ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ, ΟΙ ΑΝΑΡΧΕΣ ΚΑΙ
ΑΔΟΜΗΤΕΣ ΑΝΑΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ, ΤΑ
ΑΝΑΠΟΔΟΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΤΟ ΠΛΑΣΙΜΟ
ΝΕΩΝ ΛΕΞΕΩΝ, ΟΙ ΡΩΓΜΕΣ ΤΩΝ ΝΟΗΜΑΤΩΝ,
Η ΕΜΨΥΧΩΣΗ ΤΩΝ ΑΨΥΧΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΟΥΝ ΤΟ ΠΥΚΝΟ, ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΣΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΒΟΜΒΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΤΟΥ ΝΟΥ
Ηπροσαρμογή απαιτεί την απομάκρυνση από τα φαντάσματα της παιδικής ηλικίας. Στο βιβλίο της Αγγελικής Στρατηγοπούλου αναζωπυρώνονται και επικαιροποιούνται όλα «τα αδιανόητα» ή «ανείπωτα», όπως τα ονόμασε ο Winnicott, άγχη του μωρού: Το άγχος του διαμελισμένου σώματος, του κατακερμα- τισμένου εαυτού, της απουσίας σχέσης με το σώμα, της απουσίας προσανατολισμού. Αλλά και τα μεταγενέστερα άγχη των υπερήλικων βρεφών που είμαστε: το άγχος του αποχωρισμού, το άγχος του θανάτου, του έρωτα που σώζει και καταστρέφει. Από την πρώτη μέχρι την τελευταία φράση του αφηγήματος, ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με το απροσδόκητο και την ανατροπή των καλά συγυρισμένων σε ένα ερμάρι σκέψεων.

Η ηρωίδα

Αυτό το βιβλίο μιλά για μεγάλωμα και ενηλικίωση. Όμως δεν εντάσσεται στην κατηγορία ενός Βildungsroman, ενός μυθιστορήματος μύησης όπως π.χ. ο Νεαρός Τέρλες του Μούζιλ, ο Μεγάλος Μωλν του Αλαίν Φουρνιέ, ο Τόνιο Κρέγκερ του Τόμας Μαν. Πρόκειται για ένα παράδοξο Βildungsroman που δεν ακολουθεί τις ανδρικές προδιαγραφές της ενηλικίωσης. Η ηρωίδα της Στρατηγοπούλου μεγαλώνει συνομιλώντας με τον βαθιά ριζωμένο φόβο για το ά-λογο παράλογο στοιχείο που ενεδρεύει μέσα στον ανθρώπινο ψυχισμό. Μεγαλώνει συνομιλώντας με τα εσωτερικά σκοτάδια. Δεν τα αγνοεί (Αν αγνοηθούν εκδικούνται. Σε καθιστούν ανάπηρο, λοβοτομημένο). Δεν ενδίδει σε αυτά (Αν ενδώσεις σε αυτά αφανίζεσαι, καταβροχθίζεσαι). Ανάμεσα στη λοβοτομή και τον αφανισμό, το κορίτσι με το παράξενο όνομα, η Άμστερνταμ, επιλέγει λοιπόν τον δικό του δρόμο. Τον δρόμο μιας «στοργικής κατανόησης» έναντι του τρομακτικού που ενεδρεύει μέσα μας. Σταθερός σύντροφος της οι λέξεις. Οι λέξεις που κάνουν την απουσία, ωσεί παρουσία. «Εκεί όπου η μέρα ξαπλώνει μπρούμυτα, εκεί όπου ο φόβος ανακατεύει τα σεντόνια τις νύχτες, και είναι τα πουλιά

Αγγελική Στρατηγοπούλου

ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΡΩΤΗΣΩ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ

ΕΚΔ. ΜΕΛΑΝΙ, 2006, ΣΕΛ. 184, ΤΙΜΗ: 12,50 #

που αλλάζουν πλευρό». Έπειτα από τα φαντάσματα της γλώσσας, η μικρή Άμστερνταμ χειρίζεται τα φαντάσματα της ψυχής.

Πόσων χρόνων είναι; Πέντε; Νεογέννητο; Υπερήλικο μωρό; Και τιεν τέλει- θέλει αυτό το παράδοξα παράδοξο κορίτσι; «Τάξε μου κάτι που να συνεχίζεται μπαμπά και σου υπόσχομαι να μη μεγαλώσω». Να έχει χώρο για Χριστούγεννα θέλει. Να είναι και στην ξένη χώρα Άμστερνταμ. Να μην υπάρχει το άδειο και η απουσία. Θέλει όλα αυτά που δεν γίνεται να έχει. Κοντολογίς θέλει όλα αυτά στα οποία το υποκείμενο της γραφής προσβλέπει και φαντασιώνει ότι μέσω της γραφής μπορεί να συναντήσει.

Η Φωτεινή Τσαλίκογλου είναι ψυχολόγος και συγγραφέας

Τελευταία Νέα