Από τα τέλη του 2004, τα στοιχεία έδειχναν την κυβερνητική αδυναμία: το Γ’

Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, ο ισχυρότερος αναπτυξιακός μηχανισμός των

τελευταίων δεκαετιών, είχε εγκαταλειφθεί στην τύχη του. Μηχανικοί,

εξειδικευμένοι σύμβουλοι επιχειρήσεων, έμπειρα διοικητικά και πολιτικά στελέχη

προειδοποιούσαν ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χαθούν πόροι 10 δισ. ευρώ.

Είχαν μάλιστα απευθύνει έκκληση στον ίδιο τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή να

παρέμβει, ώστε να κινητοποιηθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι και να περιοριστούν οι

απώλειες. Εκείνες οι πρώτες εκκλήσεις αντιμετωπίστηκαν με απαξιωτική διάθεση

από την κυβέρνηση – ουδείς έβλεπε το επερχόμενο εθνικό Βατερλώ.

Στο πρώτο πεντάμηνο του 2006 η απορρόφηση των κοινοτικών πόρων ανήλθε μόλις σε

585 εκατ. ευρώ, όταν στο αντίστοιχο περσινό διάστημα ήταν 900 εκατ. ευρώ, στο

πρώτο εξάμηνο του 2004 είχε φθάσει το 1 δισ. ευρώ, στο αντίστοιχο διάστημα του

2003 είχαν ξεπεράσει το 1,25 δισ. ευρώ.

Κυβερνητικές αλχημείες. Σύμφωνα με τα επίσημα κυβερνητικά στοιχεία η

απορρόφηση των κοινοτικών πόρων στα τέλη του 2005 είχε ανέλθει με διάφορες

αλχημείες, κυρίως με μαζικές αναδρομικές εντάξεις ολοκληρωμένων έργων, στο

41,9% του συνόλου των προσφερόμενων κοινοτικών πόρων. Όμως, στο πεντάμηνο

Ιανουαρίου – Μαΐου 2006 η απορρόφηση έφθασε μετά βίας στο 1,7% και ανήλθε στο

43,6% του συνόλου των πόρων του Γ’ ΚΠΣ.

Σήμερα οι περισσότεροι υπολογίζουν ότι οι απώλειες θα κινηθούν μεταξύ 11 δισ.

ευρώ στη χειρότερη εκδοχή και 5 δισ. ευρώ στην καλύτερη, υπό την προϋπόθεση

ότι θα υπάρξει μεγάλη κινητοποίηση και θα προσφερθούν διευκολύνσεις από την

Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ασχολιόταν με την απογραφή. H αρχή της κακοδαιμονίας ήταν το 2004: Στο

υπουργείο Οικονομίας ο κ. Αλογοσκούφης ήταν απασχολημένος με την απογραφή και

τις συνέπειές της, απορροφήθηκε από τη διαχείριση του προβλήματος των

ελλειμμάτων και έκανε ό,τι μπορούσε για να δικαιώσει την επιλογή του.

Περιέκοψε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, μετέδωσε ότι δεν είναι στις

προτεραιότητές του η απορρόφηση των κοινοτικών πόρων, δεν μετέφερε στους

υφισταμένους του την παραμικρή πίεση.

Ο αρμόδιος υφυπουργός κ. Φώλιας από την πλευρά του, όταν πιέστηκε το 2005,

επέλεξε να καλύψει το πρόβλημα και να δημιουργήσει συνθήκες τεχνητής ευφορίας.

Προχώρησε σε μαζικές εντάξεις ολοκληρωμένων έργων ύψους 700 εκατ. ευρώ και

εξασφάλισε εξαιρέσεις άλλων 330 εκατ. ευρώ. Ουσιαστικά δημιούργησε μια τεχνητή

«φούσκα» απορρόφησης το 2005, η οποία έσκασε φέτος, όπου αποκαλύφθηκε πως «ο

βασιλιάς είναι γυμνός».

600 εκατ. ευρώ τον μήνα. Το Γ’ ΚΠΣ ολοκληρώνεται το 2008. Για να

αποκτηθούν οι διαθέσιμοι πόροι θα πρέπει να απορροφώνται 600 εκατ. ευρώ τον

μήνα. Πράγμα αδύνατο. Τούτο φαίνεται πως έγινε πλέον αντιληπτό, έπειτα από

δυόμισι χρόνια αμεριμνησίας.

Έσπευσαν λοιπόν οι κυβερνώντες στις Βρυξέλλες, αναζητώντας πολιτική

διευθέτηση. Διεκδίκησαν παράταση ενός έτους για το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο

Στήριξης, αλλά δεν την έλαβαν, καθώς κάτι τέτοιο απαιτούσε μεταβολή των

γενικών κανονισμών και θα προκαλούσε μεγάλη αναστάτωση σε όλη την Ένωση.

Μετά την πρώτη ψυχρολουσία, τώρα διεκδικούν αυτό που αρνούνται στους Έλληνες

φοιτητές. Μεταβολή του κανόνα (ν+2) σε (ν +3), δηλαδή να ολοκληρώνονται τα

έργα σε τρία χρόνια από τη δέσμευσή τους και όχι σε δύο που επιβάλλει το

κοινοτικό καθεστώς. Ακόμη επιδιώκουν να αυξηθεί το μερίδιο της κοινοτικής

χρηματοδότησης από το 65-70% του κόστους των έργων στο 85%, όπως και τη

μετακίνηση πόρων στις μεταφορές, δηλαδή στους δρόμους και στα εκτελούμενα

μεγάλα δημόσια έργα, αν και εκεί οι δυνατότητες εξαντλούνται καθώς δεν

υπάρχουν ώριμα προς χρηματοδότηση έργα.

Απαλλοτριώσεις. Ακόμη διεκδικούν να αυξηθεί πάνω από 10% η

χρηματοδότηση του κόστους απαλλοτριώσεων, ώστε να κατευθυνθούν προς τα εκεί

πόροι. Επίσης διεκδικούν κοινοτική χρηματοδότηση για προγράμματα ανακαίνισης

προσόψεων κτιρίων, πολυκατοικιών και άλλων, κατά τα πρότυπα του ολυμπιακού

προγράμματος του Δήμου Αθηναίων και μαζική διάθεση ηλεκτρονικών υπολογιστών σε

εμπόρους και επαγγελματίες πάσης φύσεως.