Χιπ χοπ και τα… σκυλιά δεμένα


Πρέπει να γίνεις ένα κουβάρι, να μαζευτείς και να συσπειρωθείς για να πηδήξεις πιο μακριά, λέει μια σοφία του Φου Μαν Τσι από τον πύργο των εφτά φλογοβόλων δράκων, η οποία στο Χάρλεμ και στα ζόρικα στενά της Δυτικής Ακτής φτάνει κάπως έτσι: «Μαζέψου, μπράδερ, και μετά βγες έξω και δείξ΄ τους!» Λαμβάνοντας υπόψη πως οι μεγαλο-ράπερ σε λίγο λένε αντίο στα 30φεύγα, αρχίζει το παιχνίδι και ζεσταίνεται. Δεν είναι πια κλέφτες κι αστυνόμοι, είναι ολίγον μεταμέλεια, ολίγον επιστροφή στις αξίες, ειρήνη, αγάπη, λίγη πόζα, πολλά τα λεφτά και «ποιος-μπράδερ-από-όλους-έχει-τον- πιο-καυτό-ρυθμό». Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν, bro. Ο λύκος κι αν εγέρασε…

Το ίδιο και ο σκύλος .

Ο αγαπημέ- νος μου ράπερ αυτήν τη στιγμή (και βάζω στην άκρη τους Southerns, για τους οποίους τρέφω μια ιδιαίτερη συμπάθεια) είναι ο Snoop Dog και αυτό γιατί ο Σνουπ βλέπει (και έχει αφομοιώσει στο ευφάνταστο μυαλουδάκι του) όλη την εικόνα τού χιπ χοπ. Τhe big picture. Και τώρα στρώνει «Τhe Βlue Carpet Τreatment», για να μοιραστούμε το «θέαμα». Αμφιβάλλω αν όταν εκκινούσε πίστευαν πολλοί πως, δεκαπέντε χρόνια μετά, τον νυσταγμένο ράπερ δεν θα τον είχε πάρει ο ύπνος για τα καλά- όχι μόνο όμως δεν τον πήρε ο ύπνος, αλλά φαίνεται να είναι πιο ξύπνιος από όλους. Και ούτε που δείχνει να το προσπαθεί ιδιαίτερα. Σοφό παιδί (να το χαίρεται η μαμά του) ύστερα από τις παραγωγές (δες το «Drop it Like Ιt΄s Ηot» με τον Φαρέλ)

του πιο εμπορικού ήχου που πουλούσαν σαν Λότο σε τζακπότ, κάνει στροφή στα βασικά του ραπ, στο street style που λένε, και ξεβιδώνει τον ρυθμό στις πρώτες στροφές του. Παίρνει το λάτιν στοιχείο με το μέρος του στο «Vato» με συμμετοχή του Β Real από τους Cypress Ηill και κηρύσσει ειρήνη στις συμμορίες που τρώγονται στα Δυτικά. Ξαναβρίσκει τον Dre και σφίγγουν τα χέρια, ενώ πάνω στο «χαλί» γυαλίζουν τις σόλες τους και ο Στίβι Γ ουόντερ, Ιce Cube, Τhe Game, R Κelly. Ο Σνουπ, «γεια σου» εντελώς, με τον σύμβουλο αμαξιών και τα κορίτσια του, με την καριέρα του στο σινεμά και τους τρεντσέτερς να βάζουν κοριούς για να τον τσεκάρουν συνεχώς ξαναβρήκε το όνομά του στην πιάτσα. Και δεν είναι κάτι που βρίσκεται εύκολα αυτό, όταν βγαίνει ο Σνουπ στους δρόμους αγκαζέ με τη μούσα σου. Την πιο πιστή του bitch από όλες .

Τα καλύτερα του 2006


● Καλύτερος ράπερ στη σκηνή: Ο Βusta Rhymes (τον είδαμε και στην Αθήνα)

● Άλμπουμ: «Ghostface Κillah» («Fishscale»), «Lupe Fiasco» («Food & Liquor»), «Τhe Roots» («Game Τheory»)

● Ρεκόρ freestyle ραπ: από τον Supernatural που ραπάριζε στο μικρόφωνο συνολικά 9 ώρες και 12 λεπτά!

● Επιστροφή: Ο Τζέι Ζ (από τη… σύνταξη)

● Αποφυλάκιση της χρονιάς: Της Λιλ Κιμ ύστερα από 10 μήνες για να μην προδώσει τους δικούς της ● Εκστρατεία: Του Τζέι Ζ. Γύρισε τον πλανήτη με την καμπάνια ενημέρωσης για την έλλειψη νερού.

Συναυλία και στην Αθήνα.

Κοίτα ποιος ραπάρει…


Ο Jay Ζ, που είχε δηλώσει μπροστά στις κάμερες πως στο εξής θα ήταν το αφεντικό της δισκογραφικής και ένας executive σαν τον Τομ Κρουζ στη Γουόλ Στριτ. Μόνο που ο Τομ Κρουζ δεν φορούσε αρβύλες στο γραφείο ούτε είχε τη φαγούρα του ρυθμού να τον τρώει. Ο Τζέι όμως άρχισε να ξύνεται και να επιστρέφει. Σόρι, λέει- το- Ι΄ m back. Στα 37 του, ζάπλουτος, με συνείδηση οικολογική, την Μπιγιονσέ να τον περιμένει στο σπίτι, συναντά στο «Κingdom Come» (Roc-Α-Fella) μια κάποια κρίση να τον σφίγγει στο κολλάρο. Μέσα σε αυτήν, πάντως, τα ρίχνει στον Μπους, παίρνει τις ευθύνες του και, ραπάροντας με συστολή, δηλώνει πως είναι ο αρχηγός, αλλά ανησυχεί για το μέλλον.

… και ποιος σκοράρει

Ο Αkon δεν ανησυχεί και τόσο. Τα δύσκολα πέρασαν και ο Σενεγαλέζος πήρε τις ευλογίες του Έμινεμ στο «Smack Τhat» (πολύ καλό και θα παίξει πολύ, ειδικά στους φαν τής Λαμποργκίνι) και με το «Κonvicted» (Universal/Μotown) βγαίνει στα ανοιχτά. Φρέσκο κόψιμο στο στυλ, ο μεσιέ Snoop Dogg παρών, ο Styles Ρ επίσης και το «Gangsta Βop» από τα ωραία σινεμασκόπ που άκουσα τελευταία. Και, αν θέλει, το παίζει και μοντέλο.

Ο Game έχει μάθει από τους δασκάλους του, τον Dre και τον 50 Cent, πως η αξία του σινγκλ μετριέται σε χρυσάφι (και στην κυριολεξία) και η στρατηγική του είναι να θωρακίσει στη σκακιέρα του δυο-τρία γερά κομμάτια. Τα υπόλοιπα στο «Doctor΄s Αdvocate» (Geffen) ευθυγραμμίζονται στα πλάνα του στρατηγού, πότε με τον Γκέιμ να ραπάρει οργισμένα, πότε να τα βάζει με τον γιατρό (dr dre;) και να του κλέβει πιόνια. Το παιχνίδι κάθε άλλο παρά έχει κριθεί.