«Ο δρόμος θα είναι πάντα ανηφόρα»

«Όταν συλλαμβάνω την ιδέα μιας μουσικής γίνομαι σκλάβος της. Όσο δύσκολη κι αν

είναι, όταν με επισκέπτεται μια ιδέα οφείλω να το παλέψω για να την υλοποιήσω.

Στην πορεία η συγκεκριμένη δουλειά μπορεί να προέκυψε και ως στοίχημα, αλλά

προ πάντων ήταν σκοπός ζωής». Κάπως έτσι αντιμετωπίζει τα πράγματα ο Γιάννης

Αγγελάκας. Αισιόδοξα, λέει.

Και απορεί με εκείνους που λένε ότι «τραγουδάει λες και έχει γίνει πυρηνικός

όλεθρος» ή ότι «είναι απαισιόδοξος». «Θέλει πολλή προσπάθεια για να πει

κάποιος ότι τα πάντα σε αυτή τη δουλειά είναι πεσιμιστικά. Είναι αισιόδοξη».

Όπως ο στίχος: «Μα εγώ με έναν άγριο περήφανο χορό/ Σαν αετός πάνω από τις

λύπες θα πετάξω/ Σιγά μην κλάψω/ Σιγά μη φοβηθώ…».

Ο τίτλος της πρόσφατης δισκογραφικής δουλειάς του, «Από ‘δώ και πάνω», με τους

Επισκέπτες πια (οι Τρύπες ανήκουν στο παρελθόν) επιδέχεται πολλές ερμηνείες,

αλλά για εκείνον το θέμα είναι ξεκάθαρο: «Έχει κάτι από την προσωπική μου

ιστορία. Με τις Τρύπες είχαμε φθάσει σε σημείο και ένιωθα πως ένας κύκλος

έκλεισε. Τώρα οροθετώ κάπως τα πράγματα και για τη συνέχεια», λέει.

«Όταν ξεκινούσα γι’ αυτή τη δουλειά ήθελα ο πυρήνας της να είναι η ευγνωμοσύνη

μου γι’ αυτό που κάνουμε, προς τη μουσική. Ο δίσκος αυτός είναι δουλειά

ευτυχισμένων ανθρώπων», προσθέτει ο Γιάννης Αγγελάκας, που συνεχίζει με φόρα

αύριο στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», με την δεκαπενταμελή παρέα των

Επισκεπτών. Κι ας χρειάστηκε δύο χρόνια ανηφόρας…

Στα μέσα Ιουλίου το θέατρο στο Λυκαβηττό ήταν ασφυκτικά γεμάτο (κάπου 4.000

φαν), αλλά για τον Αγγελάκα δεν ήταν το ζητούμενο – αν και αναμενόμενο. «Οι

Επισκέπτες για να έχουν λόγο ύπαρξης πρέπει να υποστηρίζονται από τον κόσμο.

Είναι μια ορχήστρα-κράμα και μαζί προσπαθούμε. Σε εποχές που δεν είναι εύκολα

τα πράγματα. Κάποιοι καταφεύγουν στις εύκολες λύσεις. Εγώ, εμείς επιμένουμε».

Αφήσατε τις Τρύπες από ανασφάλεια και ανάγκη για περισσότερη προσωπική

προβολή;

Προς Θεού. Οι Τρύπες ήταν οι ιστορίες μας. Διψούσα όμως για άλλους ήχους. Και

διά της εις άτοπον απαγωγής να το δεις, δεν θα άφηνα τις Τρύπες. Πάντα είχαμε

επιτυχία. Ήταν όχημα που πήγαινε απο μόνο του.

Η υποδοχή του πρόσφατου δίσκου και οι κατάμεστοι συναυλιακοί χώροι δεν του

προκαλούν άγχος. «Προκαλούν όμως ένταση για να συνεχίσουμε στην επόμενη

δουλειά, για την οποία πρέπει να συντονιστούμε. Στόχος μας το επόμενο διάστημα

είναι να νιώσουν ασφάλεια οι μουσικοί σε αυτό το σχήμα για να μπορέσουμε να

δημιουργήσουμε».

Οι γνώστες μιλούν για ένα ωραιότατο μείγμα με όργανα κλασικής ορχήστρας,

πνευστά βαλκανικά, ηλεκτρονικό «περιβάλλον», μπαγλαμαδάκια και ηλεκτρικό ροκ.

Πώς πείσατε όλους αυτούς τους μουσικούς να συμπράξουν;

Η μουσική ήταν πολύ ξεκάθαρη στο μυαλό μου. Γνώριζα πολύ καλά σε ποια

στιχουργία θα στηριχτεί η δουλειά. Είχα στον νου μου τον ήχο. Κάναμε προσχέδια

με δύο, τρεις. Στην πορεία όταν μαζευτήκαμε όλοι, νιώσαμε ότι κάνουμε κάτι

λυτρωτικό για τους εαυτούς μας.

Με τον κύκλο συναυλιών και το «Απο ‘δώ και πάνω» δίνετε τα διαπιστευτήριά

σας;

Δεν είναι έτσι ακριβώς. Είναι ένα ταξίδι, περιπέτεια. Πλέον όμως γνωρίζουμε τι

πρέπει να κάνουμε, ώστε μετά τις τρεις τελευταίες συναυλίες στον Βύρωνα, την

Πάτρα και τη Θεσσαλονίκη, όταν ανασυγκροτηθούμε για το νέο υλικό μας τα

πράγματα να είναι λίγο ευκολότερα. Έτσι κι αλλιώς, ο δρόμος πάντα θα είναι ανηφόρα…

INFO

Στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», στον Βύρωνα αύριο στις 21.00. Εισιτήρια

προς 20 ευρώ στο Ticket House (Πανεπιστημίου 42), τα Metropolis και το

i-ticket. gr (τηλ. 801.1160.000 από σταθερό, 210-6786.000 από κινητό).