Αναζήτηση
Ο λόγος στους αναγνώστες.
Ο Ηλ. Γεωργόπουλος, Ντελακρουά 14, Αθήνα, γράφει:
«Στις «Ματιές» σας της 22ας Οκτωβρίου, με τίτλο «Οι αλυσίδες» επισημαίνατε
ορισμένα θέματα σχέσιν έχοντα με την πολιτική που ακολουθεί και εφαρμόζει η
Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιτέλους! Περιμέναμε να αντιδράσετε νωρίτερα, αλλά κάλλιο
αργά παρά ποτέ. Ξέρουμε όλοι ότι ο Λευτέρης Παπαδόπουλος δεν είναι
«παπαγαλάκι» της σύγχρονης δημοσιογραφίας. Έχει φωνή και πένα ικανή να
αποκαλύψει πολλά από τα τερτίπια του σύγχρονου ιμπεριαλισμού και της
παγκοσμιοποιημένης εποχής μας. Οι προ τριακονταετίας στίχοι σας είναι πάντα
επίκαιροι, «ολοζώντανοι» και δυνατοί να αφυπνίσουν καρδιές και συνειδήσεις, να
συνεγείρουν αγωνιστές που τώρα προτιμούν τον καναπέ από την ενεργό πολιτική
δράση και τη συμμετοχή στους αγώνες του λαού μας.
Εύστοχες οι παρατηρήσεις σας και τα σχόλιά σας. Θα μου επιτρέψετε να προσθέσω
ότι ακόμα είμαστε στην αρχή. Οι διάφοροι τρομονόμοι δεν θα έχουν τελειωμό,
αφού οι λαοί δεν θα πάψουν να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους, για
ελευθερία και δημοκρατία, για το δικαίωμα να μην επεμβαίνουν στα εσωτερικά
τους οι αιματοβαμμένοι ιμπεριαλιστές ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού. Ξεχάσατε
ωστόσο να τονίσετε ότι όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα συμφωνούν και επικροτούν
αυτές της αντιλαϊκές πολιτικές της Κομισιόν. Τελικά έχουμε γίνει ουρά τού
μπάτλερ του Μπους, όπως σωστά επισημαίνετε.
H ένστασή μου είναι ότι μάλλον αδικείτε την Αριστερά, όταν γράφετε ότι «σήμερα
άκρα του τάφου σιωπή». Δεν είναι όλοι χωμένοι στο καβούκι τους. H Αριστερά
αντιδρά κι εσείς, έμπειρος και δοκιμασμένος διάκονος της δημοσιογραφίας, θα
έπρεπε να το γνωρίζετε. Είναι δυνατόν να μην ενημερώνεσθε από τα κομματικά
έντυπα, να μην παίρνετε «είδηση» αποφάσεις οργάνων, συλλαλητήρια, διαδηλώσεις,
επίσημες ομιλίες σε συγκεντρώσεις, φεστιβάλ κ.λπ.; H Αριστερά ήταν πάντα
πρωτοπόρος και δίνει το στίγμα της στους αγώνες του λαού μας. Να υπενθυμίσω
επίσης ότι η Αριστερά δεν μάχεται από τα γραφεία της ή από τα έδρανα της
Βουλής. Όλα τα στελέχη της, βουλευτές, κομματικά στελέχη κ.λπ. επισκέπτονται
τους τόπους δουλειάς – εργοστάσια, επιχειρήσεις – και είναι στους δρόμους με
τους αγρότες και τους ανθρώπους του μόχθου.
Δεν διαμαρτύρομαι, ούτε σας εγκαλώ, για να διορθώσετε ή να επανορθώσετε.
Ενδεχομένως να κάνω εγώ λάθος, αφού εννοείτε μια άλλη Αριστερά γενικώς και
αορίστως και όχι την κομμουνιστική Αριστερά».
