«Γεννήθηκα σε χωριό, ωστόσο όταν πια η ζωή μου μεταφέρθηκε στην πόλη, έχασα την επαφή με τη φύση. Πριν από μια δεκαετία όμως έβαλα στην καθημερινότητά μου το περπάτημα στο βουνό και τις πεζοπορικές εκδρομές».


Για τον κ. Δημήτρη Καραχρήστο η πεζοπορία έγινε αγαπημένη συνήθεια. Αρχικά περπατούσε στη φύση έως τέσσερις ώρες. «Πλέον οι πέντε ώρες μού φαίνονται λίγες. Ιδανική πεζοπορία για το επίπεδό μου πια είναι αυτή των περίπου 12 χλμ., η οποία μπορεί να έχει διάρκεια επτά με οκτώ ώρες» λέει στα «ΝΕΑ». Το πάθος του για το περπάτημα συμμερίζονται και πολλοί άλλοι, με τους οποίους δημιούργησε τον Ορειβατικό Σύλλογο Λουτρακίου. Τα Γεράνεια είναι ο αγαπημένος πεζοπορικός προορισμός των μελών, τα οποία κάνουν βέβαια και εκδρομές σε διάφορα άλλα μονοπάτια σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Τελευταία όλο και περισσότεροι Έλληνες ανακαλύπτουν την πεζοπορία. Βαδίζουν σε περιπατητικά μονοπάτια, ακολουθούν τις ειδικές σημάνσεις και αναζητούν νέες διαδρομές μέσα στη φύση σε οργανωμένες πεζοπορικές εκδρομές αλλά και… ερασιτεχνικές.

«Υπάρχει κόσμος που είναι εξαιρετικά πιεσμένος στο γραφείο και θέλει να ξεφύγει. Μια εκδρομή που θα περιέχει περπάτημα στη φύση σε συνδυασμό με επισκέψεις σε αρχαιολογικά μνημεία, για παράδειγμα, είναι κάτι που τελευταία φαίνεται να δίνει στους ανθρώπους της πόλης αυτό που χρειάζονται: ηρεμία», λέει ο κ. Γιώργος Χαλούλος, ένας από τους ιδιοκτήτες εταιρείας που διοργανώνει πεζοπορικές εκδρομές.

Όπως υποστηρίζουν μέλη ορειβατικών συλλόγων και τουριστικοί πράκτορες, πεζοπορία δεν σημαίνει «βάζω το κεφάλι κάτω και περπατάω. Δημοφιλείς είναι οι εκδρομές που τα συνδυάσουν όλα: άσκηση, επαφή με τη φύση, ψυχαγωγία και λίγο τουρισμό» σημειώνει ο κ. Χαλούλος.

Δημοφιλείς διαδρομές. Από τις πιο δημοφιλείς οργανωμένες πεζοπορικές εκδρομές είναι αυτή που ακολουθεί το μονοπάτι των Μυκηνών, το οποίο περνά μέσα από τους αρχαιολογικούς χώρους, και οι περιπατητικές διαδρομές στο Πήλιο. Ιδιαίτερα γνωστό είναι και το μονοπάτι των Κενταύρων, το οποίο μπορεί κανείς να το περπατήσει και μόνος του, αφού πρόκειται για κυκλική διαδρομή γύρω από το χωριό Πορταριά. Για τους πεζοπόρους σημαντικό θεωρείται και το νησί της Σαμοθράκης, όπου ακολουθούν τα μονοπάτια που οδηγούν στην κορυφή του όρους Φεγγάρι.

Η… πεζοπορική μόδα έχει ωθήσει αρκετές περιοχές να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στα περιπατητικά μονοπάτια. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Καπέσοβου, ενός από τα Ζαγοροχώρια. «Όλο το καλοκαίρι καθαρίζαμε και σηματοδοτούσαμε τα μονοπάτια του χωριού- κυρίως τα παλιά και παραμελημένα. Σκοπός μας ήταν να μπορεί κάθε επισκέπτης- λάτρης της πεζοπορίας και του περιπάτου να κάνει βόλτα στα μονοπάτια» τονίζει ο κ. Θουκυδίδης Παπαγεωργίου, γραμματέας του Πολιτιστικού Συλλόγου Καπέσοβου που πήρε την πρωτοβουλία. Συνολικά 20 διαδρομές με αφετηρία το Ζαγοροχώρι μπορεί να κάνει όποιος επισκεφθεί την περιοχή. Η διάρκεια των διαδρομών ποικίλλει: από πεζοπορία μισής ώρας έως και 12 ωρών- διαδρομή που φτάνει στο Πάπιγκο. «Βάλαμε πινακίδες στην αρχή των μονοπατιών, με το όνομα της διαδρομής και πληροφορίες για τις δυσκολίες του μονοπατιού τόσο στην ελληνική όσο και την αγγλική γλώσσα» προσθέτει. Αλλά και στο νησί της Χίου οι υπεύθυνοι τουριστικών εταιρειών διοργανώνουν πεζοπορικές εκδρομές, συνδυάζοντάς τες με επίσκεψη σε αγροκτήματα με μαστιχόδεντρα.

Κοντά στην Αθήνα. Για να κάνει κάποιος μια περιπατητική εκδρομή δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να… ξενιτευτεί. Υπάρχουν πολλές διαδρομές που μπορεί να κάνει και ο κάτοικος της πρωτεύουσας. Υμηττός, Γεράνεια- Λουτράκι, αλλά και το δυτικό κομμάτι της Πάρνηθας είναι τα σημεία κοντά στην Αθήνα που προσφέρουν πεζοπορικές συγκινήσεις.

«Στη Δυτική Πάρνηθα, μέρος της οποίας δεν επλήγη από την καταστροφική πυρκαγιά του 2007, υπάρχουν πεζοπορικές διαδρομές πολύ κοντά στο κέντρο της Αθήνας, κατάλληλες ακόμα και για αρχάριους πεζοπόρους, χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις» λέει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος του Ελληνικού Πολιτιστικού Συλλόγου Φυλής, κ. Κωνσταντίνος Καρδαράς. Όπως επισημαίνει, δεν χρειάζονται πολλά: «Όρεξη για βουνό, παπούτσια για περπάτημα, ένα μικρό σακίδιο με χάρτη του βουνού και της διαδρομής, πρόχειρο φαγητό, νερό και φύγαμε, ακολουθώντας τα σημάδια που ορίζουν το ορειβατικό μονοπάτι». Άλλωστε ο σύλλογος έχει μεριμνήσει για τον καθαρισμό και τη σήμανση των μονοπατιών, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον καθένα να έρθει κοντά στο βουνό, «με την ελπίδα να το αγαπήσουμε και να το διαφυλάξουμε».

Χαρακτηριστικό είναι το περιπατητικό μονοπάτι που αρχίζει από τη Φυλή. Πιο συγκεκριμένα, από τη θέση Γηροκομείο στον περιφερειακό της Φυλής το μονοπάτι εισέρχεται στο πευκόδασος της Νότιας Πάρνηθας, περνά από τη Μονή Ντάρδιζας, τον Άγιο Γεώργιο Κεραμιδίου, την Κιάφα Πίνη και καταλήγει πάλι στη Φυλή.

Ιδανική άσκηση για κάθε ηλικία


Η πεζοπορία είναι μία από τις καλύτερες μορφές γυμναστικής για όλες τις ηλικίες. Για να αρχίσει κάποιος πεζοπορία, όπως λένε οι ειδικοί, δεν απαιτείται κάποια ιδιαίτερη φυσική κατάσταση. «Ωστόσο καλό είναι να μην είναι εντελώς αγύμναστος, αφού πρόκειται για άσκηση και μάλιστα ομαδική που σημαίνει ότι αν δεν έχει τις αντοχές, δεν θα μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό των υπολοίπων», επισημαίνει ο κ. Θανάσης Παπαγεωργίου, πρόεδρος της Ένωσης Γυμναστών Βορείου Ελλάδος. Η ιδανική διάρκεια μιας πεζοπορικής εκδρομής για έναν αρχάριο είναι οι τρεις ώρες, χρόνος που μπορεί να αυξάνεται σταδιακά.

Όσοι πάλι έχουν βεβαρημένο ιστορικό με σοβαρά προβλήματα υγείας θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. «Καλό είναι να αποφεύγουν- και μάλιστα μόνοι τους- τα μονοπάτια και ιδιαίτερα τα ανηφορικά, καθώς είναι βέβαιο ότι θα υπάρχουν επιβαρύνσεις».

Τα παπούτσια. Το Α και το Ω στην πεζοπορία είναι η επιλογή του κατάλληλου υποδήματος. «Το πιο συνηθισμένο λάθος που κάνουν όσοι αποφασίζουν να κάνουν πεζοπορία και μάλιστα στο βουνό είναι να φορούν αθλητικά παπούτσια, τα οποία είναι ακατάλληλα γι΄ αυτές τις περιστάσεις», λέει ο κ. Δημήτρης Καραχρήστος. Ένα ορειβατικό παπούτσι- κι ακόμη καλύτερα μποτάκιείναι το ιδανικό. «Επειδή στις διαδρομές και στα μονοπάτια ο δρόμος συνήθως είναι ανώμαλος, ο πεζοπόρος χρειάζεται ένα παπούτσι σταθερό που να “αγκαλιάζει” το πόδι και να το προστατεύει από τις πέτρες. Με το κοινό αθλητικό παπούτσι αυτό δεν γίνεται και το πιο σύνηθες είναι να γυρίζουν από μια εκδρομή στο σπίτι και να διαπιστώνουν ότι το πόδι τους είναι γεμάτο φουσκάλες».