Τζούμπα: ο μύθος του ελεύθερου σκοπευτή της Βαγδάτης

Μοναχικός ελεύθερος σκοπευτής, ο Ιρακινός Τζούμπα κινηματογράφησε τα

«κατορθώματά» του (έχει σκοτώσει τουλάχιστον 37 Αμερικανούς στρατιώτες) και τα

δημοσιοποίησε στο Ίντερνετ. Η νεολαία της Βαγδάτης βλέπει στο πρόσωπό του έναν

«πραγματικό ήρωα της αντίστασης».

Τι σκεφτόταν άραγε ο νεαρός Αμερικανός στρατιώτης; Ήταν χαρούμενος που άφησε

τον τόπο όπου γεννήθηκε, στην Καλιφόρνια ή το Τέξας; Ήταν ικανοποιημένος που

βρισκόταν εκεί, στην καρδιά μιας πόλης με πυρετό, που την ονομάζουν Βαγδάτη;

Μήπως μετρούσε τις μέρες για να επιστρέψει στην πατρίδα; Φοβόταν να πεθάνει;

Είχε άραγε σκοτώσει ποτέ άνθρωπο με αυτό το βαρύ πολυβόλο που χειριζόταν τη

μέρα εκείνη, μέσα στον πυργίσκο του τεθωρακισμένου του; Σε απόσταση 200 μέτρων

από εκεί, στην άλλη πλευρά της μεγάλης διασταύρωσης, ο Τζούμπα ο Ιρακινός,

ξαπλωμένος σε ένα στρώμα μέσα σε ένα μίνι λεωφορείο με σκούρα τζάμια,

βρισκόταν εκεί για να σκοτώσει. Με το μάτι καρφωμένο στη διόπτρα, ανέπνεε

αργά, μελετούσε τον άνεμο που φυσούσε μέσα από τα φυλλώματα ενός ευκαλύπτου,

διόρθωνε ανάλογα το στόχαστρο, αναζητούσε τον στόχο του, την καλύτερη γωνία

βολής για το τουφέκι του.

Το στόχαστρο του ρωσικής κατασκευής Dragonov περνούσε από τον έναν πιθανό

στόχο στον άλλο. Ήταν τέσσερις. Ο Τζούμπα δεν έχει το δικαίωμα να κάνει λάθος.

Πρέπει να ρίξει μία σφαίρα και μόνο. Είναι κανόνας επιβίωσης. Στη συνέχεια θα

πρέπει να φύγει από τη θέση του, ήσυχα, χωρίς να βιάζεται και χωρίς να

προκαλέσει την προσοχή, να χαθεί μέσα στην κυκλοφορία των αυτοκινήτων και των

ανθρώπων. Η κάμερα ζουμάρει διαδοχικά σε καθέναν από τους στρατιώτες. Ο φακός

σταματάει μια στιγμή στον χειριστή του πολυβόλου.

Ξερός κρότος. Στο πεζοδρόμιο, οι στρατιώτες περπατούν, σταματούν,

κάνουν μεταβολή, ξαναφεύγουν. Εκείνος όμως, ο πολυβολητής, είναι στριμωγμένος

στον πυργίσκο του, στατικός. Αδύνατο να μαντέψεις τα χαρακτηριστικά του από

τόσο μακριά. Δεν διακρίνεται παρά το κράνος του, τα μπράτσα του, το πάνω μέρος

του κορμού του. Ο φακός απομακρύνεται, επιστρέφει, σταματάει οριστικά πάνω

του. Η μοίρα του έχει αποφασιστεί. Ένας ξερός κρότος, μια μικρή στήλη καπνού

που υψώνεται στιγμιαία από το κράνος, τα χέρια που τεντώνονται σε έναν ύστατο

σπασμό, και ο άνδρας καταρρέει σαν πάνινη κούκλα. Η σφαίρα, διαμετρήματος

7,62, έχει διαλύσει το κεφάλι του.

Ο θάνατος του Αμερικανού στρατιώτη καταγράφηκε σε DVD, το οποίο μοιράστηκε στα

τέλη Οκτωβρίου έξω από τα τζαμιά, μαζί με τα παραδοσιακά γλυκίσματα των

γιορτών του τέλους του Ραμαζανιού. Το DVD έγινε πραγματικό χιτ μεταξύ της

ιρακινής νεολαίας. Και ο θρύλος του Τζούμπα έχει τεράστια επιτυχία στο

Ίντερνετ. Τουλάχιστον 35.000 Ιρακινοί είδαν τα «κατορθώματα» του ελεύθερου

σκοπευτή στις κατάλληλες ιστοσελίδες. Για τα αγόρια και τα κορίτσια του Ιράκ,

ο Τζούμπα, ο οποίος «δεν σκοτώνει παρά άπιστους», όπως υπογραμμίζει πολύ

σοβαρά ο 21χρονος Ταχέρ Μ., είναι ένας ήρωας, ίσως ο μοναδικός αυτής της

τρομακτικής περιόδου. Ποιος είναι όμως αυτός ο μυστηριώδης «Άραβας Ζορό»; Στην

πραγματικότητα ουδείς γνωρίζει. «Είναι ένας θρύλος κατασκευασμένος από την

τρομοκρατική προπαγάνδα μέσω ενός επιδέξιου μοντάζ σκηνών, στις οποίες

παίρνουν μέρος πιθανότατα πολλοί ελεύθεροι σκοπευτές», εξηγούν στο αμερικανικό

Γενικό Επιτελείο στη Βαγδάτη. Ίσως.

«Είμαστε η φωτιά που δεν κοιμάται, ούτε αναπαύεται ποτέ»

Πριν από μερικούς μήνες, είχε μοιραστεί στα τζαμιά ένα πρώτο προπαγανδιστικό

φιλμ 13 λεπτών με τη σφραγίδα του «Ισλαμικού Στρατού στο Ιράκ», μιας οργάνωσης

που σχηματίσθηκε το καλοκαίρι του 2003 και φαίνεται πως αποτελείται κυρίως από

εθνικιστές Ιρακινούς σουνίτες. Στη δεύτερη, 15λεπτη ταινία, με τίτλο «Τζούμπα,

ο ελεύθερος σκοπευτής της Βαγδάτης, μέρος 2», εκτός από τις νέες σκηνές φόνου

Αμερικανών στρατιωτών, εμφανίζονται δύο πρόσωπα αρκετά εύρωστα, που μπορεί να

είναι ο ίδιος άνδρας. Το πρόσωπο του πρώτου το κρύβει μια κουκούλα και ο

εικονολήπτης τον δείχνει να ακουμπάει ένα πιστόλι, ένα γουόκι-τόκι κι ένα

τουφέκι με διόπτρα πάνω σ’ ένα τραπέζι, πριν προσθέσει ήσυχα-ήσυχα μια 37η

γραμμή σ’ ένα χαρτί κρεμασμένο στον τοίχο – τον «πίνακα του κυνηγιού» του,

υποθέτει κανείς. Τον βλέπουμε στη συνέχεια να γράφει μερικές φράσεις στα

αραβικά. Το κείμενο έχει τούτη τη φορά αγγλικούς υπότιτλους, πράγμα που

δείχνει πως ο στόχος της προπαγάνδας υπερβαίνει τους Ιρακινούς. «Είμαστε η

καταιγίδα που καταστρέφει τους Αμερικανούς στρατιώτες», γράφει ο άγνωστος.

«Είμαστε η φωτιά που δεν κοιμάται ούτε αναπαύεται ποτέ». Και καλεί το

«μουσουλμανικό έθνος» να μετάσχει στην «αντίσταση».

Το δεύτερο πρόσωπο φοράει μια άσπρη και κόκκινη κεφίγια. Μιλώντας στην κάμερα,

εξηγεί πως «οι Αμερικανοί βάπτισαν τους ελεύθερους σκοπευτές “Τζούμπα”».

Παρουσιάζεται ως ο «διοικητής των μονάδων επίλεκτων σκοπευτών του Ισλαμικού

Στρατού στη Βαγδάτη» και ισχυρίζεται πως διαθέτει έναν «σχετικά σημαντικό

αριθμό» άσων της σκανδάλης. «Υπάρχουν εκατοντάδες Τζούμπα!» τονίζει και εξηγεί

πως ένα βιβλίο τούς φάνηκε «πολύ χρήσιμο: πρόκειται για το “The Ultimate

Sniper” (Ο Απόλυτος Ελεύθερος Σκοπευτής), το οποίο έχει γράψει ένας παλιός

ελεύθερος σκοπευτής των Αμερικανών πεζοναυτών, ο ταγματάρχης Τζον Πλάστερ».

Τι πιστεύει η αμερικανική στρατιωτική διοίκηση γι’ αυτή τη μοιραία ειρωνεία;

Αδύνατο να μάθει κανείς. Η πρόσφατη εντολή είναι να μη σχολιάζονται πλέον τα

«κατορθώματα» του Τζούμπα από φόβο, όπως εξηγούν, μήπως δημιουργήσουν μιμητές.