Μένεα πνέουν πάλι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και η ΔΑΚΕ κατά των υπουργών της κυβέρνησης Καραμανλή. Τους κατηγορούν- τα γνωστά- ότι δεν τους δέχονται, δεν τους ικανοποιούν τα ρουσφέτια που ζητούν, τους απαξιώνουν, τους συμπεριφέρονται αλαζονικά, και γενικώς βρίσκουν παντού κλειστές πόρτες. Δηλαδή; Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Τρεις, τέσσερις φορές μέχρι τώρα, έχει προειδοποιήσει τους υπουργούς του ο Πρωθυπουργός να έχουν ανοιχτές τις πόρτες, να δέχονται τους βουλευτές και τα στελέχη του κόμματος, να είναι κυρίως προσιτοί στους πολίτες, και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Μία από τα ίδια. Που σημαίνει ότι δύο τινά συμβαίνουν: ή ότι ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να πείσει ούτε τους υπουργούς του, οπότε υπάρχει προφανές πολιτικό θέμα. ΄Η ότι ο Πρωθυπουργός προειδοποιεί δημόσια τους υπουργούς για να καθησυχάζει τους βουλευτές και τα στελέχη που φωνάζουν «τους κάναμε υπουργούς, και τώρα μας γυρίζουν την πλάτη», κι από την άλλη τους κλείνει πονηρά το μάτι. Σε κάθε περίπτωση, ένα είναι σίγουρο: ότι έπρεπε να περάσουν τρία ολόκληρα χρόνια για να καταλάβουν αυτοί που σήμερα γκρινιάζουν, ό,τι είχε αντιληφθεί η υπόλοιπη κοινωνία, ότι τελικά μας δουλεύουν. Κανονικά…