«Κόβουν τις εκπομπές λόγου»

Τριάντα ένα χρόνια στο ραδιόφωνο, 2.000 εκπομπές λόγου, ερτζιανά ταξίδια ώς

τις άκρες του Ελληνισμού, πρωτοπόρες εκπομπές που άνοιξαν κλεισμένα σύνορα κι

έδωσαν στην ιστορία ζεστή ανθρώπινη φωνή, αυτή της ιστορικού και συγγραφέως

Μαριάννας Κορομηλά, παύθηκαν αιφνίδια και βάναυσα από την ΕΡΑ.

Έτσι απαξιωτικά καταργήθηκε και η τελευταία και μακροβιότερη εκπομπή λόγου,

που είχε αρχίσει στο ραδιόφωνο της ΕΡΑ ο Μάνος Χατζιδάκις με το Τρίτο

Πρόγραμμα, έπειτα από 370 μήνες και την υπογραφή αμέτρητων συμβάσεων έργου.

«Άραγε πώς μετριέται η προσφορά σε μια σύμβαση έργου;», αναρωτιόταν χθες η

Μαριάννα Κορομηλά. «Η περίπτωσή μου δεν είναι μία. Υπάρχουν εκατοντάδες

άνθρωποι που παράγουν πραγματικό έργο και απολύθηκαν την ίδια εποχή που πολλές

εκατοντάδες άλλοι με συμβάσεις εργασίας και έργου μονιμοποιήθηκαν. Νομίζω ότι

υπήρξε μια μεθόδευση».

Μιλάτε για μεθόδευση στο κόψιμο της εκπομπής. Πού νομίζετε ότι στοχεύει;

«Εδώ και πολλά χρόνια, στα κρατικά ραδιοφωνικά μέσα, μειώνουν τις εκπομπές

λόγου, στρέφουν το ραδιόφωνο στις ενημερωτικές μουσικές εκπομπές, όπως κάνουν

τα ιδιωτικά ραδιόφωνα, και καταστρέφουν τον λόγο. Η έκπτωση της εκπομπής του

λόγου δείχνει πως δεν ενδιαφέρει τους υπευθύνους αυτή η ποιότητα. Πιστεύω ότι

ο κόσμος πληρώνει τα κρατικά ραδιόφωνα για να μπορεί να υπάρχει αυτή η

ποιότητα, γιατί η λειτουργία του ραδιοφώνου απ’ αυτήν αποκτά δύναμη, σημασία,

αξία.

Ίσως γιατί αυτές οι εκπομπές, η ιστορική γεωγραφία την οποία εισήγαγαν,

μετέδιδαν όχι μόνο την έμπνευση του ταξιδιού και το άγγιγμα του τόπου, αλλά

εισήγαγαν μια οπτική στην κατανόηση της σημασίας όσων συμβαίνουν σήμερα στον

Λίβανο ή τη Μέση Ανατολή. Μας έφεραν ξανά σε επαφή με τον άλλο με τον οποίο

έχουμε ζήσει αιώνες μαζί. Ξανάβαλαν το ελληνικό κοινό στη μήτρα του και έδιναν

την ευκαιρία να αποκαταστήσουμε έναν κόσμο εμπιστοσύνης».

«Δεν μου δόθηκε καν η ευκαιρία να αποχαιρετήσω τους φίλους ακροατές… αυτό με

στεναχωρεί βαθύτατα», έγραφε η Μαριάννα Κορομηλά σε ένα σημείωμα που

κυκλοφόρησε στο blogspot στο Ίντερνετ radiofono. gr μετα την απροειδοποίητη

απόλυσή της και την κατάργηση της εκπομπής «Ταξιδεύοντας στον χώρο και τον

χρόνο».

Αμέσως άναψαν τα blogspots στο Ίντερνετ και μέσα σε μικρό διάστημα κάπου 4.000

επισκέπτες πλημμύρισαν το Διαδίκτυο με αγανακτισμένα σχόλια. «Απέλυσαν τη

μνήμη». «Ντροπή για τις βιαστικές τους αποφάσεις να ξεφορτωθούν στα γρήγορα

ό,τι είναι πραγματικά ελληνικό. Η κυρία Κορομηλά έκανε την ελληνική ιστορία

προσιτή στο πλατύ κοινό». Και κάποιος άλλος: «Πέσατε θύμα της αξίας σας, στη

Γραικία δεν υπάρχουν θέσεις για Έλληνες…».

Πέντε γενιές ανθρώπων των γραμμάτων βρίσκονται πίσω από τη Μαριάννα

Κορομηλά – από τον πρώτο τυπογράφο και εκδότη ημερήσιας εφημερίδας στην Αθήνα,

τον θεατρικό συγγραφέα Δημήτρη Κορομηλά, τον υπουργό Λάμπρο Κορομηλά μέχρι τον

πατέρα της δημοσιογράφο Γεώργιο Κορομηλά. Η ίδια σπούδασε Ιστορία και

Φιλοσοφία στο Παρίσι, ασχολήθηκε με τις ξεναγήσεις κι αναζήτησε την έννοια της

πατρίδας, τον οικουμενικό χαρακτήρα του Ελληνισμού στην επαφή με τους

ανθρώπους.

Το 1985, η Μαριάννα Κορομηλά άνοιξε δρόμους με την ίδρυση της Πολιτιστικής

Εταιρείας «Πανόραμα», που όργωσε και εξερεύνησε με αρχαιολογικές εκδρομές την

Εγγύς Ανατολή και τις πατρίδες του Ελληνισμού και δημιούργησε ένα «στέκι» στην

καρδιά της Αθήνας, που έφερε ξανά στο προσκήνιο τις αξίες της ελληνικής

κουζίνας και διατροφής, αλλά και της παιδείας. Έναν τόπο συναντήσεων

συζητήσεων και εκδηλώσεων που προκάλεσαν αίσθηση που το στέκι επλήγη από τον

σεισμό και δεν ξανάνοιξε…

«Ανοιχτοσύνη: ο ελληνικός τρόπος»

«Ο ελληνικός τρόπος είναι να είσαι ανοιχτός με τους άλλους, να είσαι

οικουμενικός πάνω σε μια βάση κοινωνικής ευθύνης και αλληλεγγύης», πιστεύει η

Μαριάννα Κορομηλά. «Ελληνικότητα είναι να αναζητάς τις ομοιότητες, να τα

βρίσκεις με τους άλλους, όποιοι κι αν είναι, με τη διπλωματία και τη

συναλλαγή» έλεγε σε παλιότερη συνέντευξή της η ακούραστη παθιασμένη

ταξιδιώτισσα που την «άδειασαν», αντί να της απονείμουν διακρίσεις για την

πρωτοπόρα δουλειά της να ρίξει τα σύνορα της ψυχροπολεμικής απομόνωσης και να

ενώσει ξανά τα νήματα που συνδέουν τον Ελληνισμό με την οικουμενική διάσταση

και τους γείτονές του.