ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΒΙΑΣΤΗΚΑΝ. «O Γιώργος δεν τραβάει» είπαν… Οι ίδιοι έλεγαν το 1992 ότι δεν θα ξαναβγεί βουλευτής Αχαΐας, αν και έναν χρόνο μετά επανεξελέγη πρώτος! Ήταν τότε που ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απέχοντας για μήνες από την εκλογική του περιφέρεια, βρέθηκε στο Χάρβαρντ όπου και γνωρίστηκε με όλο το διεθνές νέο πολιτικό προσωπικό.

Στο μεταξύ, στα 25 χρόνια από τότε που πρωτοεξελέγη ήταν εκτός από βουλευτής, υπουργός, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, με τεράστια προίκα γνώσεων, έχοντας παππού και πατέρα πρωθυπουργούς.

Αυτοί λοιπόν που «έτρεξαν» να πουν ότι «ο Γιώργος δεν θα πετύχει», διαμόρφωσαν και πανελλαδικά ένα δίκτυο σχέσεων αμφισβήτησής του, βασισμένο σε μια απολιτική γραμμή ότι «δεν θα μπορέσει ο αρχηγός να κερδίσει τις εκλογές».

Έκαναν όμως δύο λάθη: Ξέχασαν ότι ο λαός στις εκλογές του 2004 – απογοητευμένος βαθύτατα από το ΠΑΣΟΚ- ίσως να έδωσε μακρύτερη από τετραετία εντολή διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ. Και πίστεψαν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν μπορεί να γίνει ένας «παραδοσιακός ηγέτης».

Κι όμως, κυρίως η θυσία της έντιμης και αναγνωριζόμενης απ΄ όλους τους σοσιαλιστές ηγέτες της Ευρώπης για την αξία της και τις προοδευτικές της απόψεις Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου και η ταυτόχρονη- όπως έγινε και στις δημοτικές εκλογές(π.χ. Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα)- ανάδειξη στελεχών του παλιού κομματικού μηχανισμού καταδεικνύουν:

πρώτον, ότι ο κ. Παπανδρέου έχει βάλει πλώρη για τον απόλυτο έλεγχο του κόμματος. Και δεύτερον, ότι του ανοίγεται ο δρόμος για την εξουσία.

Το ερώτημα σήμερα δεν είναι εάν ο Γιώργος Παπανδρέου θα γίνει πρωθυπουργός… Το σοβαρό ζήτημα είναι τι πολιτική θα ακολουθήσει στα εθνικά και στα διεθνή θέματα, στην υγεία και στην παιδεία που έχουν παραδοθεί στους ιδιώτες, στην οικονομία, αλλά και απέναντι στην Αριστερά, που τόσο πολύ επικρίνει στις εμφανίσεις του στη Βουλή.

Γιατί το θέμα δεν είναι η κατάκτηση της εξουσίας- το έχουν κάνει κι άλλοι- αλλά τι κοινωνία θέλει να χτίσει, ποια Ελλάδα επιθυμεί και πόσο αλληλέγγυος μπορεί να σταθεί απέναντι στα κινήματα της Λατινικής Αμερικής, τους Παλαιστίνιους, τους Αφγανούς, τους Ιρακινούς και ασφαλώς στην Κύπρο!