Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για απλή αυτοβιογραφία. Χωρίς, μάλλον, να υπάρχει συνειδητή πρόθεση, ο Σαμαράς έφτιαξε ένα βιβλίο πολύ μοντέρνο που περιέχει πολλά είδη του λόγου: βιογραφία, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, πολιτικό δοκίμιο. Και βέβαια απίθανες σκηνές δράσης που θα τις ζήλευαν και επαγγελματίες του είδους στο σινεμά. Σκάψιμο σε τοίχους κελιών για απόδραση, κυνηγητά αυτοκινήτων στους δρόμους, ανακρίσεις αστυνομικών, περιγραφές κρατουμένων, κελιών, ακτίνων και προαυλίων της φυλακής. Σε έναν συνεχώς επαναλαμβανόμενο κύκλο χωρίς τέλος, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε ο Σαμαράς να τα αφήσει όλα αυτά πίσω του και να διοχετεύσει στο γράψιμο το περίσσευμα της ενέργειάς του.
Όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα υλικό πολύ κοντά στο σύγχρονο μυθιστόρημα. Βέβαια δεν λείπουν οι φλύαρες σελίδες, ιδίως όταν πρόκειται για γνώμες πάνω στις καθημερινές συμπεριφορές φίλων και γνωστών, συχνά όμως ο αναγνώστης αποζημιώνεται με καίριες παρατηρήσεις. Με άλλα λόγια, η όποια φλυαρία βλάπτει ενδεχομένως τη μυθιστορηματική πλευρά του κειμένου, από την άποψη όμως της αυτοβιογραφίας είναι χρήσιμη, γιατί φωτίζει όλες τις πλευρές της συγκρότησης αυτού του ατίθασου ανθρώπου. Η εντύπωση που δίνει στο κείμενο είναι ότι όλη του η ζωή κατευθύνεται από αρχές στις οποίες πιστεύει με πάθος, αρχές που συγκροτούν έναν κώδικα ηθικής με τον οποίο, κατ΄ αρχάς, κανείς σκεπτόμενος άνθρωπος δεν έχει λόγο να διαφωνήσει. Οι «απαλλοτριώσεις», βέβαια, δεν μπορούν να δικαιολογηθούν, όσο και αν οι τράπεζες είναι κόκκινο πανί για νόμιμους και παράνομους.
Άλλωστε ο Σαμαράς ξεκίνησε με μικροδιαρρήξεις, σε καταστήματα που δεν ανήκουν αναγκαστικά σε πλούσιους «εκμεταλλευτές».
Με σπουδές γραφιστικής αλλά και πολύ ταλέντο στα εικαστικάέχει οργανώσει και εκθέσεις των έργων ζωγραφικής που έχει φιλοτεχνήσει- ο Κώστας Σαμαράς έχει την ευαισθησία που απαιτείται να περιγράψει με γλαφυρότητα ανθρώπους και καταστάσεις.
Είναι άλλωστε και διαβασμένος: έχει διαβάσει μυθιστορήματα σχετικά με το επάγγελμα, όπως ο Κόμης Μοντεχρίστο ή ο Πεταλούδας αλλά και κείμενα που αντανακλούν τους προβληματισμούς του, όπως ο Μύθος του Σισύφου του Αλμπέρ Καμί.
Κώστας Σαμαράς
ΚΑΤΑΖΗΤΕΙΤΑΙ
ΕΚΔ. ΚΕΔΡΟΣ, 2008 ΣΕΛ. 763
