξόδου από τον ζόφο.

Αν οι πολιτικοί δεν αρθούν στο ύψος τον περιστάσεων, δεν πρόκειται να διασωθούν. Αλλά θα πάρουν στον λαιμό τους τη χώρα.

Τελευταία Νέα